Afgelopen woensdag was het een mooie late-wintermiddag. De zon scheen. Iets dat in de voorgaande dagen met zware stormen niet gebeurde. Dus: even naar buiten om de broodnodige vitamine D aan te vullen en een frisse neus te halen.
We liepen aan het begin van de Archimedeslaan.(dat is bij de Archimedesweg).
'Heb je dit al gezien?' vroeg mijn medewandelaar. Nee, dat had ik nog niet gezien. Vermoedelijk was het er ook nog niet zo lang. Na alle storm en regen zag het er nog zo fris en mooi uit of het net gemaakt was. Tussen de voegen van drie stenen zat een wit kunststof vrouwtje te breien. Een lange rode sjaal hing naar beneden en het bolletje katoen lag naast haar in de voeg. De sjaal is echt gebreid.
Een lief 'eigengebreid' kunstwerkje, gemaakt zonder subsidie en getoond in de openbare ruimte. Kunst, waar een voorbijganger blij van wordt.
Dat mag best wat aandacht krijgen op het Geheugen van Oost.
