Opgegroeid boven de paardenstallen van de AmstelBrouwerij

Als kind hadden wij een perfecte speelgelegenheid.

Mauritskade, Oosterpark

Een unieke situatie midden in de stad. Om precies te zijn aan de Mauritskade 55, Amsterdam-Oost.

Paardenstallen Mauritskade 55 - 57 - 1915 .<br />Foto: Beeldbank Amsterdam

Paardenstallen Mauritskade 55 - 57 - 1915 .
Foto: Beeldbank Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Ik groeide op met paarden, caviaā€™s, konijnen (die waren voor de poviet, een soort van lab. Van de Amstel Brouwerij), muizen uiteraard en mijn vader hield zelf kippen. De stallen lagen op een steenworp afstand van het Oosterpark. Als kind hadden wij (ik en mijn andere broers en zussen) een perfecte speelgelegenheid. Er was een hooizolder (waar wij niet mochten komen, maar het natuurlijk toch deden), een zgn. haverhok. Daar lag het voer in voor de paarden, oude koetsen om in te spelen, volop gelegenheid om hutten te bouwen.

Dienstwoning.
Het woongedeelte betrof een dienstwoning. Mijn vader werkte bij de Amstel Brouwerij als portier en kreeg deze woning. Wel moest hij dan de stallen en wat daarom heen was in de gaten houden.Ook was er een stalbaas. Ome Jan Fenne. Geweldige man. Hij heeft wat te stellen gehad met ons. Maar eigenlijk altijd aardig.
Soms als ik ergens in een dorpje loop ruik ik zo af en toe dat er leer bewerkt wordt met tuigleer. Die geur zal ik nooit vergeten.

Een douche en centrale verwarming.
We hadden uiteraard geen tuin maar wel een groot ā€œplatā€. Dat was een gedeelte van het dak van het voorste gedeelte van de stallen. Daar heb ik heel wat uurtjes doorgebracht om te zonnen, te spelen, voor mijn examen leren en om met vrienden en vriendinnen lekker te zitten, te drinken enz. We hadden zelfs een douche en centrale verwarming. De moederkachel stond in de keuken en brandde op kolen. Later kwam er een ketel beneden. Die ketel was zo groot als nu zoā€™n Amerikaanse koelkast is. En als hij aansloeg leek het alsof er een enorme explosie aan zat te komen. Eng gewoon.

'Het straatje'
Wij woonden daar erg vrij. We hadden geen buren. Althans niet grenzend aan ons huis. Achter ons huis was ā€˜het straatjeā€™. Dat was ook de Mauritskade maar dan met kleine arbeiderswoninkjes. En aan de andere kant woonden mensen waarvan de man werkte bij het Herseninstituut, dat daar gelegen was.
We hadden altijd veel vriendjes en vriendinnetjes te spelen. Dat was ook geen wonder, want de meesten van hen woonden ergens tig hoog in de Dapperbuurt of in de Oosterparkbuurt. Ook toen we ouder werden konden we ongestoord onze feestjes houden. We hoefden geen rekening te houden met de buren. De muziek kon zo hard staan als we maar wilden.

Geen 'straatgevoel'
Toch vond ik het niet altijd leuk. De meeste vriendjes en vriendinnetjes woonden in een straat waar wel eens wat gebeurde. Bij ons gebeurde nooit iets. Ik miste wel eens dat ā€˜straatgevoelā€™. Ook had ik nog wel eens nachtmerries van paarden die de trap op kwamen en echt naar boven kwamen denderen. Maar dit alles woog niet op tegen de vrijheid en de leuke tijd die ik daar had.
Mijn vader en moeder hebben daar gewoond tot mijn vader op 65-jarige leeftijd met pensioen ging. Ze zijn toen verhuisd naar Espel. Een dorpje in de Noord-Oost Polder.

Mauritskade 55 - Ā± 1930 Achter de garage is nog net de paardenstal te zien.<br />.<br />Foto: Beeldlbank Amsterdam

Mauritskade 55 - Ā± 1930 Achter de garage is nog net de paardenstal te zien.
.
Foto: Beeldlbank Amsterdam

Alle rechten voorbehouden
Mauritskade 55 - 2013 .<br />Foto: Jo Haen Ā©

Mauritskade 55 - 2013 .
Foto: Jo Haen Ā©

Alle rechten voorbehouden
De z.g. 'dubbeltjeshuizen' in het 'straatje' tijdens een verhalenwandeling - 2012 .<br />Foto: Jo Haen .<br />Mauritskade.<br />Foto: John Haen

De z.g. 'dubbeltjeshuizen' in het 'straatje' tijdens een verhalenwandeling - 2012 .
Foto: Jo Haen .
Mauritskade.
Foto: John Haen

Alle rechten voorbehouden

--------------------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.

Alle rechten voorbehouden

2217 keer bekeken

8 reacties

Voeg je reactie toe
Ineke Voet

Wonen in de Amstel brouwerij

Ik ben in november 1954 komen wonen in een van de drie woningen in de brouwerij op nr 18, mijn vader was chef machinekamer en ik was 6 jaar. Ik ging naar de Boerhaaveschool naast de deur en speelde op het 'Gravenzandeplein en in de tweede Boerhaavestraat, ik heb er heel fijne herinneringen aan en vond de paarden machtig mooi, nog steeds trouwens. Ik speelde ook in de speeltuin in het Oosterpark. Uiteindelijk ben ik in 1970 verhuisd en mijn ouders in 1972

Theo Linde

Re: Re: De paarden van de Amstelbrouwerij

Theo Linde:
John:Ik kan me nog levendig herinneren hoe ik toekeek hoe de robuuste paarden van de Amstelbrouwerij 's ochtends werden ingespannen voor een reclamewagen vol met oude bierfusten en een bord met de naam van de brouwerij in het midden. Het was op een zonnige zaterdagochtend in de lente in 1968 en ik keek toe vanuit een raam van het biologielokaal van het Van der Waalslyceum dat grensde aan de stallen en garages van de brouwerij.In 1976 heb ik ooit nog eens een nacht gewerkt in de oude brouwerij in de voortdurende geur van verschaald bier. Nee, dat was geen leuk werk.En Froukje, kan het zijn dat ik later met je broer Theo in de klas zat?Dat was in de Havo aan de Polderweg.

