Ik ben geboren en getogen in de Pythagorasstraat.
Toen ik jaren geleden in Nederland was bezocht ik natuurlijk het huis waar ik geboren ben. Ik stond voor de deur en pakte al mijn moed tezamen om aan te bellen.
Jammer genoeg was er niemand thuis en misschien was het ook beter zo, want ik had gehoord dat de nieuwe bewoners de huiskamer helemaal verbouwd hadden.
Ik denk dat ik toch teleurgesteld zou zijn.
Het is dus beter om me alles in herinnering te houden zoals het was toen ik nog thuis woonde... Zoals deze herinnering :
Toen ik nog naar de lagere school ging moesten in het gedeelte van de Pythagorasstraat waar ik woonde, de buizen van de riolering vernieuwd worden. Op een dag kwamen twee grote Baggermachines de straat in rijden. Ik moest naar school en alles was nog 'normaal', maar toen ik om 12 uur naar huis kwam moest ik over planken naar de voordeur lopen. Wat nog veel leuker was dat er bergen zand lagen en die zandhopen waren zo hoog, dat je bij de buren op de 1ste etage naar binnen kon kijken.
Wat ons kinderen meer interesseerde was dat als de werklui weg waren we op die zandbergen konden klimmen en weer naar beneden konden rennen of glijden.
Je rook dan wel niet zo lekker meer maar wat kon het ons schelen, we hadden pret en daar gaat het tenslotte om niet waar.
Toen ik naar binnen moest komen keek ik vanuit de erker naar buiten. Dat was toch ook wel interessant, want op een gegeven moment zwenkte de arm van een baggermachine zo ver naar rechts dat hij tegen het hout van ons raam stootte. Ik schrok zo dat ik niet meer wilde kijken.
Na een paar dagen was alles weer normaal, maar terwijl ik dit opschrijf zie ik nog die zandbergen en de kinderen van onze straat erop spelen en rennen!
Die tijd zal ik nooit vergeten!
Â
Willie Heri, Winterthur Zwitserland
Â
periode 1954 - 1956
Â