Heisa!

Auteur: Frits Slicht Frits Slicht
Tugelaweg, Transvaalbuurt

Hij hield er niet van om in de maling te worden genomen, laat staan uitgescholden.

Advertentie uit het NIW, 1963. De afbeelding is een advertentie uit het Nieuw Israelïtisch weekblad (maart 1963). Geplaatst met toestemming van het Joods historisch Museum (uit de collectie van het NIW).

Advertentie uit het NIW, 1963. De afbeelding is een advertentie uit het Nieuw Israelïtisch weekblad (maart 1963). Geplaatst met toestemming van het Joods historisch Museum (uit de collectie van het NIW). Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

Mijn vader, Meijer Verdooner, was zakelijk een harde man, maar vooral een harde werker. Hij kon dan een echte doorbijter zijn. Waar hij niet tegen kon was onrechtvaardigheid. Hij hield er niet van om in de maling te worden genomen, laat staan uitgescholden. Zo was hij eens uitgescholden voor “Oude Rotjood". Dat pikte hij dus niet! Die reactie leverde de boosdoener een kapot kunstgebit op en mijn vader een boete. Maar omdat hij het bedrag, bedoeld om de reparatie van dat kunstgebit te betalen, niet in één keer kon betalen, kreeg hij uitstel. Hij mocht in termijnen betalen. Maar ja, hij vergat wel eens een termijn. Dat betekende wel dat het kunstgebit pas gerepareerd kon worden nadat alles was voldaan. Mijn vader heeft later wel verteld dat hij nog nooit zo lang ‘plezier’ heeft gehad van een klap.

Door de drukte vergat hij wel eens wat, het was geen onwil. Een ander voorbeeld was dat hij vergeten was dat de weegschaal uit de winkel ‘geijkt’ moest worden. Ook dat leverde weer een fikse bekeuring op. Temeer omdat hij flink tekeer ging tegen de controleur. Dat leverde later wel weer een bijzonder moment op. Een dag later namelijk was er een politiebal waar mijn ouders voor waren uitgenodigd. Daar kwamen altijd veel bekenden en mijn vader amuseerde zich kostelijk. Waar hij niet zo van hield was de polonaise. Maar ja, als je er nu toch was, moest je wel mee doen. Het was de bedoeling dat je met je linkerhand steunde op je voorganger en met je rechterhand het been van de voorganger vasthield. Je kreeg dan een hinkelende polonaise. Wat hij echter niet in de gaten had, was dat zijn voorganger de controleur van het IJkwezen was, dezelfde man die hem een dag eerder had bekeurd.

Alle rechten voorbehouden

3812 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Meijer Verdooner ingespannen aan het werk om de Galle vier te vervolmaken. Foto uit de jaren vijftig en afkomstig uit het foto archief van David Verdooner.

Meijer Verdooner ingespannen aan het werk om de Galle vier te vervolmaken. Foto uit de jaren vijftig en afkomstig uit het foto archief van David Verdooner. Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden
Advertentie uit het NIW (1963). De afbeelding is een advertentie uit het Nieuw Israelïtisch weekblad (feb. 1963). Aangekondigd is een uitbreiding van de werkzaamheden (naar o.a. Buitenveldert). Geplaatst met toestemming van het Joods historisch Museum (uit de collectie van het NIW).

Advertentie uit het NIW (1963). De afbeelding is een advertentie uit het Nieuw Israelïtisch weekblad (feb. 1963). Aangekondigd is een uitbreiding van de werkzaamheden (naar o.a. Buitenveldert). Geplaatst met toestemming van het Joods historisch Museum (uit de collectie van het NIW). Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

11 reacties

Voeg je reactie toe
Anja van Ommen

Verdooner's overheerlijke baksels

Bij bakkerij Verdooner op de hoek van de Tugelaweg kochten wij zondags gember- e/o orangeadebolussen. Het was er altijd heel druk dus je moest lang wachten maar dat had je er voor over. Kort nadat mijn 3-jarige broertje ervan geproefd had, deed hij de onvergetelijke uitspraak: "Mag ik nog zo'n stukje poep van kak uit een doosje?" De uitspraak op zich deed het produkt misschien geen eer aan, maar zo was het wel bedoeld. En in de familie wordt het van generatie op generatie doorverteld.

