IJsbrekerwandelloopje

De vrouw voelde zich op last van de brandweer verplicht om zich van de derde etage naar beneden te storten.

Auteur: Erik Bouwman
Weesperzijde, Oosterparkbuurt

Verhaal over de verhalenwandeling op zondag 6 oktober 2013

Café de IJsbreker op de Weesperzijde. .<br />Foto: John Haen ©

Café de IJsbreker op de Weesperzijde. .
Foto: John Haen ©

Alle rechten voorbehouden

De grimmige gietijzeren grijns van de eens zo ijverige IJsbreker zou niet te overzien zijn geweest indien deze zich boven de waterlinie had bevonden, maar op deze nog nauwelijks prille zondagochtend begroette hij het span wel nauwelijks prille wandellopers in gepast geniep, waarmee hij in een grijs verleden al zo menig maagdelijk ogende ijsvloer reeds verraderlijk had verrast.

Brand in de Swammerdamstraat.
Ook nu zou zijn tijd nog wel komen, mijmerde hij, terwijl het kwiek ogende gezelschap al spontaan de Swammerdamstraat in sloeg om zich te verlekkeren aan een gruwelijk verhaal over een door brand ingesloten dame die zich op last van de brandweer verplicht voelde om van de derde etage naar beneden te storten op de schouder van een trouwe buur die daardoor voor de rest van zijn leven invalide zou blijven, maar dat deerde de aanwezigen niet, want lol hadden ze!

Wibautstraat.
Na nog wat leeuwen met die ellende te hebben opgezadeld trok het illustere gezelschap naar de wel mooiste straat van de stad: de Wibautstraat, waar voor het gemak maar even over het architectonische hoogstandje van de reclassering werd weggekeken, wat de oude IJspreker best wel jammer vond, want dat speeltuintje ervoor noodde eenvoudig tot re-integratie, zeker na zo'n her integrerend bezoekje aan het Rif in het land van oorsprong. Maar tijdens de oversteek was het pas echt oppassen geblazen, omdat de rollatorrace natuurlijk net op dat moment door de Wibaut stormde. Dat werd dus hollen geblazen, maar ook twee vriendelijke joffers die uitnodigend de deur openden boden geen soelaas.

Plafond zelf verlaagd.
Dan maar de schoenmakerij in gevlucht, maar dat was dringen geblazen! Als die oen zijn plafond niet had verlaagd hadden ze er best wel met z'n allen ingepast, maar nu moest verder worden gevlucht. Gelukkig bood de kapel van het OLVG soelaas, al ging dit natuurlijk wel ten koste van het peil omdat iemand de moed er in probeerde te houden met tal van dubieus verbasterde gezangen uit een ooit zo goed bedoeld psalmenboekje. Maar dat stampie rollators waren ze eerst maar kwijt!

Laatste bomen in Oosterpark.
Vol goede moed werd een poging ondernomen om met z'n twintigen een tien persoons draaideur uit z'n voegen te krijgen en zo voelde iedereen zich vervolgens op z'n gemak bij het slavernijmonument, terwijl ook de laatste drie bomen van het Oosterparkeerterrein bewonderd werden. Geheel in overeenstemming met Kota Kiti werd Kunta Kinte ook nog even herdacht bij de katholieke school, waar van die pinnige liniaaltjes de gesels van weleer concurrentie maakten, alleen heette dat bij die nonnetjes geen slavernij maar opvoeding.

Winkeltjes met aangepaste kledij.
Via een fantastische rij geveltjes met van die maagdelijk witte koppies er in gemetseld kwam het bonte gezelschap eindelijk terecht in het Mokum van Nu, getuige het groot aantal schotels om Rutte en Samsom mee te ontvangen en de winkeltjes met aangepaste kledij voor deze nieuw-Nederlandse bezigheid. Alleen jammer dat Slagertje Ton dicht was, want iedereen had tegen die tijd best wel een plakkie worst gelust. Als betrof het die club van Wilders of die van verkeerde Henkie, splitsten een stel afvalligen zich naar rechts af, terwijl de meute linkswaarts toog, maar dat zou de oude IJsbreker een zorg zijn, want hij had genoeg gezien. Met een tevreden gevoel liet hij zich voor het etablissement van oorsprong weer in de Amstel zakken en wachtte geduldig tot iedereen de koffie op had en weer naar buiten toog, om daarna genadeloos toe te happen.

