Kinderen spelen overal

Verteller: Lody Bakker-Degener
Auteur: Lody Bakker-Degener
26 Reacties
Amsteldorp/Wetbuurt

In 1960 gaven ze een hele mooie voorstelling.

Ballet Zusje Pamela (rechts) tijdens het optreden van ‘De Gouden Vogel’ van de balletclub van Speeltuinvereniging Frankendael, 1960. De namen van de andere dansers kent Lody niet.

Ballet Zusje Pamela (rechts) tijdens het optreden van ‘De Gouden Vogel’ van de balletclub van Speeltuinvereniging Frankendael, 1960. De namen van de andere dansers kent Lody niet.

Alle rechten voorbehouden

Ik heb de oorlog in mijn kinderjaren meegemaakt, in Indonesië. Mijn vader werkte bij de Staatsspoorwegen en moest in de oorlog natuurlijk doorwerken. Zodra hij buiten was moest hij een band van stof om zijn bovenarm dragen.. Wij woonden in het toenmalige Batavia, gewoon in een woonhuis in een straat. Het was voor iedereen een uitgesproken rottijd. Ook voor ons. Ik denk aan wat ik ervan gemerkt heb: ouders die bang en daardoor niet vrolijk waren, alarmfases, ramen verduisteren en schuilen in schuilkuilen. Later toen ik met mijn man naar Indonesië ben gegaan, voor het eerst sinds ons vertrek naar Nederland, zag ik die straat weer terug. We hebben er een stukje videofilm van gemaakt. Op dat stukje is ook een bedelaar te zien en ik dacht: "dat kan ook wel een Indische Nederlander zijn". Wij moesten weg uit Indonesië en vonden in Holland ons nieuwe vaderland. Daarvóór moesten wij onze spullen, waaronder huisraad verkopen. In Limburg was de eerste aankoop van mijn vader en moeder een trapnaaimachine, op afbetaling. Mijn moeder maakte altijd zelf onze kleding, zoals ik later ook voor mij en mijn kinderen heb gedaan. Toen mijn vader in Amsterdam een baan kreeg bij de Nederlandsche Spoorwegen kwamen we in de Dulongstraat te wonen. Het was nieuw en er was nog zand waar nu de speeltuin van de Dulongstraat en Von Liebigweg is. Het was een moeizame tijd, maar kinderen spelen overal en wij speelden in dat stuk zand en rondom in de wijk. Wij gingen naar de Abraham van Riebeeckschool. Mijn zusje Pamela zat op de balletclub van Speeltuinvereniging Frankendael. In 1960 gaven ze een hele mooie voorstelling van ‘De Gouden Vogel’ waarin mijn zusje een rol had. De dansers waren zo gracieus en wij waren heel trots op mijn zusje want het was echt mooi!

Alle rechten voorbehouden

8277 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Ballet Iedereen genoot van de voorstelling van ‘De Gouden Vogel’, de dansers waren zo gracieus. (Ballet bij speeltuinvereniging Frankendael 1960)

Ballet Iedereen genoot van de voorstelling van ‘De Gouden Vogel’, de dansers waren zo gracieus. (Ballet bij speeltuinvereniging Frankendael 1960)

Alle rechten voorbehouden
Ballet Zus Pam vertelde later dat de balletclub eigenlijk als ritmisch dansen was opgezet door Nel Roos (helaas overleden) van Academie Nel Roos / De Toverfluit, nu gelegen in de Tweede Weteringdwarsstraat, en haar zus.

Ballet Zus Pam vertelde later dat de balletclub eigenlijk als ritmisch dansen was opgezet door Nel Roos (helaas overleden) van Academie Nel Roos / De Toverfluit, nu gelegen in de Tweede Weteringdwarsstraat, en haar zus.

Alle rechten voorbehouden
Ballet Pamela in haar balletvoorstelling: Ze was de jongste van drie meisjes. Er was ook een broer, de allerjongste.

Ballet Pamela in haar balletvoorstelling: Ze was de jongste van drie meisjes. Er was ook een broer, de allerjongste.

Alle rechten voorbehouden
Ballet "Wij waren heel trots op mijn zusje, want het was echt mooi!"

Ballet "Wij waren heel trots op mijn zusje, want het was echt mooi!"

Alle rechten voorbehouden
Dulongstraat, 1962 Dulonstraat in 1962, met op de foto Lodys schoonzus, haar zus Ellen, haar man, Lody zelf en haar zusje Pam, die op 12 juni 2008 na een ernstige ziekte is overleden. Haar overlijden kwam voor ons allen hard aan.

