Â
Het is een druilerige zondagochtend, eind november 2021.
Wij, van de Fotoverhalenclub, willen de late herfst in het Oosterpark vastleggen. De motregen en natte bodem bezorgen ons natte voeten. Maar het is niet koud, zo’n 9 graden. Zachter dan een week hiervoor.
Ondanks de nattigheid lopen er toch nog heel wat mensen rond, wandelaars, hondenuitlaters, hardlopers en andere sporters. Wat moet je ook met die avond-lockdown die van 5 ’s avonds tot 5 uur ’s ochtends geldt? Een feestje bouwen is er niet meer bij.
De bomen laten dit jaar laat hun bladeren vallen. Misschien omdat het nog niet gevroren heeft. De moerascipres toont haar prachtige koperrode verenachtige naaldbladeren; Gele mahoniestruiken staan in bloei. Verwonderd zien we nog heel wat bloemen om ons heen.
Na een uur nestelen we ons in de warme bar van hotel ‘The Generator’, of hoe het ook heet; Die naam staat niet meer boven de ingang. Hier bestellen we koffie. De serveerster spreekt alleen Engels. De communicatie verloopt stroefjes, mede doordat de corona-code-lezer moeite heeft met papieren QR-codes.
Ondanks de toenemende besmettingen, nu bijna twee jaar na de eerste uitbraak, zitten groepen buitenlandse jongeren gezellig dichtbij elkaar aan de ‘fastfood’. Kerstversiering, muziek, gezellig samenzijn; het lijkt heel gewoon, maar is het niet.
De regen is gestopt. Een zonnestraal piept tussen het wolkendek door. Het Oosterpark is mooier dan verwacht.
Â