Avondrust in Overamstel

"Avond en nacht zijn zalig rustig want als het dagrumoer verstomt, blijft het terrein voor ons alleen." vertelt Wil Bart. "Onze dochters zijn hier geboren. Niemand heeft zo’n fijne jeugd gehad. Het hele industrieterrein was hun speelterrein. Geen verkeer, geen snelweg, alleen maar natuur." Wil en Niek Bart wonen sinds 1965 op een woonark in de Duivendrechtse Vaart bij industrieterrein Overamstel. Hoe raakten zij verzeild achter Omval en Spaklerweg? Terug uit Parijs, waar zij au pair-studente was, bezocht Wil een ‘Instuif’ dansavond. Daar ontmoette zij Niek Bart. Het paar trouwde in de Martelaren van Gorkumparochie. "Men kon in die tijd geen huis krijgen. Wij besloten daarom een woonark te kopen. Mijn baas bezorgde ons een ligvergunning. Hij kon moeilijk personeel krijgen op het afgelegen industrieterrein van Amstel II en zo kon ik gewoon bij hem blijven werken. In de winter, in het begin, waren er problemen. De kolenhaard verbruikte veel kolen. De butagastank bevroor bij min vijf graden. De elektraleidingen op palen werden vaak beschadigd. Dan zat ik zonder elektriciteit. Maar ons bootje was oergezellig. We kregen veel visite. In de zomer kwamen de eerste woonarkburen. Na een jaar kwam mijn eerste baby. Ik had het naar mijn zin. De boodschappen haalden we ver weg in de Rijnstraat of op het Christiaan Huygensplein. Midden jaren ‘70 werd alles gemakkelijker. Onder de spoordijk kwam een doorgang naar Duivendrecht. Toen gingen de kinderen daar op school." Tegenwoordig is, op 200 meter van de woonark, metrostation Overamstel. "Een perfecte verbinding overal naar toe. Toch zijn we ‘s avonds nog steeds alleen met de meerkoetjes, futen, reigers, ganzen, kippen, konijnen en egels."