Op een van de mooie zomeravonden liep ik over brug 235, de brug in de Linnaeusparkweg die de ene kant van het Galileïplantsoen verbindt met de andere kant en zag tot mijn verbazing dat de brug na 90 jaar naamloze dienst “Henk van Laarbrug” heet.
In november 2017 heeft de gemeente besloten dat de brug genoemd wordt naar deze onderwijzer, verzetsman en medeoprichter van “Ons Amsterdam”.
Henk van Laar is in 1898 in de Dapperstraat geboren en heeft de eerste 10 jaar van zijn leven in de Czaar Peterstraat gewoond. Toen hij 10 jaar was overleed zijn moeder. Zijn vader was sleepboot kapitein en Henk werd buiten Amsterdam opgevoed in pleeggezinnen en een internaat. In zijn studietijd aan de Rijks Kweekschool voor onderwijzers in Middelburg woonde hij in een kosthuis. Nadat hij in 1917 zijn onderwijzersacte haalde en zijn dienstplicht vervulde keerde hij in 1919 weer naar Amsterdam terug waar als onderwijzer op kosteloze scholen ging werken in de Blankenstraat en op het Funen. Kosteloze scholen waren de armenscholen. Hij organiseerde op vrije middagen educatieve schoolwandelingen voor wie dat wilde, omdat hij kinderen meer dan alleen lezen, schrijven en rekenen bij wilde brengen. Hij was actief in de AJC. Bij Van Laar stonden culturele vorming en opvoeding tot gemeenschapszin voorop.
In 1931 stichtte hij het Natuurhistorisch Museum “De Pinksterblom” eerst in een niet gebruikt deel van de Oostergasfabriek tot er een plek werd gevonden in een oud schoolgebouw aan de Linnaeusparkweg.
Vanaf 1932 hield Henk een serie van 53 lezingen over allerlei onderwerpen die hem interesseerden voor de VARA radio. Vanaf 1937 leidde hij op woensdagmiddag het VARA-kinderkoor “De Roodborstjes”. Dit is maar een kleine opsomming van Van Laars activiteiten. Daarnaast volgde hij een universitaire studie biologie, schreef kinderliedjes en componeerde daar ook vaak de muziek bij.
In de oorlog was Henk van Laar lid van de verzetsgroep- Vorrink. Tijdens een van zijn laatste opdrachten kreeg hij onderweg een ernstig ongeluk waarvan de gevolgen zijn verdere leven voelbaar bleven. Na de oorlog kwam hij niet meer in het onderwijs terug en kreeg hij de leiding over het “Corps Vrijwillige Politie”.
Zijn belangstelling ging ook uit naar heemkennis en heemschut wat er uiteindelijk toe leidde dat hij medeoprichter werd van het maandblad “Ons Amsterdam”. Dit is o.a. de reden dat brug 235 naar hem genoemd is.
Henk van Laar overleed in 1955.
De in 1928 gebouwde brug in de stijl van de Amsterdamse School is ontworpen door Piet Kramer. De brug in de Linnaeusparkweg ligt over de Molenwetering. De balustrade aan de oostelijke kant sluit aan op het hek van gemaal 021, ook Amsterdamse School, en aan de westelijke kant is de balustrade geklemd tussen twee woonhuizen die met de zijmuren in het water van de Molenwetering staan. De welfbrug- duiker bestaat uit gemetselde baksteen met granieten versieringen. Aan een kant afgeschermd door het gemaal en aan de andere kant door plantsoen met veel struikgewas is de brug bijna niet te zien vanaf het Galileïplantsoen. Lopend of fietsend over de brug zie je bijna geen water. Omdat de Henk van Laarbrug een vaste brug is loopt de bestrating van de Linnaeusparkweg gewoon door.
9 juli 2018.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Henk_van_Laar
https://nl.wikipedia.org/wiki/Henk_van_Laarbrug
https://amsterdamse-school.nl/objecten/objecten-in-de-openbare-ruimte/brug-235,-linneausparkweg,-amsterdam/
Het XYZ van Amsterdam, Jaap Kruizinga
Ons Amsterdam 41 pag. 237-241 (1988).