Rugnummer 32 ontbrak.
Overigens wordt beweerd dat er tijdens dit ludieke wandelloopje, waar zelfs geen drol een smet op wierp, een aantal van die tippelaars deze tocht op volledig andere wijze hebben ervaren, maar mogelijk dat het ontbreken van de initiatiefnemer met het rugnummer 32 daaraan ten grondslag lag.

--------------------------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto of collage en de afbeelding/collage wordt vergroot weergegeven.

Alle rechten voorbehouden

763 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

In de Leeuwenhoekstraat. .<br />Foto;: John Haen ©

In de Leeuwenhoekstraat. .
Foto;: John Haen ©

Alle rechten voorbehouden
Bij schoenmaker Bert Herman. .<br />Foto: John Haen ©

Bij schoenmaker Bert Herman. .
Foto: John Haen ©

Alle rechten voorbehouden
Wibautstraat Foto: John Haen

Wibautstraat Foto: John Haen

Alle rechten voorbehouden
Slavernijmonument in het Oosterpark. .<br />Foto; Jo Haen ©

Slavernijmonument in het Oosterpark. .
Foto; Jo Haen ©

Alle rechten voorbehouden
In de Tilanusstraat bij de oude woning van Leo en Mary. De nieuwe bewoonster kijkt toe. .<br />Foto: John Haen ©

In de Tilanusstraat bij de oude woning van Leo en Mary. De nieuwe bewoonster kijkt toe. .
Foto: John Haen ©

Alle rechten voorbehouden
Collage .<br />//Foto: John Haen en Jo Haen (rechtsboven) ©

Collage .
//Foto: John Haen en Jo Haen (rechtsboven) ©

Alle rechten voorbehouden

5 reacties

Voeg je reactie toe
Erik

springen

Laatst maakte ik 'm weer eens, zo'n stukkie van het IJsbrekerwandelloopje, en toen schoot het met toch weer te binnen, dat van die vrouw die op last van de brandweer naar beneden moest springen omdat d'r huis in de fik stond.
Tuurlijk flikkerde ze fraai in dat vangnet, als een ballerina die uit de nok van Carré tuimelde, zo stelde ik me dat voor, maar stel je voor je hebt hoogtevrees!
Ik bijvoorbeeld heb hoogtevrees als de kolere, om over die kleine van mij nog maar te zwijgen.
Lekkere keus heb je dan: doodvallen of Auschwitz; ben je mooi klaar mee.
Nou valt het natuurlijk vandaag de dag nogal mee met die vangnetten in Carré, allemaal verplicht natuurlijk, maar neem nou dat joch van die Kok laatst, die Hoedienieman.
Laat zich vol voor Carré omhoog hijsen boven die Amstel en wie zit er onder 'm?
Jawel hoor, onze IJsbreker met z'n gretige tanden, klaar om toe te happen als die Kok niet op tijd klaar is! Nou, je kan me geloven, als die toehapt komt die Kok nooit meer klaar, zal je maar gebeuren, zo op het verkeerde moment! Weg Kok, zouden de Engelsen zeggen, maar ik dwaal af, want we waren bij dat mens in dat vlammende venster, die met hoogtevrees waar het mijne niets bij is, als we mevrouw Haen met ae mogen geloven. Vandaag de dag zou het geen thema zijn natuurlijk, want dan werd het vanzelfsprekend die vlammende schoorsteen, of dacht je soms dat ze je zouden vangen, daar beneden? Hebben die watten toch helemaal de kracht niet meer voor, tegenwoordig, want reken maar dat dat mens wat gewogen heeft, daar in dat raam. Bakker op de hoek, melkboer er naast en de slager aan de overkant, met daarnaast weer die snoepwinkel en om de hoek de eerste snackbar uit de buurt. Nou dan kun je Macdonaldduck en de pizzakoerier tegen wegkrijten, dat kan ik je wel vertellen. En zij maar gillen "Hansie, Hansie, hoe dóe je dat nou!" naar die Kok die aan háár zijn kunsie toch mooi niet gaat uitleggen, want daar heeft ie immers een vermogen voor betaald! Dus zonder dat ze d'r eentje heb, is die vrouw natuurlijk mooi de lul, vandaag de dag, maar dat is nu, en toen was toen, dus ik vraag me toch af, wat er nou door dat mens is heen gegaan, toen ze uiteindelijk toch sprong. Panisch moet ze toch geweest zijn, toch eigenlijk net zo panisch als die mensen die ooit gedwongen werden de andere kant op te gaan, die niet de keuze hadden van de sprong of de schoorsteen. Daarom pleit ik op deze plek voor een gevelsteen voor die mevrouw, als was het maar een kleintje, maar wel zo eentje waar je zo nu en dan eventjes bij stil kan staan, als je weer eens een wandelloopje in de buurt van die IJsbreker maakt. Is meteen een goed teken aan de wand voor die gozer van Kok, dat ie al die levensreddende kunsies niet alleen voor z'n eigen moet houden. En voor de brandweer heb ik ook nog wel een tip, als er weer eens fik is uitgebroken door zo'n turkenkacheltje op zolder; gewoon 'springen' roepen en dan net als ze het doen er aan toevoegen, dat ze nog even bij de IJsbreker langs moeten omdat er daar dat vrouwtje op drie hoog staat met hoogtevrees.

