"Vroeger lag er een gietijzeren luchtbrug over het Muiderpoortstation. Als kind vond ik het eng om daarop te lopen; beneden zag je zo de spoorrails liggen. Komend vanuit de Indische buurt had je het gevoel dat je een grens overstak naar de echte stad. Voorbij de Madurastraat kwam je via een grote zandvlakte - waar je heerlijk kon spelen - bij het Nieuwe Diep dat voor het Amsterdam Rijnkanaal lag. Daar was een heel populair zwembad. Je moest altijd lang in de rij staan. Onderweg liep je langs de barakken voor langdurig zieken van het Wilhelmina Gasthuis. In de buurt lag ook het jodenmanussie. Wij kwamen nooit bij die begraafplaats; ik vond het niet prettig daar. Net zo min als ik graag langs het abattoir bij de veemarkt liep."
Mevr. Ten Brink herinnert zich lachend dat er ooit een koe was ontsnapt toen ze op weg was naar de lagere school op de Zeeburgerdijk. "Dat was een hele sensatie! Ik heb ook nog meegemaakt dat het hele pand van Werkspoor in de Oosterburgstraat, nu een museum, in brand stond."
Het was prettig wonen in de Madurastraat, zegt mevrouw Ten Brink, ook al waren het kleine tweekamerwoningen. "We sliepen met vier kinderen op een kamer - de jongens van de meisjes gescheiden door een gordijn. We hadden een wasmachine die op het plaatsje achter stond. Een houtenbak met een soort roerstok er in. Ik was gek op lezen. Voor een cent of drie, vier leende je boeken in de bibliotheek in het buurthuis op het Javaplein. Ja, ik heb echt een fijne jeugd gehad. Met de grote vakantie gingen we drie weken lang naar Frankendael in de Watergraafsmeer. Daar heb ik korfballen geleerd. Als het slecht weer was, ging je de grote tent in. Enig allemaal."
Enge plekken in de Indische Buurt
Wij kwamen nooit bij die begraafplaats; ik vond het niet prettig daar.
6962 keer bekeken