Krakers & stadsvernieuwing

Verteller: Walter Oomen
1 Fan
Tweede Oosterparkstraat, Oosterparkbuurt

Alles wat we nodig hadden vonden we op straat: wasmachines, kachels, geisers, je kon het zo gek niet bedenken. Alle huizen die leeg kwamen te staan of al gesloopt waren leverden wat op.

 Ons krakersspandoek, met kunstwerk.

Ons krakersspandoek, met kunstwerk.

Alle rechten voorbehouden

In de jaren 70 woedde de stadsvernieuwing door Oost. Hele straten werden gesloopt om opnieuw opgebouwd te worden. De bewoners kregen een verhuispremie en verlieten de buurt. Natuurlijk stonden die huizen daarna nog heel lang leeg. Wij arme studenten konden wel goedkope woonruimte gebruiken. We hoefden niet eens echt te kraken. De vertrekkende bewoners gaven ons gewoon hun huissleutels. Zo kwam het dat zo'n beetje de hele Oosterparkbuurt in die tijd bewoond werd door krakers. Ik woonde in de Tweede Oosterparkstraat 172. Dat nummer bestaat nu niet eens meer, er is een breder huis naast gekomen. Het was een ruig stukje straat. Er waren illegale pensions waar huisjesmelkers voor veel geld heel veel allochtonen in huisvestten. Die waren zeer brandgevaarlijk. In het pand naast ons werd flink gedeald. Ik heb 's nachts zelfs wel eens schoten gehoord. Toen ik de volgende dag buiten kwam, kon ik zo het bloedspoor over de stoep volgen. Veel mensen waren bang voor 'De bende', dat groepje jongens in het huis naast ons. Ach, wij maakten wel eens een praatje. Wat had ik te verliezen. Niks toch? Niemand had iets. We hadden een dak boven ons hoofd, we hadden wat kleren en we hadden te eten, meer hadden we niet nodig. Alles wat we verder nodig hadden vonden we op straat: wasmachines, kachels, geisers, je kon het zo gek niet bedenken. Alle huizen die leeg kwamen te staan of al gesloopt waren leverden wat op. Ook oude deuren bijvoorbeeld. Die hadden we op maat gezaagd en platte bakken van gemaakt. Met een glasplaat erbovenop hadden we zo een kweekkas. Daar kweekten we plantjes in op. Dat deden we ook in de tuin. Die plantjes verkochten we dan aan huis. Niet voor niets hadden we een mooie etalage, omdat het pand vroeger een winkel was geweest. Met al die half gesloopte en lege woningen was de buurt best luguber. Wij krakers maakten het gezellig. Zo hadden andere krakers een spandoek gemaakt met 'Laat de stadsvernieuwing maar aan ons over'. Dit hing naast een kunstwerk: een huiselijke inrichting van een half gesloopt pand.

Alle rechten voorbehouden

2683 keer bekeken

2 reacties

Voeg je reactie toe
Ko Koedijk

Marine

Walter Oomen, was jouw vader bij de Marine en zat jij op de Jozef Israelsschool...?
En woonden jullie in de Muiderstraat...?
Laat 's even weten...!!!
Groet.

null

pidaules

De tweede oosterparkstraat 172 bestaat nog wel degelijk. woon er al jaren.

Kraker van een generatie later, meer panden gekraakt dan in gewoond.