Voetreflexmassage in de Copernicusstraat

Verteller: Natie Mook-Ottico
Auteur: Brenda Wokke
Copernicusstraat, Middenmeer

Het linkerbeen werd heel warm en begon ontzettend te zweten. Je been huilt, zei ik, ik kan niet verder gaan.

Natie bezig met het betere voetenwerk Copernicusstraat, februari 2004. Natie geeft een voetreflexmassage.

Natie bezig met het betere voetenwerk Copernicusstraat, februari 2004. Natie geeft een voetreflexmassage.

Alle rechten voorbehouden

"Het geven van een voetreflexmassage doe ik ook voor mezelf, ik voel de energie als ik een massage geef. Het gaat om het wisselen van energie. Na een behandeling voel ik me heel energiek en goed. Daarom doe ik het graag. Tijdens de massage kunnen de mensen die komen voor een behandeling en de behandelaar allerlei reacties hebben, zoals slaperigheid, huilen, transpireren en boeren. Alle vrijkomende reacties zijn positief. Bij een massage staat het rechterbeen voor het lichaam en het linkerbeen voor de geest. Laatst masseerde ik het linkerbeen van iemand bij wie het lichaam en de geest niet met elkaar in harmonie waren. Het linkerbeen werd heel warm en begon ontzettend te zweten. Je been huilt, zei ik, ik kan niet verder gaan. Toen bleek dat zij kort daarvoor geopereerd was aan haar buik waardoor die balans nog niet hersteld was. Ik kreeg zelf ook al zo'n pijn in mijn buik tijdens de massage." Natie is sinds 1990 bezig met voetreflexmassage. Zij is Filippijnse en sinds 1970 in Nederland. Tot haar 55e werkte ze als verpleegkundige in het AMC-Ziekenhuis, daarnaast doet ze veel vrijwilligerswerk. Toen zij naar Nederland kwam, woonde Natie eerst op het Roelof Hartplein, daarna in de Bijlmermeer. Vervolgens trouwde ze en verhuisde ze naar de Watergraafsmeer. "In die tijd was het hier heel stil, als ik na een late dienst om 1.00 uur ‘s nachts over straat liep, dan was er niemand. Eigenlijk is het hier nog steeds stil. Ik doe veel aan vrijwilligerswerk, altijd al gedaan. Drie keer per maand help ik met de lunch en koffieinloop voor ouderen in het Brinkhuis in Betondorp. Ik ben ook actief voor de parochiekerk, de Engelse kerk, op de Zaaiersweg. Nu ik met pensioen ben, heb ik meer tijd en ik vind het heel leuk om te doen."

Alle rechten voorbehouden

1957 keer bekeken

Anneke Koehof

Voetreflexmassage

Wat leuk om dit te lezen Brenda! Ik ontmoette Christina Mercken in 2003 op de tentoonstelling over Amsterdam Oost en vroeg haar waarom er zo weinig te zien was over de vele buurtverenigingen die na de oorlog werden opgericht. ' Waarom schrijf je het zelf niet' vroeg ze en zo ben ik later ook bij een gezellige groep terecht gekomen die onder leiding van Christina een cursus volgden en  Verhalenverzamelaar werden. Misschien wel dezelfde groep waar jij ook bij zat? Er is een verhaal over geschreven door Karin Overtoom. En nu ben ik jaren medebeheerder van de Facebookpagina. Je kunt dus wel stellen dat ik 'verhalenverzamelaar' ben geworden. iK doe niet anders. Groeten van Anneke.