Vodden

Er kwamen vroeger venters langs de straat; de zuurman met zure bommen en Amsterdamse uien, na de kerst de man met z’n zeer eigen schreeuw "haze- en konijnevelle", de haringman, bakkers, melkboeren , de schillenboer, de morgensterren en voddenmannen.
Morgensterren waren voddenmannen die ’s morgens vroeg met hun handkar vóór de vuilnisman kwamen om te zien of er iets bruikbaars tussen zat. Een voddenman kwam overdag en elke voddenman had zijn eigen roep. Bij ons in de meterkast stond een 'voddenzak' waar de oude en zeer versleten kleren in gingen, deze werden met een unster gewogen en dan werd er een prijs gemaakt. Je haalde ook wel eens een voddenman naar boven als er iets groters te koop was.
Ik zal nooit vergeten dat mijn moeder een voddenman liet kijken naar een eikenhouten linnenkast, je kunt er nu in trendy winkels een flinke prijs voor betalen maar in die tijd was het niet meer gewild. Op de vraag van de voddenman wat mijn moeder voor de kast vroeg, antwoordde ze: "honderd gulden". We hebben nog nooit een voddenman zo hard de trap af zien lopen en hebben hier nog jarenlang erg om gelachen.