Klopt, tenminste als jij John (van?) Gulik bent

Theo Linde

Re: De paarden van de Amstelbrouwerij

John:
Ik kan me nog levendig herinneren hoe ik toekeek hoe de robuuste paarden van de Amstelbrouwerij 's ochtends werden ingespannen voor een reclamewagen vol met oude bierfusten en een bord met de naam van de brouwerij in het midden. Het was op een zonnige zaterdagochtend in de lente in 1968 en ik keek toe vanuit een raam van het biologielokaal van het Van der Waalslyceum dat grensde aan de stallen en garages van de brouwerij.
In 1976 heb ik ooit nog eens een nacht gewerkt in de oude brouwerij in de voortdurende geur van verschaald bier. Nee, dat was geen leuk werk.
En Froukje, kan het zijn dat ik later met je broer Theo in de klas zat?
Dat was in de Havo aan de Polderweg.

John

De paarden van de Amstelbrouwerij

Ik kan me nog levendig herinneren hoe ik toekeek hoe de robuuste paarden van de Amstelbrouwerij 's ochtends werden ingespannen voor een reclamewagen vol met oude bierfusten en een bord met de naam van de brouwerij in het midden. Het was op een zonnige zaterdagochtend in de lente in 1968 en ik keek toe vanuit een raam van het biologielokaal van het Van der Waalslyceum dat grensde aan de stallen en garages van de brouwerij.
In 1976 heb ik ooit nog eens een nacht gewerkt in de oude brouwerij in de voortdurende geur van verschaald bier. Nee, dat was geen leuk werk.

En Froukje, kan het zijn dat ik later met je broer Theo in de klas zat?
Dat was in de Havo aan de Polderweg.

Rob van Oosterom

Herinnering aan de Stallen

Ik zat van 1948 tot 1950 op de Oosterparkschool op het 's Gravenzande plein en later op de MULO op de Maurits kade. Met vriendjes speelde op die hooizolder. Ik herinner me dat er een meisje woonde, de pakken hooi en de paarden beneden. Toen ik wat ouder werd voetbalden we op het veldje voor de ingang van het park. Mijn vader had een kruidenierswinkel in de Plantage Badlaan.

Froukje Linde

De katholieke speeltuin.

Aan het eind van "het straatje" was een speeltuin. Wij mochten daar miet komen. omdat wij niet katholiek waren. Ik dacht dat het bij het St Elisabeth Gesticht hoorde. Dat was een voormalig klooster dat weer naast de zgn dubbeltjes woningen lag. Dat weet ik echter niet zeker meer.

Froukje Linde

Paardenstallen

Ik vind de foto's prachtig. Het gedeelte dat dicht tegen het park aan ligt (vlak bij wat vroeger de openlucht school was) is echt helemaal anders geworden. Daar zitten dus nu ook woonappartementen in. Het gedeelte dat het dichtst bij de vroegere garage zit is het woongedeelte waar ik ben geboren. Ik vind dat zo verschrikkelijk leuk.
Froukje Linde

John Eshuis

john eshuis

Ja, een prachtig verhaal natuurlijk omdat ik bij je in de klas heb gezeten, maar ook omdat ik wƩl een buurtgenootje was die op straat opgroeide. Jullie een beetje beschermd, met veel ruimte, maar wat achteraf, en ik (als de meeste mensen) bovenop elkaar in de kleine woningen en veroordeeld tot de straat, want anders werd iedereen gek van elkaar :). Ik heb ook herinneringen aan 'de paardenstallen' zoals jullie 'stadserf' werd genoemd door de buurt. Ik kan me jullie vader nog goed voor de geest halen en we hebben vaak gezeurd of we 'ff' in de stallen bij de paarden mochten kijken. Soms mocht dat en dan kwam je in een mysterieuze geur van leer, stro, keutels en paardenzweet. En wat voor paarden, van die enorme dampende Belgische Prijsknollen (ik ben maar een leek) met enorme witte sokken en dito derrieres. Het was altijd leuk en de keren dat we niet naar binnen mochten was altijd wel een aanleiding om wat bierviltjes te pikken uit het zijvak van een koets, totdat we weggejaagd werden en waarmee we zeilend met viltjes reclame maakten voor Amstel Bier door de Oosterparkbuurt. Helemaal aan de achterkant van de 'paardenstallen' en tussen de openluchtschool en klooster was een brak terrein. Helemaal afgesloten van de buitenwereld en alleen maar te zien en te vinden als je op avontuur ging als jongen. De beroemde geheime plekken :). Later na 1967 hebben wij nog als hangjongeren 1 of 2 jaar gebivakkeerd 's-avonds voor jullie huis. Het park ging sluiten en wij moesten dan buiten het hek. Dat zal wel wat overlast hebben gegeven? In het straatje (met de dubbeltjeswoningen) woonde en voor zover ik pas nog hoorde woont hij er nog Evert V. , die hoorde ook bij onze jongerengroep. We hebben daar op die piepkleine woningen ook nog wel wat feestjes gehad.