Honduras helpen vanuit Oost

Verteller: Debby Evers
Oosterparkbuurt, Middenmeer

Ik ontdekte dat Nederlanders in een voorspelbare wereld leven.

Debby Debby Evers

Debby Debby Evers

Alle rechten voorbehouden

Ik wilde naar het buitenland na mijn studie, maar ook iets nuttigs doen. Daarom heb ik een half jaar na mijn studie gewerkt in Tegucigalpam Honduras. Ik wilde de kennis die ik had opgedaan tijdens mijn studie graag delen en kreeg de mogelijkheid om te werken op de Communicatie afdeling van Compartir.

In dat half jaar heb ik enorm veel geleerd. Niet alleen over mijzelf, maar ook over hoe mensen leven in een maatschappij waar zoveel verschil bestaat tussen arm en rijk en waar je wordt geconfronteerd met het ‘rijkdom’ dat veiligheid heet. Wat mij vooral opviel was dat mensen uitzonderlijk positief en veerkrachtig zijn en altijd bij elkaar kunnen aankloppen voor hulp. Iets wat in de Westerse maatschappij vele malen minder aanwezig is. Ik besefte dat Nederlanders in een heel voorspelbare en georganiseerde wereld leven, waar men elkaar niet zo hard nodig heeft. In Honduras ontdekte ik een warmte, die ik echt bijzonder vindt. Ik heb in tegenstelling tot veel andere vrijwilligers, vooral contact gezocht met Hondurenen en heb van hen veel geleerd over de politiek en de problematiek, maar ook over genieten en je niet drukken hoeven maken (no te preocupes!). Ik heb de zes maanden die ik daar heb gewoond en gewerkt, met mijn beperkte mogelijkheden geprobeerd en verschil te maken door er gewoon voor de kinderen te zijn. En dat is voor kinderen die echt niks hebben en altijd bloot staan aan gevaar een heel waardevol iets.

Toen een goede vriendin van mij, Mijke Bos, anderhalf jaar nadat ik terugkwam uit Honduras aangaf dat ze een andere koers wilde gaan varen en de Spaanse taal wilde leren, heb ik geen moment getwijfeld en de telefoon gepakt. Ik heb Compartir en mijn beste vriendin in Tegucigalpa gebeld om te vragen naar werk en onderdak voor Mijke. Dat was in 5 minuten geregeld! Uiteindelijk is Mijke drie jaar een Honduras gebleven en heeft daar in samenwerking met anderen de Stichting Libre Expression opgezet waarvan ik bestuurslid ben. Libre Expression heeft geld nodig om het project voort te kunnen zetten en door een grote bijdrage van de bewoners uit Watergraafsmeer komt dat absoluut een stap dichterbij.

Meer over Libre Expression: www.libreexpresion.org

Alle rechten voorbehouden

940 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe