Na de oorlog, een eigen bakkerij

Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
Transvaalbuurt, Tugelaweg

Hij heeft het herstel helemaal alleen moeten doen en bekostigen.

 Meijer Verdooner ingespannen aan het werk om de Galle vier te vervolmaken. Foto uit de jaren vijftig en afkomstig uit het foto archief van David Verdooner.

Meijer Verdooner ingespannen aan het werk om de Galle vier te vervolmaken. Foto uit de jaren vijftig en afkomstig uit het foto archief van David Verdooner. Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

Omdat mijn vader na 1945 niet meer aan de slag kon blijven als zetbaas besloot hij als zelfstandig bakker verder te gaan. Probleem was dat mijn vader geen cent te makken had. Toch heeft hij het voor elkaar gekregen, met nul komma nul eigen kapitaal. Daar heb ik dus nog steeds groot respect voor. Ik heb diezelfde eigenschap! Ook al heb je nul komma nul centen en alleen maar schulden. Gewoon je schouders eronder en er voor gaan. Het was hard sappelen, hij is er misschien niet rijk mee geworden maar wel gelukkig. Het was keihard werken, niet zes maar zeven dagen per week.

Het pand dat mijn vader kocht was de Tugelaweg 80-82. Voor de oorlog was het een slagerij geweest. Na de oorlog was er van dat pand niet veel meer over. Het was helemaal gestript. Alles wat van hout was, was tijdens de late oorlogsjaren uit de leegstaande huizen gesloopt. Niet alleen de deuren, maar ook de vloer was verdwenen.

Hij heeft het herstel helemaal alleen moeten doen en bekostigen. Hij kreeg geen enkele hulp of steun van de Gemeente. Ook het materiaal van de bakkerij (dat hij had laten onderduiken in 1943) was hij kwijt. Het was ook eigenlijk van Bakker Willem Pront. De broer van Willem Pront was de erfgenaam.

Mijn vader was een echte broodbakker. Aanvankelijk kreeg hij niet het keurmerk Onder Rabbinaal Toezicht (O.R.T.). Daarom kon mijn vader ook de winkel op zaterdag open houden. Dat heeft geduurd tot ergens eind jaren vijftig. Toen was de winkel behalve een broodbakkerij ook een banketbakkerij geworden. Het keurmerk O.R.T. betekende wel dat we vanaf dat moment op zaterdag dicht waren als winkel.

Alle rechten voorbehouden

3938 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Meijer en Dave  Verdooner - David Verdooner samen aan het werk in de bakkerij met zijn vader Meijer. De foto is waarschijnlijk gemaakt aan het einde van de jaren vijftig. De foto is afkomstig uit het foto archief van David en Gerda Verdooner

Meijer en Dave Verdooner - David Verdooner samen aan het werk in de bakkerij met zijn vader Meijer. De foto is waarschijnlijk gemaakt aan het einde van de jaren vijftig. De foto is afkomstig uit het foto archief van David en Gerda Verdooner

Alle rechten voorbehouden
De echte geberbolussen kocht je hier! Deze advertentie voor Bakkerij M. Verdooner is afkomstig uit: Het Nieuw Israëlitisch Weekblad van 16 september 1949. <br />Bron: Historische Kranten, KB.

De echte geberbolussen kocht je hier! Deze advertentie voor Bakkerij M. Verdooner is afkomstig uit: Het Nieuw Israëlitisch Weekblad van 16 september 1949.
Bron: Historische Kranten, KB.

Alle rechten voorbehouden

8 reacties

Voeg je reactie toe
B. Grommé

Re: De enige echte

A.Verdooner:
Het is erg leuk om deze dingen te lezen,vooral omdat ik de enige
overlevende ben van de echte bakkersfamilie.Het was een feest om op zondagen de mensen te helpen in onze winkel.
En geloof het of niet ik Abraham Verdooner was de enige hulp
van mijn vader.Alles wat beweerd wordt is leugen.Vanaf 1949 heb
ik bij mijn vader gewerkt en toen de man in 1973 overleed heb ik
met mijn vrouw de zaak voortgezet.Tot 1983 hebben wij met veel plezier deze zaak tot een goed einde weten te brengen.Als er personen zijn die mij willen spreken omtrent alles wat zich heeft
afgespeeld van 1949 tot 1983 wil ik ze graag tewoord staan.

Beste Mijnheer Verdooner,
U kent mij niet maar mijn moeder en tante wel, ik zou zo graag een foto van u willen zien zo rond 1955.

karla nooter

karla nooter-spreekmeester

ik kan me nog bakker Verdooner goed herinneren,met Ab heb ik samen op school gezeten.oranje vrijstaatschool en het 7de leerjaar in de kraaipanstr.Het brood was heerlijk maar ik vond de ocjade bolussen lekkerder dan de gember.

Redactie

Geweldige foto

Broodje vlechten en gewoon erboven een sigaartje roken.
Haha prachtig.

Gr.,
Ron

Hans Elleman

Kwaliteit dat was het

Ja en vooral de gember bolussen die waren van een enorme kwaliteit
Die at je niet maar die vrat je gewoon .
Maar je je moest er wel snel bij zijn anders waren ze al uit verkocht.
Ik ging ze van uit de Louis Bothastraat menig maal gaan halen.
Ik mis ze nog steeds hier in Limburg !!
Hans Elleman

A.Verdooner

De enige echte

Het is erg leuk om deze dingen te lezen,vooral omdat ik de enige
overlevende ben van de echte bakkersfamilie.Het was een feest om op zondagen de mensen te helpen in onze winkel.
En geloof het of niet ik Abraham Verdooner was de enige hulp
van mijn vader.Alles wat beweerd wordt is leugen.Vanaf 1949 heb
ik bij mijn vader gewerkt en toen de man in 1973 overleed heb ik
met mijn vrouw de zaak voortgezet.Tot 1983 hebben wij met veel plezier deze zaak tot een goed einde weten te brengen.Als er personen zijn die mij willen spreken omtrent alles wat zich heeft
afgespeeld van 1949 tot 1983 wil ik ze graag tewoord staan.

ingrid wijnstroot

ingrid wijnstroot

wat een feest was het altijd op zondag want dan hadden we altijd vers gebakken warm brood en natuurlijk die overheerlijke gemberbolussen .Dan mocht ik met mijn vader mee naar de bakker,het rook daar altijd zo lekker dat zal ik nooit vergeten

null

Henk Lasschuit

wij kochten toen der jaren het gvlochte maanzaadbrood en gemberbolussen als ik er aan terug denk geniet ik er nog steeds van,leuk om de verhaaltjes te lezen.doet me weer terug denken aan een geweldige tijd

Een bezoeker

Hennie Moelee

Wie kan niet de jodenbakker op de hoek tugelaweg/Christaan de wetstraat.
Waar je op zondag brood kon kopen en natuurlijk gebak. Altijd even druk.
Ik geloof dat heel Amsterdam oost daar kwam. Wat leuk te weten dat de familie Verdooner er nog altijd is.
Ik denk vaak aan de lekkere spullen die zij verkochten. En geloof mij het water loopt mij dan in de mond.