Op weg naar Bajesdorp
Het pad tussen de gevangenismuur en het spoor gaf een verrassend aanblik. Een gracht, een massieve muur met lantaarns erachter, tralies en vreemde pijpen.
Aan het eind van het pad was een leeg veldje, met rollen prikkeldraad omheind. Wat was hier zo belangrijk of gevaarlijk?
Vroegere wasserette van Bijlmerbajes
Op de plek waar de koffiestop zou plaatsvinden, Lola Lik, was nu een restaurant gerund door vluchtelingen, A Beautiful Mess. Omdat hier een evenement zou gaan plaats vinden waren we niet welkom.
Achter de toegangspoort kon je de restanten van de vroegere wasserette nog goed zien. Een opschrift ‘Wasserij, Uitgaand wasgoed’ stond nog boven de ingang van het restaurant. Komisch hoe op een stoepje voor de ingang ‘Vluchtheuvel’ geschreven stond.
De tocht ging verder langs de Bajestuin die er goed verzorgd uitzag.
Containerwoningen en kunstenaars
Daarna langs de achterste van de zes blokken containerwoningen, naar een voormalig hogeschoolgebouw. Via een naargeestige kelder kwamen we bij ateliers van kunstenaars terecht.
Op de terugtocht zaten we op het ‘terras’ van de Keet. De bediening ging niet erg van harte. Zo te horen was het einde in zicht en zou de keet over enkele dagen plat gaan.
Bijlmerbajes
Na de supermarkt en rijen brievenbussen van het studentencomplex zagen we de restanten van de tweede neergehaalde toren van de Bijlmerbajes.
Nieuwbouw
Een provisorisch afgeschermd fietspad leidde ons terug naar de metrohalte Spaklerweg. Hier rukt de nieuwbouw op richting het zuiden. Waarschijnlijk onbetaalbaar. Maar beter dan het was.
