Kinderverhalen

Tijdens het Rode Loper festival midden september 2004 stond op het Steve Bikoplein een de geheugenstoel waar iedereen in kon gaan zitten om een verhaal te vertellen, volwassenen en kinderen. Vooral de kinderen wilden het liefst allemaal tegelijk hun verhaal kwijt in de stoel. Zij dromden om elkaar en vertelden ieder iets over de Transvaalbuurt.
Zoals een Turks meisje die vertelde dat haar moeder had meegedaan aan een hongerstaking en dat zij als enige van de groep hongerstakende vrouwen in het ziekenhuis was beland. Het meisje was trots op haar moeder, omdat zij zo voor haar rechten vocht, maar vooral ook omdat zij meedoet aan projecten op school en in de Artotheek en allochtone vrouwen helpt door dingen aan hen uit te leggen.
Een ander meisje vertelde over haar reis naar Amerika, samen met haar moeder. Zij logeerden daar bij een tante die 30 jaar getrouwd was. Het was er heel druk en zij moest veel kleren kopen.
Een derde meisje vertelt dat zij veel komt op het steunpunt in de Majubastraat. Daar is het volgens haar heel gezellig. En zij mag samen met een vriendinnetje een plan ontwerpen voor het Krugerplein om het voor de kinderen wat aantrekkelijker te maken, met meer speeltoestellen. Ze hoopt dat de junks dan wegblijven zodat het veiliger voor de kinderen wordt om er te spelen. Als hun plan door de raad wordt goedgekeurd zal het worden uitgevoerd… spannend dus!