Paul Vogel

Bolussen

Op zondag haalden wij gember bolussen bij Verdooner, Ik was altijd de klos om boodschappen te doen. De smaak herinner ik mij nog steeds! Ik heb een keer één extra gekregen. Vaste klantenkorting denk ik. Die heb ik stiekum op straat opgegeten.

Selma Meents

Mevr

Ik kan me nog heel herinneren dat ik met mn moeder meeging naar Bakker Verdooner
Natuurlijk voor de maanzaad galletjes maar hoofdzakelijk voor de beroemde gemberbolussen.
En toen we jaren later zijn verhuist naar Buitenveldert werd mijn moeder natuurlijk vaste klant.
Elke Zondag

Micha

Bakker Verdooner

Wij gingen altijd zondag's (9-10u)met mijn vader zwemmen in het sportfondsebad Oost
en daarna langs de bakker om heerlijke warme galletjes te halen voor het ontbijt.
Ik woonde Reitzstraat 7

Ina Heijmans

Verdooner

Wij woonden in de Chr.de Wetstraat, tegenover Benny Santen, de groenteman, met daarnaast 'de kindervriend', waar we voor een cent snoep konden kopen.
Met Pasen stond ik altijd in de rij bij bakker Verdooner om de zelfgemaakte matzes te kopen en het was heerlijk dat de winkel op zondag open was.

Anna

Reactie

Hallo Ronnie Booij,

Leuk dat je ook gereageerd heb!
Ik kan me jouw nog goed herinneren aangezien je een vriendje van mijn jongste broertje Roger was.
En jij pal naast ons woonde.
Ik woon nu zelf in Almere en ook daar kom je een halve Cillierstraat(en omstreken) tegen oa Georgie de Nijs en Betsy de Vries die ook met hem getrouwd is ea.
Roger woont nog wel in Amsterdam Oost!

Groetjes Anna Scholten

rita schouten

aldegondesschool

Ik heb ook op de Aldegondeschool gezeten en wel de zesde klas in 1966-1967. Bij meester Schippers met zijn pijp met toffeetabak. Kwam van de Willem de Zwijger waar nog maar 1 lokaal in gebruik was.
Maar bakker Verdooner ken ik maar al te goed, elke zondag in de rij staan voor vers brood. Het lekkerste vond ik een galbrood met maanzaad. Dat was gevlochtenbrood met maanzaad erop, zo lekker. Mijn moeder heeft daar ook als schoonmaakster gewerkt(annie)
De kindervriend, ach wat waren die mensen lief. 2 dropjes voor een cent. Tussen de middag kreeg ik wel eens 10 cent en dan kocht ik daar lekkers en druk dat het er altijd was. Mmmm.
groetjes rita schouten

ronnie booij

Aldegondeschool

Ik woonde ook in de cillierstraat en zat op de Aldegondeschool. 50 meter achter de bakkerij.
en rechts van de "kindervriend"..

