In 1993 startte Woningbouwvereniging Het Oosten (nu Stadgenoot) het project 'Ledennetwerk Oosterparkbuurt'. Amsterdamse ouderen hadden in hun buurt weinig familie en sociale contacten. Met het project wilde het Oosten ouderen met elkaar in contact brengen zodat zij zich minder eenzaam zouden voelen. De projectcoördinator, Liesbeth van Aerssen, stuurde aan alle oudere leden in de Oosterparkbuurt een brief met de oproep om actief te worden. Een van die vrouwen die op de oproep reageerde was Charlotte Uiterloo. Zij was met pensioen en wilde graag actief zijn in de buurt. Charlotte groeide als contactpersoon en activiteitenbegeleidster uit tot een van de gangmakers. Ze bezocht de leden die niet op de brief hadden gereageerd en probeerde hen te betrekken bij de plannen. De uitvoering van het project lag bij de ouderen zelf. Zij kwamen met ideeën en organiseerden verschillende gezellige activiteiten. Veel Surinaamse ouderen hadden nooit leren zwemmen. Daarom ging Charlotte elke dinsdag met een groep naar het Sportfondsenbad in de Linneaustraat. Op oudere leeftijd haalden sommigen alsnog hun diploma. Toen bleek dat veel Surinaamse ouderen wilden leren breien, in Suriname was het daar immers te warm voor geweest, bood een van de leden spontaan aan om breiles te geven.
Naast gezelligheid was er ook aandacht voor de woon-en leefsituatie: woningen werden aangepast en bewoners konden hierdoor langer zelfstandig wonen. Preventiemedewerkster Evelien was ook betrokken bij het project.De groep kreeg een eigen ruimte voor spelletjes, koffieochtenden en creatieve activiteiten: de Sous in het souterrain in de Derde Oosterparkstraat 77. Het project werd een succes. De groep bestond uit ongeveer veertig actieve ouderen van verschillende nationaliteiten. Het merendeel was vrouw, maar ook een enkele man maakte deel uit van de groep. Het Stadsdeelbestuur waardeerde de inzet en besloot met wat subsidie het initiatief te steunen. De ouderen tussen 55 en 85 werden weer betrokken bij hun buurt, ze belden elkaar en vriendschappen ontstonden. De groep vierde Sinterklaas en Kerst met elkaar. Charlotte organiseerde met Stien Krieger 'zwerftochten', uitjes met de bus. Zo werden de Tweede Kamer en de Keukenhof bezocht. Later ging de groep ook op reis naar het buitenland..
In 2012 op tweeëntachtig jarige leeftijd besloot Charlotte te stoppen . Uit handen van de wethouder ontving zij een oorkonde voor al het vrijwilligerswerk.
Inmiddels zijn veel deelnemers van toen overleden maar met enkele vrouwen houdt Charlotte nog contact. Dat Charlotte niet iemand is die stil blijft zitten blijkt: met haar 87 jaar gaat ze nog elke week naar de gymnastiekles in het woonzorgcentrum de Kastanjehof op het Beukenplein.
