Karsien woont graag aan de Amstel, maar in de jaren tachtig was het niet altijd een pretje. Er was toen veel criminaliteit, vandalisme en vervuiling. De junks lagen letterlijk in de goot. Zelfs burgemeester Ed van Thijn schrok ervan. Toen hij een kijkje in de vervuilde achtertuinen kwam nemen en de weggooide spuiten zag, riep hij: "O, verschrikkelijk!" Op een dag vonden Karsiens kinderen een losgerukt straatnaambord in de struiken. Karsien heeft het stadsdeel nog gebeld om te vertellen dat zij het bord had, zodat zij het weer op konden ophangen. Maar dat is nooit gebeurd.
In de jaren tachtig was Karsien druk bezig met haar kinderen en actief op hun school. Rond 1996 had ze schoon genoeg van alle verloedering en overlast en besloot ze zich actiever in te zetten voor haar buurt. Ze werd lid van Bewonerscommissie Oetgenstraat (van woningbouwverenigingen De Key en Eigenhaard). In een bewonerscommissie zitten kan zwaar zijn: "je bent continu bezig met dingen die je niet bevallen." Maar het is ook belonend. Mede dankzij de bewonerscommissie is de buurt flink veranderd en aangenamer geworden. Zo zijn er nu buurtwachters (via Pluspunt) met rode jassen die door de buurt lopen, alle vernielingen en gebrekkig onderhoud (zelfs fietswrakken) doorgeven en samenscholende mensen aanspreken. Volgens de politie worden tegenwoordig in de buurt veel minder aangiftes gedaan. En de sfeer is verbeterd. Mede dankzij kunstprojecten zoals bij de lelijke C1000 muur die is opgefleurd met de silhouet van een kat gemaakt door kunstenares Loes Diephuis.
"Maar het is wel een kwestie van een lange adem", vertelt Karsien. "Het kan erg lang duren. Toen mijn kinderen op school zaten vochten we voor een opgeknapt schoolplein. De jongste is inmiddels zo’n vijf jaar van school af en nu pas is het plein opgeknapt. Zo lang kan het duren…"
Lange adem
De junks lagen toen letterlijk in de goot en de tuinen werden volgegooid met vuilnis en oude spuiten.
De tentoonstelling "Oost, Amsterdamse Buurt” in 2003, was het startpunt van het Geheugen van Oost.
De persoonlijke verhalen van bewoners uit Oost stonden centraal in deze tentoonstelling in het Amsterdams Historisch Museum. Met Oost probeerde het museum het oude te achterhalen en het nieuwe vast te leggen voor de toekomst. Want wat vandaag gebeurt, is morgen geschiedenis en misschien overmorgen alweer vergeten. Dit zijn de verhalen en hun voorwerpen.
1218 keer bekeken