De Parelvissers

Ik doe de afwas, je bent nu eenmaal een meisje...

Verteller: Rondje Oost, DSC00565 (800x600) Anneke Koehof

Een herinnering aan mijn vader, die dol was op opera.
Hij leeft allang niet meer, al is hij 93 jaar geworden...
Het verhaal speelt ongeveer in 1959


Een ouderwetse keuken, niet de onze, daar had ik geen foto van.

Een ouderwetse keuken, niet de onze, daar had ik geen foto van.

 

De Parelvissers

Het is zondagmorgen. Mijn vader staat zich te scheren in de verweerde keukenspiegel tegenover de gootsteen.

Zijn bretels hangen over de afzakkende broek en hij draagt een jaeger onderhemd met korte mouwen.

We staan rug aan rug. Ik doe de afwas, een van mijn taken, je bent nu eenmaal een meisje.

De scheerkwast maakt een zuigend geluid, mijn vaders gezicht kleurt roomwit, waarin hij met het scherpe mes lange banen maakt.

Wij zingen het duet uit De Parelvissers, mijn vader de eerste en ik de tweede stem.

Dan snijdt hij zich, het bloed spuit eruit en hij vloekt als een kakelende kip die zijn ei niet kwijt kan.

'God gloeiende, gloeiende...'

Van schrik laat ik het bestek op het aanrecht kletteren.

Gelukkig brengt het stukje aluin, dat een vaste plaats heeft in de gootsteenkast naast de Keulse pot met groene zeep, verlichting.

Het bloeden wordt gestelpt, de scheerkwast doet opnieuw zijn werk en de hals van mijn vader kleurt nu lichtroze.

Wij zingen het tweede couplet.

 

 

Anneke Koehof ©  2017

 

ov

Alle rechten voorbehouden

1128 keer bekeken

6 reacties

Voeg je reactie toe
Anneke Koehof

De Parelvissers

Beste Micha,

Bedankt voor de aardige reactie!  Ja, die tranen, hoe ouder je wordt hoe makkelijker ze komen. Ik heb er ook last van, is het niet door de wind dan is het wel van ontroering.

Opera was in ons gezin een vaste 'waarde'.  Elke zondagmorgen (VARA) én zondagmiddag (Brussel) schalde de opera door ons huis.  Wat wil je, mijn opa zong de opera en dat heeft zich verspreid over de hele familie.

Mijn Opa zong de opera - Geheugen van Oost

 

Als er een opera op de televisie was kwamen de buren kijken. Mijn jongste broer zong eens uit volle borst 'Lach dan Paljasso' in de badcel en de buurman kwam aangerend: "Is er opera op de televisie?

Fijn dat je zulke mooie herinneringen hebt aan je oma, die heb ik ook! Altijd als ik bij haar kwam kreeg ik een sneetje wit melkbrood van bakker Moes met roomboter en suiker. Het smaakte als een gebakje!

Vroeger was er onder hun woning aan de Kastanjeweg een café. Als het niet 'liep' werd er bij opa en oma aangebeld, of opa de opera kwam zingen. Dan zat de stemming er al gauw in!

Hartelijke groeten,

Anneke

 

 

 

Micha Blank

Lieve oma

Zo'n keuken hadden mijn grootouders in de Tweede van Swindenstraat ook, maar dan zonder geiser. Als ik bij hen logeerde, warmde mijn oma water op, zodat ik me comfortabel kon wassen. Ook voor het tandenpoetsen warmde ze water voor me op, terwijl ik thuis, waar wij wel een geiser hadden, mijn mond met koud water spoelde. Dat doe ik nog steeds, maar de liefde die in het opwarmen van het water zat, vergeet ik nooit.

De Parelvissers was mijn opa's lievelingsaria. De vriendschap tussen de hoofdrolspelers sprak hem aan, omdat hij en zijn stiefopa, door wie hij was opgevoed, ook veel van elkaar hielden. We hebben het in 1995 op zijn begrafenis gedraaid.
Toen ik een paar jaar terug op mijn oortjes radio 1 aanhad, terwijl ik in de Linnaeusstraat op de tram stond te wachten, werd Au fond du temple saint afgespeeld. Ik keek naar de Muiderkerk en de ingang van de Tweede van Swindenstraat - ze woonden op 14, dus praktisch ertegenover - en liet mijn tranen de vrije loop. 

Renée Roeper

Herkenbaar

Ook al is dit verhaal en de keuken niet precies hetzelfde als bij mijn ouders toch komen de herinneringen over het scheren en de muziek weer boven alsof het gisteren gebeurde. Altijd klassiek en scheren deed mijn vader bij het fonteintje in de WC. Mijn vader stierf in 1991 en was 87 jaar.

Mooi verhaal Anneke

Mario van den Busken

De Parelvissers

Ja Anneke, de parelvissers zijn in mijn familie ook aanwezig! Mooie en leuke herinneringen aan.

 

 

groetjes Mario

Ingrid van Oorschot

Parelvissers

Ik heb ook een leuke herinnering aan het lied van de Parelvissers. Mijn vader en zijn neef zongen dat heel vaak samen als ze bij elkaar op bezoek waren.....ik genoot daarvan. 

Rob

Páááreltje!

Wat een geweldig verhaal weer, Anneke. En zó kort zó perfect verteld! Ik weet zeker dat menigeen die dit verhaal nog niet kent in de lach schiet.