“ In 1940 kwam ik als baby te wonen in de Molukkenstraat, op de hoek van het Javaplein, het pand staat er nog steeds. Mijn moeder kwam uit een groot gezin en alle ooms en tantes woonden in de buurt. Natuurlijk gingen we op zondag op bezoek bij de familie.
Wij woonden boven de melkboer, toen ik 16 of 17 jaar oud was opende de eerste supermarkt in de Molukkenstraat – Simon de Wit – en wij gingen ’s avonds naar de ‘open avond’ en keken onze ogen uit. Maar we bleven trouw aan de melkboer, we waren allang gewend aan de geluiden van de melkbezorging in de vroege ochtend en we sliepen ook dwars door het gierend geluid van de tram in de bocht naar het Javaplein. Jamin was in mijn herinnering op de hoek van de Molukkenstraat en de Insulindeweg, soms mochten we daar een ijsje halen, maar er werd niet veel gesnoept bij ons thuis.
Mijn ouders waren voetballiefhebbers, zij werkten op zondag als vrijwilligers in de kantine van Zeeburgia, als ze gejuich hoorden vanaf het veld van O.V.V.O waren ze ongerust, want dat betekende dat de concurrent had gescoord.
Er was een groot leeftijdsverschil tussen mijn oudere zus en mij, dus we deden niet zo heel veel samen. Als zij naar haar werk was leende ik wel eens stiekem een vestje van haar, dat mocht eigenlijk niet want ze was erg netjes op haar kleren. Wij droegen nooit broeken, mijn tante naaide rokken en jurken voor ons.
Ik kreeg altijd een blij gevoel als vader tegen me zei:’laten we naar het Oosterdok lopen’. Hij werkte bij de Marine in het magazijn en ik mocht op zaterdag middag wel eens mee naar Kattenburg naar het werk van vader. Dan vertelde hij dat bij voorbeeld de ‘El Dorado’ weer binnen was en mocht ik het schip bezoeken. Ook gingen vader en ik op zondagochtend geregeld kijken op het abattoir , wij vonden het leuk om op dat terrein te wandelen, mijn moeder begreep niet wat we eraan vonden. Helaas is mijn vader al in 1961 overleden, hij heeft nog net een half jaartje kunnen genieten van de televisie die we toen kregen. Wij hadden thuis geen fototoestel, dus er zijn weinig foto’s van toen. Maar mijn vader was wel een enthousiast amateur schilder, zo heb ik wel een portret van mijn moeder dat hij heeft geschilderd. Het lijkt goed, maar doorgaans keek ze niet zo streng als op dit portret. “
