De Geuzen

Honkbalclub in de Watergraafsmeer

Verteller: 20210228_144346.jpg Maudy Kruiswijk

Langs de zijlijn van het honkbalveld ging het bijna mis herinnert Maudy Kruiswijk zich.

honkballers in actie, foto uit privé bezit

honkballers in actie, foto uit privé bezit

Ik ben voor een groot deel opgegroeid op een honkbalveld. Dat van De Geuzen.
Nog toen ik in de kinderwagen lag, ging mijn moeder iedere thuiswedstrijd met ons naar het veld om mijn vader en zijn medespelers aan te moedigen. Op 1 wedstrijd na, toen werd ze door mijn vader zelf van het veld gestuurd. Ze stond langs de lijn van thuis naar 1 te praten met Wil en An van der Hilst, mijn broertje zat een eindje verderop te spelen en ik zat in de kinderwagen, rechtop met mijn handen aan de duwbeugel een beetje heen en weer te wiegen. Mijn vader was aan slag, hij was linkshandig en de eerste bal die hij sloeg ging op fout gebied nog voor het eerste honk het veld uit. En daar zat ik. En de bal ging precies tussen mijn hoofd en handen door, zo dichtbij dat mijn haartjes er van overeind wapperden. Iedereen schrok zich een ongeluk en mijn vader nog het meest en dus stuurde hij mijn moeder weg. Mijn opa's en oma's woonden in Betondorp, op Onderlangs en in de Ploegstraat en dus ging ze daar maar heen.
Naast de bank voor de spelers stond een witte emaille kan met een beker. In die kan zat water voor de spelers om tijdens de wedstrijd te drinken. Iedereen dronk uit dezelfde beker.
En tante An had altijd "doping" ...... kauwgom.
Ik herinner me avonden bij ons thuis. Wij woonden in Osdorp en onze kamer was niet groot, maar het hele team pastte erin. Dan lagen mijn broer en ik in onze slaapkamer te luisteren naar de stemmen en het gelach wat tegen het einde van de avond steeds luider werd. En de volgende dag sliepen mijn ouders dan meestal uit.
Oom Frans woonde met tante An bij ons achter op de Baden Powellweg en daar gingen we regelmatig heen. En naast het honkballen gingen mijn vader en Oom Dirk (de broer van oom Frans) regelmatig vissen bij Fort de Waver. Dan mocht mijn broer altijd mee.
We gingen ook vaak naar Ome Ko en tante Rietje. Ome Ko noemde mij altijd Maukelepaukje. Geen idee waar zij woonden in Amsterdam maar het had een hele steile trap. Toen ik 3 jaar was en aan zee moest herstellen van een hele ernstige longontsteking gingen we vaak naar hun huisje op Katwijk.
Toen mijn broer Rick ging honkballen bij Geuzen is mijn vader gestopt met zelf spelen en ging hij helpen het team van mijn broer coachen ......... of ging hij alleen maar kijken?
In die tijd softbalde ik zelf al en ben dat tot mijn 47e blijven doen.
Alle rechten voorbehouden

163 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe