Jo Haen - van Langen
Als er weer ergens nieuwe bewoners waren ging Gerrit er meteen op af om een nieuwe klant te winnen. Melkwijken bestonden er toen niet. Er waren klanten die in Zuid of West woonden. Alles ging per bakfiets. Later werd er een pony gekocht, die bij het ‘proeflopen’ goed zijn best deed maar toen hij voor de kar stond niet meer vooruit te branden was.
De volle of taptemelk werd los verkocht of in flessen. Ook verschillende soorten pap zoals gortepap (het meest populair), havermout, griesmeelpap, boter, kaas en eieren. Een kaas doormidden 'getrokken' werd met een ijzerdraadje met aan het uiteinde een houten blokje. Een koelkast was er niet in die tijd, de koeling bestond uit staven ijs, die door mannen met jutezakken over hun schouder werden afgeleverd. De melkbussen werden schoongemaakt in het koelhok, een raamloos vertrek met een stenen vloer.
Er werd wel eens gesjoemeld met de houdbaarheid. Op de flessen melk die ’s maandags b.v. niet verkocht waren werd een dop met ‘dinsdag’ gedraaid. Niks nieuws dus onder de zon. De meeste klanten waren katholiek, de verzuiling heerste nog volop. Er woonden veel onderwijzers in de buurt, die zelfs het ‘onderwijzersblok’ genoemd werd.
Later werden er ook comestibles, de betere kruidenierswaren, verkocht. Henny sneed ’s morgens een plakje van de worst af zodat het er goed uitzag.. Ze was veel zakelijker dan haar man, die nog wel eens een extra plakje worst of kaas aan de klanten wilde geven.
Omdat de winkel op het noord-oosten lag was het ’s winters ontzettend koud. Er was geen verwarming, alleen een z.g. Salamander, een potkacheltje, waarop de buren hun melk mochten opwarmen. Het vroor soms zo hard dat in de winkel de flessen bevroren en stuk sprongen.
Vakantie was er voor Gerrit Schuurman niet bij, de winkel moest open blijven.. Henny ging alleen met de kinderen. Niet alles werd contant betaald, veel werd er in een boekje opgeschreven en later afgerekend. Men kende niet elke klant bij naam, dus werden er bijnamen verzonnen zoals ‘die vreetzak’, ‘grote ogen’ of ‘simpelmannetje’.
Na de bakfiets en de kar met paard kwam er een melkkar met hulpmotor. Dochter Reina heeft na haar schooltijd een paar jaar in de winkel gestaan.
Eind jaren zestig is de winkel gesloten. De winkelruimte is nog een aantal jaren verhuurd aan een kapper.
