"De Oosterparkbuurt oftewel Houtewaal zoals het werd genoemd vier eeuwen geleden, het is net een dorp voor mij," verklaart Jan van der Meulen. "Iedereen kent wel elkaar zo’n beetje." Jan van der Meulen, ook wel bekend onder Jean, is 65 jaar geleden geboren in de Beethovenbuurt in Oud-Zuid. Omdat hij altijd al geïnteresseerd was in het vak geschiedenis, ging hij na het gymnasium daarvoor studeren. Hij is een tijdje ook leraar geschiedenis geweest. Hij vertrok toen ook uit de Beethovenbuurt en ging toen in de Pijp wonen, dat ook gelegen is in Oud-Zuid. Daar kreeg hij een woning aangeboden waar hij totaal wel dertig jaren heeft gewoond.
Toch beviel het hem de laatste jaren niet meer door de verandering van de bewoners daar. Er kwamen daar teveel yuppies en studenten wonen in zijn straat. En door de niet-comfortabele woning nam hij het besluit om naar een ander stadsdeel te gaan. Hem werd toen een woning in de Oosterparkbuurt aangeboden.
Nu woont hij sinds anderhalf jaar in ‘Houtrijk’, dat net zoals de ‘Diemermeer’ (Watergraafsmeer) vier eeuwen geleden nog net buiten de stadsmuren van de oude kern van Amsterdam viel. Op een gegeven moment werd dat ten onrechte toegevoegd aan Amsterdam, net zoals met ‘Diemermeer’ in 1921. Enkel Diemen wist er zich nog aan te ontkomen en behield zijn zelfstandigheid tot vandaag de dag toe. "Maar hoe lang zal dat nog duren…?" peinst Jan. "Die Mokumers toch..."
Hij kijkt uit het raam. "Een mooi uitzicht op het Kastanjeplein, een bijna-uitzicht op het Oosterpark, waar ik in de zomer wel te vinden ben. Ik woon nog maar een paar meter verwijderd van waar Theo van Gogh geneuveld is. In totaal heb ik vier werken van hem in de kast liggen." Jean leest uit een van zijn werken tot slot het volgende op:
In mijn geheugen leeft hij voort
Als een rebellerende gestalte
Wiens lichtende verschijning langzaam vervloeit
Tot een lichtend halo.