Betrokken bij de buurt

Verteller: Carin te Hoonte
Amsteldorp/Wetbuurt

Carin ten Hoonte woont ruim 34 jaar in Amsteldorp en raakt steeds meer overtuigd dat haar buurt het waard is om goed en verzorgd in stand te blijven.

Amsteldorp

Amsteldorp

Alle rechten voorbehouden

 

Carin werd in Oost geboren, in het OLVG, maar bracht haar kinderjaren in Noord door. Toen zij - na diverse jaren in het buitenland te hebben gewerkt - weer in Amsterdam terugkeerde, kreeg zij via het CBH een bovenetage aangeboden in Amsteldorp.

"Er zijn hier zowel duplexwoningen als - kleinere - eengezinswoningen neergezet. Ik kreeg een Ă©tage in een duplexwoning, beneden woonde Ria - een kraamverzorgende- met wie ik bevriend raakte. Er woonde verder veel oudere mensen in de straat onder wie Gijs en Gertie, een kinderloos echtpaar. Zij zagen ons als surrogaat dochters en namen ons geregeld mee uit met de auto. Dan gingen we ergens eten en met aardig wat alcohol op reed Gijs ons weer naar huis. Achteraf een groot wonder dat er nooit iets is gebeurd. Ik herinner me ook nog de familie van Vuuren, Cor Froger, Greet Schotanus, de familie Keck, Coos Delzenne en Jo v.d. Berg, maar ja ik werkte 5 dagen per week dus heel intensief was ik nog niet betrokken bij de buurt.

Ria is op een gegeven moment getrouwd en elders gaan wonen en toen kreeg ik zowaar het hele huis aangeboden ! Ik was en ben er erg blij mee. De oudere generatie bewoners stierf langzamerhand uit of vertrok en rond 2000 kwam er een golf van nieuwe bewoners. In onze buurt wonen ook huiseigenaars, naast huurders. Er is hier altijd wel een goed burencontact geweest, burenhulp ontstaat spontaan.

De laatste jaren ben ik veel intensiever bij de buurt betrokken geraakt. Ook vanuit ongerustheid, de verhalen dat de buurt gesloopt gaat worden spelen al geruime tijd. De woningbouwvereniging wilde een paar jaar geleden een grote renovatie van de huizen, maar er was niet voldoende draagvlak bij de bewoners. Nu hebben ze gekozen voor groot onderhoud en dat zou betekenen dat de huizen daarna in ieder geval nog 10 jaar blijven bestaan. Ik ben echter geschrokken van het aantal huizen dat leeg blijft staan nadat de bewoners vertrokken zijn en ik was echt verbijsterd dat De Omval moest sluiten als café, het was echt een lievelingsplek van me. Er zijn nu plannen om er toch weer een café restaurant te vestigen en in de bovenste etages ruimtes te verhuren voor activiteiten. Er ontbreekt hier een geëngageerd en breed toegankelijk 'huis van de buurt', vooral ook voor jongeren, ik hoop dat daar ook aan gedacht wordt.

Ik ben ook praktisch bezig met de buurt, ben lid van S(choon)O(pgeruimd)E(n)N(etjes), een groep mensen die iedere 1e zaterdag van de maand zwerfafval opruimt. Het gaat vaak om weggegooide verpakkingen van voedsel die mensen in het Amstelstation of bij de Mc Donalds kopen. In het 1e jaar dat we nu tellen hebben we wel 400 zakken vuilnis opgeraapt. De buurt wordt hier echt wel door vrijwilligers draaiende gehouden, denk maar aan de speeltuin, de buurtbus, groene vingers, de mogelijkheden van de Fixbrigade ( advies / hulp) om je huis beter te isoleren). De buurt is het Ă©cht waard ".

Alle rechten voorbehouden

202 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Interieur Café De Omval

Interieur Café De Omval

Dulongstraat Het veldje aan  de Dulongstraat, waar postbode Jaap Zijp wel eens meedeed met voetballen.

Dulongstraat Het veldje aan de Dulongstraat, waar postbode Jaap Zijp wel eens meedeed met voetballen.

Alle rechten voorbehouden
Dulongstraat, 1962 Dulonstraat in 1962, met op de foto Lodys schoonzus, haar zus Ellen, haar man, Lody zelf en haar zusje Pam, die op 12 juni 2008 na een ernstige ziekte is overleden. Haar overlijden kwam voor ons allen hard aan.

Dulongstraat, 1962 Dulonstraat in 1962, met op de foto Lodys schoonzus, haar zus Ellen, haar man, Lody zelf en haar zusje Pam, die op 12 juni 2008 na een ernstige ziekte is overleden. Haar overlijden kwam voor ons allen hard aan. Door: Christina Mercken

Alle rechten voorbehouden

Geen reacties

Voeg je reactie toe