Ik moet iets vandaag! Niet thuis blijven zitten, dat zeker niet! In beweging blijven is het parool. Dus rollator mee en lopen maar.
Het is nevelig en fris, maar de wind is zwak en dat is fijn. Een wandeling door het “Flevopark” is bij mistig weer heel aantrekkelijk, vooral om langs het water te lopen, er de nevel te zien en te ruiken! Dan waan je je op de boot, zoals in onze verlovingstijd. Alles heerlijk vochtig, het heeft iets! Maar vandaag maar niet. Lopen, maar geen vast plan. Ik zie wel waar ik kom.
Eerst maar even langs het “Juttersdok”. Geen zin om even binnen te kijken. Doorlopen maar! Linksaf langs het water met mijn neus naar de molen: “De Gooyer”. Rechts van mij, woningen die er natuurlijk al een behoorlijke tijd staan, maar waar ik nog nooit langs ben gelopen. (Lang woonden we elders in de stad). Waarschijnlijk kun je er wel langs fietsen, maar het is eerder een soort woonerf, gebouwd op het vroegere terrein van het abattoir en de “Veehallen”. (Die bevoorraad werden door aanvoer via de trein). Veel van de huisjes aan de buitenzijde van het vroegere abattoir, zijn beschermd door monumentenzorg.
Langzaam en op mijn gemak neem ik de veranderingen in mij op. Midden in het terreintje, (de Veemarkt), waar nu langs de kanten verschillende bedrijfjes hun onderkomen hebben staat het nog steeds, het gebouwtje met rondom ramen en een torentje met een klok. (Vanuit mijn zolderkamertje kon ik hem altijd zien, zo ook de ambachtsschool (nu jeugdhotel) op het Timorplein en de treinen die van het CS naar het Muiderpoortstation reden! De hijskranen die aan de havenkade de schepen losten).
Het gebouwtje is mooi opgeknapt en boven de gevel zie ik Radar staan! Zou daar het TV programma van Radar in gehuisvest zijn? Het is gesloten, maar er brand wel licht. Als kind ben ik daar wel binnen geweest met een vereniging, dat moet dan in 1946/47 zijn geweest.
Op de hoek van de Veelaan staat nog een oud Koffiehuis in dezelfde stijl als de huisjes aan het Abattoir. Eens, meer dan 20 jaar geleden aten we daar soms. Nu is het ook nog een restaurantje en nieuwsgierig kijk ik naar binnen en naar de prijslijst op het raam. Misschien wel een goed idee om daar eens een keer te gaan eten met mijn rollator maatje. Dan kan ik haar ook de buurt laten zien waarin ik mijn jeugd heb doorgebracht en haar vertellen hoe het er in de “oude tijd” uitzag.
Lees verder: http://www.geheugenvanoost.nl/104088/nl/vrachtwagens-en-het-spoor
http://www.geheugenvanoost.nl/104208/nl/kleuterjasjes-en-nieuw-jasje-voor-oud-gebouw
