Nog meer herinneringen aan de Indische Buurt (20)

Over Kersttijden, luchtfietsen en schoolreisjes

Indische Buurt
Javaplein 23 Repa .<br />Repa .heeft op Javaplein 23 gezeten van 1946/1947 tot 01.12.1973<br />.

Javaplein 23 Repa .
Repa .heeft op Javaplein 23 gezeten van 1946/1947 tot 01.12.1973
.

Alle rechten voorbehouden

Ik ben geboren in de Indische Buurt en heb daar gewoond tot mijn 21e. Mijn herinneringen heb ik op papier gezet.

------------------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.

Kersttijden
Op het Javaplein voor het badhuis kon je kerstbomen kopen. De goedkoopste boompjes met kruisen waren ongeveer 4 en de duurste ongeveer 15 gulden; dat was afhankelijk van hoe vol en hoe hoog de boom was. In de eerste jaren kon je in de eerste jaren klemmetjes kopen die je aan de takken vast kon maken en dan kon je in het houdertje dat eraan vast zat een kaarsje drukken. Het was levensgevaarlijk! Er brak destijds vaak brand uit, vooral als de bomen uitgedroogd waren was de kans op een kerstboombrand groot! Vanaf de jaren 50 zag je dat zaken als Priemus (Ceramstraat) en die radiozaak achter het badhuis elektrische kaarslampjes gingen verkopen; het werd toen een stuk veiliger! Bij de HEMA (Linnaeusstraat) kon je glazen ballen kopen en pieken; in allemaal verschillende kleuren en maten.

Er was ook gekleurd cadeaupapier voor onder de boom. En er was engelenhaar (dun gesponnen glasvezel) waarvan je handen na een paar dagen nog jeukten en prikten maar je genoot van al die pracht en praal ondanks alle armoede.

Voor wie dit in de kerstperiode leest: ik wens u gezellig en prettige feestdagen. Uit het raam kijkend zie ik op 3 meter afstand al een “vredesduif” in de boom zitten (turkse tortel) dus dat belooft veel goeds voor het komende jaar!

Luchtfietsen
Ik had een keer een lekke band en nog nooit zelf een band geplakt dus vroeg ik mijn vader om hulp. Die gaf hij ook met de nodige tegenzin: “Ik doe het één keer voor, je moet goed opletten en dan doe je het voortaan zelf”. Aldus geschiedde maar of dat alles van een leien dakje liep…niet dus!! : de buitenband erom leggen met bandenlichters die je dan weer door je net geplakte band heen prikte… Soms was er ook iets met de achteras of met de ketting. Hoe kwaad ik ook op mezelf was, hij bleef consequent: 1 x voordoen was genoeg…: “Had je maar op moeten letten”. Ketting olien, kogellagers smeren met lagervet, zadelhoogte instellen. Owee als je dat niet had vastgezet na afloop!! Dan klapte je zadel naar voren of achteren terwijl je e op sprong of de zadelpen zakte naar beneden. En dat met een sprong!!: “au-au-au!!” Je achterwerk!!

Noorderlicht
Ik heb het in mijn leven maar twee keer meegemaakt dat ik het noorderlicht heb kunnen zien. Ik dacht in 1948 en in 1956. Zeker weten doe ik het niet maar ik weet wel dat het in twee strenge winters was. Mijn vader nam mij mee naar de Zeeburgerdijk voordat hij naar Indie ging. Daar staat nu het gebouwtje van het Leger de Heils. Daar staande en kijkend over de havens naar het noorden, het zal tussen 8 en 9 uur ’s avonds geweest zijn, in het donker, zag je groene strepen/vegen in de lucht komen die bewogen. Ik weet nog dat hij zei: “Nou gaat de wereld veranderen”. Het enige dat veranderde was de temperatuur!! BRrrrrr!! Wat werd het koud toen! De schaatsen en sleeen konden met recht tevoorschijn gehaald worden samen met de lange kniekousen en de dikke willen sokken en lang ondergoed.

Schoolreisjes Bloemendaal en Stroe
Met schoolreisje zijn we, naar ik me herinner, naar het Kopje van Bloemendaal geweest, naar de Bedriegertjes en naar Stroe op de Veluwe. Van Bloemendaal weet ik nog dat het een enorm hoog duin was. Als je dat beklommen had had je een half uur nodig om weer op adem te komen door dat rulle zand. De Bedriegertjes waren grote vierkanten tegels die gingen spuiten als je er overheen liep. Je kon dus nat worden.

Van Stroe weet ik alleen nog dat het een uitspanning met speeltuin in de bossen was waar we brood aten en limonade dronken. (De Witte Bergen?).
Op de terugweg van de schoolreisjes gingen we dan allemaal op de vloer van de bus zitten zodat het leek alsof er niemand in zat als we bij de school aan kwamen rijden. Dan reden we bij school een ererondje.

••••••••••••••••••••••••••••••••••

► Nog meer herinneringen aan de Indische Buurt◄

11 - Over muggen, geluidsoverlast en hechting in het Burgerziekenhuis
12 - De kersttijd in mijn jeugd
13 - Over militairen van Zeeburg, ontploffingen in de kruitfabriek en gastarbeiders
14 - Over het badhuis, de kapper, Zonnestraal en oliebollen
15 - Over Kamp Zeeburg, Zomerlust en konijnen
16 - Over huisartsen, kippenbruggetje en ijstijden
17 - Over Poolse paarden, de scharensliep en kaantjes
18 - Over kalk en levertraan, snert en asfalteren
19 - Over een dagje uit, reclamevliegtuigen en gratis vis
20 - Over Kersttijden, luchtfietsen en schoolreisjes

De volgende serie verhalen: Nog meer herinneringen aan de Indische Buurt - Bertus van Vliet vertelt verder - begint bij verhaal nr. 21 waarvan de link hieronder. De linken van de daaropvolgende verhalen staan bij verhaal 21 e.v.

21 - Over Koninginnedag, keilen en natuur

Alle rechten voorbehouden

2449 keer bekeken

4 reacties

Voeg je reactie toe
Ronald Roël

Televisie

Bij Repa op de hoek Javastraat/Javaplein zag ik in de etalage (die twee zijraampjes op de foto) voor het eerst televisie. Welk jaar het was weet ik niet meer. Maar als er een uitzending was stond daar een grote groep kijkers zich aan het wonder te vergapen. 

joop jansen32

vraag

Beste Wim Pruis,
Misschien een domme vraag,daar je dat ook niet aan iemand moet vragen die Jansen heet,maar ben jij mischien een Pruis die in de Utrechtsestr een radio en T.V. zaak in 1958 hadden of misschien nog hebben ?
Joop Jansen 32

wim Pruis'

Schaatsen

vroeger konden we op de stoepen schaatsen, en dat ging nog goed ook.

Wim Pruis'.

S,winters konden we schaatsen op de stoepen dat ging nog goed ook

dat waren nog eens winters