Drie voortvluchtigen in mijn huis

Zes jaar geleden ben ik vanuit de Bijlmer in de Transvaalbuurt komen wonen. Voor het eerst woonde ik alléén, in een huis op de begane grond, met een tuin. Vergeleken met de Bijlmer is hier minder sociaal leven op straat en hebben de mensen zichzelf een beetje ingedeeld naar etniciteit. ‘s Zomers zitten er veel Afrikaanse mensen bier te drinken, en soms te trommelen, op het Krugerplein. In Turkse of Marokkaanse koffiehuizen wordt gespeeld of televisie gekeken. Maar in de winkels spreken mensen uit verschillende groepen elkaar wél aan. Ik denk dat ik in deze buurt dood in mijn kamer zou kunnen liggen zonder dat het zou worden opgemerkt. Een paar jaar geleden was er bij mij ingebroken en was mijn hele huis doorzocht. Geen van mijn buren had de politie gebeld. Pas nog probeerden drie voortvluchtigen mijn huis als doorgang te gebruiken. Ik was gelukkig niet thuis. De indringers hadden ingebroken in een huis aan één van de straten die aan het binnenhof grenst en de politie was hen op het spoor. Via de binnentuin zijn zij toen mijn huis binnengedrongen en hebben zij zich met zijn drieën in mijn bed verstopt. Door honden in te zetten, heeft de politie hen gevonden en kunnen arresteren. De straat is afgezet geweest en later is de politie nog langs gekomen om naar wapens te zoeken. De buren móeten van dit alles iets gemerkt hebben, maar niemand heeft mij er ooit naar gevraagd.