Nog meer herinneringen aan de Indische Buurt (16)

Huisartsen
Vanaf de Insulindeweg rechtsaf de Molukkenstraat in bij de Gruyter richting spoor had je op ongeveer 5, 6 woningen van de hoek af een huisarts. Ik meen dat hij dokter Prinsen heette: een autoritaire man, hij was niet bepaald mijn vriend. Later kregen wij dokter Van Dongen. Die had zijn praktijk in de Linnaeusstraat ongeveer 2 huizen van de hoek, Reinwardtstraat naar links. Ondanks dat hij je af en toe pijn moest doen wist hij toch je vertrouwen te winnen. Het was wel een eind van huis (ongeveer 15 minuten lopen) maar dat had je er voor over.

Kippenbruggetjes
Naast het spoorwegviaduct op de Zeeburgerdijk had je over het Lozingskanaal een houten bruggetje dat wij het kippenbruggetje noemden. Van de Zeeburgerdijk naar het Zeeburgerpad en van het Zeeburgerpad naar de Cruquiuskade had je ook zulke bruggetjes. Als je daar bovenop stond keek je recht tegen een seinhuisje van de Nederlandse Spoorwegen aan en schuin naar rechts keek je uit op de achterkant van een groothandelszaak waar ze worst e.d. verkochten. Particulieren mochten er ook kopen tegen een billijke prijs. Bij het Zeeburgerpad onder het viaduct door kwam je rechts bij houthandel Jongevos en over het 2e zijn vele loodsen. Richting Funenmolen zat nog een bedrijf dat (diesel) scheepsmotoren repareerde.
Hier werkte mijn buurman uit de Boetonstraat (Fleur).
.

IJstijden
In strenge winters als het Nieuwe Diep, het IJsselmeer en andere waterwegen bevroren waren moesten de ijsbrekers voor de schepen uit varen. Zij gingen o.a. naar Lemmer en Kampen. Het Merwedekanaal moest ook opengehouden worden bij het CS voor de ponten. Tussen Volendam en Marken konden de auto’s over de Gouwzee naar elkaar toe rijden. De militairen moesten helpen de spoorlijnen sneeuwvrij te maken, o.a. in Groningen en Friesland en in de kop van Noord-Holland. Anders konden de treinen niet rijden.

In Amsterdam moesten de ijsbrekers door de havens blijven varen anders konden de zeeschepen niet binnenkomen of weggaan. In het Zuiderzeepark lag de sneeuw zo hoog dat je tunnels kon maken. Er lagen sneeuwwallen van zeker 1,5 meter hoog. De vogels vroren vast aan het ijs en sommige van die vogels brachten wij naar Artis. Bij open plekken in het water werden zij bijgevoerd.

Er werden Elstedentochten verreden met o.a. Reinier Paping en vele anderen. De ijsclubs
schoten als paddenstoelen uit de grond. Scholen kregen ijsvrij en er werden wedstrijden georganiseerd. Ik begrijp dat de mensen klagen over de kou maar toen was dat gewoon! Met helder stevig vriesweer kon je op de bomen langs de Merwedekanaaldijk de rijp op de takken zien zitten boven het wit van de weilanden. Dit was zeer geschikt als decor voor kerstkaarten.

Nou: jullie begrijpen het al: die zogenaamde goeie ouwe tijd kan mij……………………..

••••••••••••••••••••••••••••••••••

► Nog meer herinneringen aan de Indische Buurt◄

11 - Over muggen, geluidsoverlast en hechting in het Burgerziekenhuis
12 - De kersttijd in mijn jeugd
13 - Over militairen van Zeeburg, ontploffingen in de kruitfabriek en gastarbeiders
14 - Over het badhuis, de kapper, Zonnestraal en oliebollen
15 - Over Kamp Zeeburg, Zomerlust en konijnen
16 - Over huisartsen, kippenbruggetje en ijstijden
17 - Over Poolse paarden, de scharensliep en kaantjes
18 - Over kalk en levertraan, snert en asfalteren
19 - Over een dagje uit, reclamevliegtuigen en gratis vis
20 - Over Kersttijden, luchtfietsen en schoolreisjes