Dulongstraat, 1962 Dulonstraat in 1962, met op de foto Lodys schoonzus, haar zus Ellen, haar man, Lody zelf en haar zusje Pam, die op 12 juni 2008 na een ernstige ziekte is overleden. Haar overlijden kwam voor ons allen hard aan. Door: Christina Mercken

Alle rechten voorbehouden

26 reacties

Voeg je reactie toe
Een bezoeker

Margreet Agricola

Dank voor je reactie, Lody!
Nee, een jongetje met de naam Keesje herinner ik me niet. In het blok huizen waar ik woonde (op nr. 37) woonde een Jantje (Den Enting??), van ongeveer mijn leeftijd, die een jonger broertje had, en een Dikkie (Dickie??)die waarschijnlijk een tikje jonger was dan ik. In het blok naast ons (nr. 37 is het laatste huis, en het volgende blok staat "om de hoek" 90 graden, waar de Dulongstraat richting von Liebigweg gaat) woonde een jongetje "Ronnie', verscheidene jaren jonger dan ik, die een broertje van ongeveer mijn leeftijd had. De naam van het oudere jongetje weet ik niet meer; hij duwde me ooit in de zandbak toen die vol water stond, en ik moest met een nat pak naar huis. Ik bewonderde de naam Ronnie zeer, en toen mijn tweede broertje geboren werd, een paar maanden nadat wij uit Amsterdam vertrokken, vroegen mijn ouders mij of ik een goede naam wist. Ik koos Ronnie, en zo werd de gloednieuwe broer genoemd... Ik heb geen idee waarom mijn ouders de mening van een vierjarige vroegen over een naam, maar zo is het echt gegaan!
Jammer dat voormalige klas- en buurtgenoten (nog) niet gereageerd hebben op je artikel, Lody. Misschien is de website niet voldoende bekend, en dat zou jammer zijn. Het is zo leuk hier wat rond te snuffelen en de verhalen en reacties lezen, zelfs als je de mensen in de verhalen niet kent. Het is een stukje recente geschiedenis, over gewone alledaagse dingen in de levens van "gewone" mensen. Als kind vond ik de verhalen over "vroeger" al prachtig.
Hartelijke groet,
Margreet

Een bezoeker

Lody

Voor Peter en Margreet.
Leuk Peter dat je gereageerd hebt, zie je weinig, maar je hebt verteld dat je ook graag een ander graag iets wilt laten vertellen. Piet Muller zegt me wel iets maar zie die dan met rood haar en sproeten.. Wel jammer dat er bijna geen mensen op de website reageren die ik van de Abraham v. Riebeeckschool uit mijn klas ken. Kan nog komen. Je hebt vast nog wel wat te vertellen (vanuit Friesland) Peter.
Margreet, weer een reactie van jou met wat namen die bovenkwamen. Heel fijn. Hoop dat er mensen op reageren. Ik weet helaas maar één voornaam van de familie Ooievaar en wel van Johnny. Zelf woonde ik zowat naast de speeltuin met klimboog en zandbak, er was gras en groene heggen omheen met bomen. Het zag er mooi uit. Kan jij je misschien een jongetje herinneren met de naam Keesje die tegenover(of achter) fam. Dejean woonde?
Ikzelf vond de sloot naast de Von Liebigweg in de 50ger jaren ook aantrekkelijk en viste er met een stokje met wat gekneed brood aan een stuk draad naar stekeltjes. Snel ophalen en in potje met water doen en kikkervisjes vangen. Je zag dat niet als kwaaddoen. Water en de zee hadden altijd een aantrekkingskracht op mij.
Ik herinner me ook hoe het huis en de tuin in voormalig Indië eruit zagen, ik was 3 à 4 jaar dat we daar vandaan verhuisden maar ik herinner me ook de voornaam (Fonsje) van mijn overbuurjongetje. Ook nog een voorstelling van mensen met dansaapjes in onze voortuin onder andere. Nadien nog tot mijn 5e in Batavia gewoond en vervolgens met een 3daagse bootreis naar Soerabaja verhuisd en daar dan ook op school geweest. Geen pijnlijke heimwee maar herinneringen bleven ook. Net zoals jij je nog dingen herinnert van de Dulongstraat Margreet.
Nog veel plezier met onze site gewenst.
Met groeten voor Peter en Margreet, Lody