joop jansen 32

ik baal als een stekker

Ja jongens,ik lees Erik zijn verslag en baal dat ik daar niet bij was.
Maanden terug had ik aan onze Jo gevraagd:Kunnen wij weer eens, een wandeling door Oost maken?En dat is afgelopen Zondag dus gemaakt.
Nooit ben ik ziek en juist die Zondag sloeg het noodlot toe met een flinke verkoudheid,die ik nog steeds niet te boven ben,maar de dokter heeft mij gezegd:Dat het over was,voordat ik een meisje zou worden
Erik,
Geweldig verslag man en blijf adem halen,dan wordt je net zo oud als ik nu ben .
Ik geniet van je schrijfwerk.
Groetjes uit de ziekenboeg 32

Ria Evertse-Staartjes

Re Ijsbrekerwandelloopje

Geweldig verhaal van Erik. Het was weer een mooie wandeling .Jammer dat in de oude buurten zoveel lelijke nieuwbouw tussen het oude is neer gezet .Maar toch nog wel veel herkenning .Elke keer weer gebeurd er iets onverwachts ,eerst die 3 jonge vrouwen die hun huis uitkwamen en vol bewondering luisterden naar het verhaal van de oude bewoners uit onze groep , die ooit in hun huis woonde .En erg verrast waren ze wat toen de huur deed vergeleken bij nu .Zeer bijzonder de schoenmaker van 84 die in zijn voor mij doen nostalgische schoenmakerrij uitleg gaf van zijn werk en het schitterende pand waar hij ook woont , ook weer zo onverwachts . Daarna door het OLVG de kapel die er was is afgebroken en een nieuwe gebouwd ,samen met Erik en Conny een kaarsje gebrand voor Appie Zwaan senior .
Daarna het Oosterpark door en de Oosterparkbuurt terug naar de Ijsbreker ,prachtig weer de terrassen vol en onder het genot van de koffie en een broodje nog nagenietend van deze weer succesvolle wandeling .Dank je Jo voor weer je verhalen , je liturgische gezang ,én je enthousiasme .Ik kijk alweer uit naar de volgende wandeling .Groetjes Ria

Erik

Een Klein Hoopje

Voor zij die de IJsbreektippel mistten
Is er nog een heel klein hoopje
Want aan het einde van de maand
Komt er een heus Geluksrouteloopje.

Een gelukkig gevoel valt u ten deel
Ludieker nog dan geitenwol
Dus tippel mee en grijp die bof
Voor initiatief- en deelnemers pure lol.

Veel Oosters bieden u geluk
Loopt mee dus, oude rukkers
De Gelukbrengers juichen u al toe
En roemen u als Geluksplukkers.

Maar Mokum zou Amsterdam niet zijn
Als zoveel geluk niet werd beloond
Waardoor deze vreugde bovendien
Met een extraatje wordt bekroond.

Juicht mee en maakt uw borst vast nat
En haal ze binnen met veel krakeel
Want naast de Gelukzoekers uit Noord Afrika
Nemen ook Geluknemers uit 't oude Oostblok deel.

Leo

meelopers ijsbrekerloop

haha, prachtig beschreven.