Frits Slicht
Ik weet nog dat het vreselijk was, dat gevoel was er wel. Maar ik kon op die leeftijd, ik was elf of twaalf jaar oud, de consequenties absoluut niet overzien. Maar het gevoel was er wel degelijk, ook omdat mijn vader behoorlijk overstuur was. Een gevoel van machteloosheid overviel ons. We hadden toen radiodistributie en daar hadden we wel al iets meegekregen over de mobilisatie. Dus helemaal onverwacht was het niet.
Middenweg 279-321, bij de Röntgenstraat. Nieuw eindpunt van tramlijn 9 (motorwagen 248) die net is verlengd naar de Watergraafsmeer. Links is buslijn A (autobus met kenteken GZ 48656) van de Kruislaan naar Betondorp. Datering: 14 juli 1940. Bron: beeldbank SAA.
Als schoolkind heb ik er in het begin niets van meegekregen. Onze school was ook niet gevorderd voor het leger. Ik herinner mijn nog wel een onderwijzer van de basisschool, die was NSB'er (Nationaal Socialistische Beweging). In de klas moest ik, zoals iedereen, een stukje voorlezen en daar kwam het land (of het woord) Mofrika in voor. Ik las het woord en besefte niet wat het precies bekend. Dus ik vroeg wat dat betekende. Maar hij reageerde alleen maar met de opmerking dat ik maar gauw moest doorlezen. Eigenlijk wisten we het wel, maar het was voornamelijk om hem te pesten.
Die NSB'ers waren wel bekend hoor, bij ons op het hof woonden vier NSB'ers. Eén van hen woonde een paar huizen bij ons vandaan.
Ik weet nog wel van die Moffen in hun uniformen. Zo had je grijzen, dat waren de gewone soldaten, die waren het minst erg. Daarnaast had je de grijsgroenen, die waren al een beetje verdacht en tenslotte had je de turquoisen (blauw groen) die waren van de Grünen. Die waren het meest verdacht en niet te vertrouwen. Of die ook in het Tropeninstituut zaten weet ik niet. Het leger zat wel in de Sarphatistraat, in de kazerne vlak bij De Muiderpoort.
Lijn 9 op de Middenweg. De wagen heeft een verduisterde koplamp dus dateert de foto uit de jaren 1940-1944. Prentbriefkaart uit de collectie van Fred Slagman. Bron: website over de geschiedenis van de Amsterdamse Trams. 
Langs de Middenweg stond, dat weet ik zeker, een Duitse Batterij (luchtafweergeschut). De batterij Klingermann was dat, die zat achter de Emmakerk (die Kerk heet nu De Bron). We hebben daar wel eens scherven gezocht, spannend was dat.