Een bezoeker

Margreet Agricola

Vandaag besloot ik zomaar weer eens naar het Geheugen van Oost te kijken, en tot mijn grote verrassing en plezier zag ik dat er twee reacties op mijn verhaal waren. Wat leuk dat ik nu een paar namen weet! Ik heb het gevoel dat er nog meer informatie vlak onder de oppervlakte van mijn geheugen zit, maar het is nog ongrijpbaar. Ik speelde met de dochters van de familie Dejean, Lody. Een was van mijn leeftijd, en er waren een paar oudere kinderen. Ik kan me geen namen herinneren. En de vis werd op zaterdag gebakken, Peter? Vreemd genoeg leek mijn moeders' herinnering van vrijdag wel logisch (vrijdag - visdag voor katholieken), maar toch leek er iets niet te kloppen. Ik weet niet hoe bewust ik me was van de dagen van de week in die tijd, ik was tenslotte pas 4 toen we verhuisden, maar toch....
De naam "Piet" blijft maar in mijn geheugen zeuren, als in "Ome Piet". Misschien van de winkel van Ooievaar? En is het mogelijk dat de man met de halve duim die op een bank bij de zandbak zat en zo'n beetje toezicht hield op de kinderen "Ome Joop" genoemd werd?
We hadden een (joodse) buurvrouw die Mevrouw Blom heette, en met haar twee kleindochters speelde ik ook als zij op bezoek kwamen. Die meisjes waren wat ouder dan ik. Ik kan me hun namen niet herinneren, die zijn ook vervaagd.
Bedankt voor jullie reacties, Lody en Peter! Hartelijke groet,
Margreet

Een bezoeker

Peter Hendriks.

Voor Margreet. De mevr. die vis stond te
bakken moet haast tante Annie Zwaan zijn,
maar het was niet op vrijdag maar op zater
dagmorgen. Ik weet dit nog zo goed omdat
ik na het bakken de bestellingen in de buurt
rond moest brengen. Later heeft Piet Muller
dit overgenomen.
Groet ( ook voor Lody ) Peter.

Een bezoeker

Lody

Voor Margreet.
Wat een leuk verhaal uit je herinnering van die tijd. Ik vond het leuk dat jij je ook die winkel op de hoek dulongstraat-von liebigweg herinnerde. De eigenaar was de familie Ooievaar en ze verkochten o.a. huishoudelijke artikelen, petroleum ook. Ook herinner ik me kinderen van de familie Ooievaar. Ik herinner me een naam van een familie die op een hoek woonde, het klonk als "Dejaen" of "Dechamp".. deze hadden dochters. Er was ook een herdershond van hr. en mv. "Marsman..." (spelling?) in één van de woningen uit de rij waar je gewoond hebt, misschien komen er nog wat van jouw herinneringen naar boven, zou leuk zijn.
Dank voor je reactie, hartelijke groet, Lody

Een bezoeker

Margreet Agricola

Geboren in 1953, in de Dulongstraat (nr. 37), en verhuisd naar Brabant net na Kerstmis 1957. Ik herinner me nog vrij veel uit die tijd, en veel herinneringen werden onlangs bevestigd toen ik, samen met mijn moeder, nog eens onze oude buurt opzocht. De speeltuin in de Dulongstraat is er nog steeds, met de zandbak waar een buurjongen me eens induwde toen de bak vol water stond (je kon zo heerlijk op de betonnen rand lopen!). Er was daar vaak een man aan het oppassen; hij had een halve duim aan een hand. Het pand waar destijds de kruidenier zat, hoek Fizeaustraat/Dulongstraat is er nog. Ik herinner me dat je daar met Sinterklaas je schoen kon zetten. In mijn jonge ogen was het een flinke berg schoenen! Op de hoek van de Dulongstraat en de von Liebigweg was een winkel waar ik eens wasbenzine of spiritus kocht voor mijn moeder (ik deed graag boodschappen, zelfs als kleuter!). Het moet een drogisterij zijn geweest. De man in de winkel vroeg altijd: "Moet je nog een droppie?" Ik herinner me de winkel (textiel) van Tijsterman, en daar ergens in de buurt was een winkel waar ik als 3-jarige het mooiste blauwe plastic tasje in de wereld in de etalage heb gezien - de kleur is in mijn geheugen gegrift. Ik herinner me namen van buurkinderen: Jantje en Dikkie, van twee huizen verderop, de familie Lejean (spelling?), die op een hoek woonde (de vader was taxichauffeur). Ik kan een plattegrond van ons huis tekenen, en het meubilair op de juiste plaatsen zetten... De poedel van de benedenburen heette Curly. Vanaf het balkon kon je de achterkant van huizen aan de Fahrenheitstraat zien. In een daarvan zag ik vaak een vrouw met een schort die vis bakte (op vrijdag, zei mijn moeder).
De verhuizing naar Brabant was heel ingrijpend voor mij, hoewel ik pas 4 jaar was. De herinneringen zijn gebleven. Naar aanleiding van het bezoekje aan onze oude buurt een maand geleden ging ik snuffelen op internet, en vond dit website. Hoewel mijn banden met de buurt beperkt waren door mijn prille leeftijd, is het toch een belangrijke tijd in mijn leven geweest, en ik wilde bijdragen aan het geheugen van oost.