The Band

Na de beroemde slotmaten van In the Mood stond de zaal dan ook als één man op in een ovatie.

Auteur: Rob Spel
Polderweggebied / Oostpoort

Op 24 februari 1956 werd er voor de 'Derde Drie' van de Polderweg een feestavond georganiseerd in Bellevue.

Op de foto zichtbaar v.l.n.r.: Jan Sauer, gitaar; Henk Lingius, bugel; Cor de Ruyter, trombone; Robbie Bonaparte, trompet; Rudy Brookman, klarinet; Fok de Wit, bas; Dave Vreeland, baritonsaxofoon; Jan Storckmeijer, altsaxofoon, Rob Spel, tenorsaxofoon .<br />Foto: Rob Spel

Op de foto zichtbaar v.l.n.r.: Jan Sauer, gitaar; Henk Lingius, bugel; Cor de Ruyter, trombone; Robbie Bonaparte, trompet; Rudy Brookman, klarinet; Fok de Wit, bas; Dave Vreeland, baritonsaxofoon; Jan Storckmeijer, altsaxofoon, Rob Spel, tenorsaxofoon .
Foto: Rob Spel

Alle rechten voorbehouden
Buiten vriest het dat het kraakt. Binnen draag ik mijn eerste lange broek, waarin ik het bijna doe van de plankenkoorts. Kreten van verbazing en opgewonden gestamp overstemden de eerste maten die we de zaal in stuwden, de vette saxen en de gestopte trompetten in Glenn Millers In the Mood.

Kenners hadden kunnen tellen dat er niet echt twintig man zat te spelen, we waren maar met z’n tienen. Maar wie had in 1956 van playback gehoord?

Drie saxofoons, één klarinet en een trombone had ik gemaakt.

Buurvrouwen, tantes en oma's hadden er zeker een jaar aan bijgedragen met wc­rolletjes, goudpapier en oude wijnkurken. Klarinettist Rudi Brookmans vader had gelukkig een machine om buizen te buigen, zodat mijn maandenlange gepruts met de trombone uiteindelijk toch nog een mooi afgeronde schuif had opgeleverd. Het moest er allemaal echt uitzien. Daarom zat Henk Lingius vooraan, hij had een bugel waarop hij speelde in een fanfareorkest. Naast hem Robbie Bonaparte die een speelgoedtrompet op de kop had getikt.

Jan Sauer had zijn eigen gitaar meegenomen, het drumstel mochten we lenen van het Derde Drie­schoolorkest en Fok de Wits bas had ik op het laatste moment nog in elkaar getimmerd, althans het bovenste deel, de rest zag je vanuit de zaal toch niet.
Maar het belangrijkst waren onze repetities geweest, de houding, de vingerzetting, het ritmisch bewegen, en alles precies gelijk. Na de beroemde slotmaten van In the Mood stond de zaal dan ook als één man op in een ovatie.

De volgende dag vertelden mijn ouders trots dat een mevrouw in de rij achter hen vol ongeloof had gezegd dat zij dit nog nooit had meegemaakt: Zulke kinderen nog en dan zó een orkest, hoe krijgen ze het voor mekaar?

Maar Bellevue werd pas echt afgebroken na het volgende nummer door het close­harmony groepje dat The Modernaires imiteerde. Ver vóór playbackshows en X­factors hadden de vier met een ongelooflijk geduld geoefend op een lipsynchrone vertolking van Chattanooga Choo Choo.

Waar zijn ze gebleven: Cor de Ruyter, Lineke Smit, Jan Storck­meyer, Lenie Zootjes en al die anderen? In mijn dromen hoor ik ze nog wel eens.
Gelukkig ook maar, want zelfs op de radio spelen ze die liedjes niet meer.

---------------------------------------

Om terug te keren naar de Derde 3-jarige H.B.S. in de rubriek 'Mijn schooljeugd', klik op Derde 3-jarige H.B.S..
Eventuele reacties in die rubriek plaatsen.

Chattanooga ChooChoodoor ‘The Modernaires’. V.l.n.r. Cor de Ruyter, Lineke Smit, Jan Storckmeyer, Lenie Zootjes .<br />Foto: Rob Spel

Chattanooga ChooChoodoor ‘The Modernaires’. V.l.n.r. Cor de Ruyter, Lineke Smit, Jan Storckmeyer, Lenie Zootjes .
Foto: Rob Spel

Alle rechten voorbehouden
3-jarige-HBS Polderweg .<br />Foto: Beeldbank Amsterdam

3-jarige-HBS Polderweg .
Foto: Beeldbank Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Alle rechten voorbehouden

1247 keer bekeken

4 reacties

Voeg je reactie toe
Rob Spel

Jan Storckmeijer

Ik kan nu melden dat ik Jan Storckmeijer na zo'n 65 jaar heb teruggevonden. Dit dankzij Facebook. Daar vond ik een van zijn dochters, die mij vervolgens weer op het spoor van haar vader bracht. Jan is ooit geëmigreerd naar Zwitserland en woont nu met zijn vrouw aan de Catalaanse kust bij Barcelona, de bofkont.

Zo, nu Lineke Smit, Lenie Zootjes, Cor de Ruyter en al die anderen uit mijn verhaal nog!

Anneke Koehof

The Band

Beste Nienke,

 

Rob wil graag per mail reageren op je reactie, maar daarvoor heeft hij je mailadres nodig. Indien je het op prijs stelt, zou je dan toestemming willen geven aan de redactie om je mailadres aan mij door te geven? Dan zorg ik dat het bij Rob terecht komt.

Je kunt deze toestemming geven via:  geheugenvanoost@amsterdammuseum.nl

t.a.v. Jo Haen.  Dan komt het goed!

 

Met vriendelijke groeten, ook van Rob,

Anneke Koehof

 

 

 

 

Nienke Hoeber

Herinnering

Rob Spel,

We zijn op een leeftijd dat heel veel herinneringen boven komen.

50 jaar geleden hebben wij een tijd lang kontakt gehad en nu zag ik een foto

van jou al spelend op de trombone.

   Wil je reageren, dan zou ik dat erg leuk vinden.

Hart. groet

Nienke Hoeber

Dronrijp/ vroeger Leeuwarden.

 

 

 

Anneke

The Band

Mooie herinnering Rob! Ik ben benieuwd welke muzikanten van de Derde Drie zich hier melden.