Heerlijk rook het brood altijd en soms haalden we ook brood op zondag.

ach ja

ANNA SCHOLTEN

REACTIE BAKKER VERDONER

IK WEET NOG DAT IK ZONDAG'S BROOD GING HALEN VOOR MIJN MOEDER .IK WOONDE IN DE CILLIERSSTRAAT EN MOEST DAN DE HELE TUGALAWEG LOPEN.VOORBIJ DE TUNNEL BEUKENWEG,MAAR IK HEB NOOIT MEER HET HEERLIJKE LUCHTJE VAN HET VERS GEBAKKEN BROOD GEROKEN ALS TOEN !NU AL HELEMAAL NIET MEER.ALS IK THUIS KWAM HAD IK AL EEN HELE KAP VAN HET BROOD GEGETEN.{HET WERD TOEN NOG NIET GESNEDEN}.EN DAT VOND MIJN MOEDER NIET LEUK,MAAR IK KON HET NIET LATEN.HET WAS EEN LEUKE TIJD!

null

Ruurd Kooiman

Zijn ouders hadden de bakkerij in de transvaal buurt tugelaweg voor de oorlog al.In 1968 nam Dave het roer van zijn vader over en opende een zaak op het Grootgelderlandplein Buitenvelderd.Dit werd een pied-a-terre van veeltrouwe klanten,waarvan vele bekende artiesten en bekende Nederlanders.Dave vertelt over de korte visites van ,Willy Alberti,Frits Barends,maar ook menig Ajax spelers uit de gouden tijd zoals Sjakie Swart,Johan Cruijf.
Net als de zakelijke verongelukte Joodse bakker Theeboom,ook zo,n begrip in Amsterdam,stond Verdooner onder Rabbinaal toezicht Dat betekende ook op Zaterdag gesloten,Zondag open.Ook een fijnmaar minder rabinaalgebruik was de zogenaamde Joodse ingang;Het was een gewoonte van vrienden,doktoren en goede bekenden om via de bakkerijdeur naar het keukentje achter tegaan en daar te wachten totdat iemand uit de winkel hem of haar vlug tussendoor kwam helpen.
Familie van over dehelewereld kwam voorbij;
(My name is STeven Verdooner and I live in tha USA)Dit was het moment dat Verdooner besmet raakte met het Stamboom vitis.Ik werd een beetje pips,er zijn niet veel Verdooners terug gekomen na de Tweedewereldoorlog. Neem een stoel zij ik neem vast een boletje,je moet misjpoge(familie)zijn.,sAvonds heb ik mijn Moeder bij mijn thuis uitgenodigd en Wij samen gaan onderzoeken op welke manier hij in de stamboom paste.
Ik ben naar het Gemeentearchief gegaan in Amsterdam gegaan en ik kan nu wel zeggen dat Ik alles vande Verdooners afweet.
Verdooners passie voor genealogie was geboren.Zin stamboom voerde hem naar 1736,toen Markus Israel volgens het archief in Amsterdam arriveerde.
Toen Verdooner in 1988 om gezondheid redenen moest sluiten,wist hij wat hij de rste van zijn leven wilde doen.
Na zijn eeigen stamboom nam hij de hele Joodse gemeenschap in Amsterdam onder de loep.Hij stelde alle Joodse huwelijke die in Amsterdam voor 1598 voor de wet zijn gesloten ,Te boek in TRouwen in Mokum , de Dikke Verdooner,zoals hij het werk noemt,Toen dat varkentje was gewassen,begon Hij in 1991 aan een nieuw project.
In twaalf monnikenjaren Digitaliseerde hij alle gegevens van de voltallige bevolking van Amsterdam die halverwege de negentiende eeuw in het bevolkingsregister is vast gelegd.
Ook de identiteits kaarten van marktkraam houders,veelal Joods,en de gegevens van Grafzerken van de Joodse Gemeente zijn nu door toedoen van David Verdooner opgeslagen in computer bestanden.
Vorig jaar kreeg Dave(zo riep ik hem aan)Verdooner in het ziekenhuisbed een Koninklijke onderscheiding van Burgemeester Job Cohen.
Helaas mocht hij daar niet lang van genieten.
David Verdooner 1937-2008.

Een bezoeker

Rudi Kooiman

Leuk verhaal en dan weer Pa verdoner tezien,was een aardige man wij kregen als jongentjes een zakje kruimels in de jaren vijftig was om te smullen. Groetjes David