Oorlog en Vrede

Verteller: Rob Veenstra
Auteur: Brenda Wokke
Dapperbuurt, Indische Buurt , Padangstraat

Ik weet nog dat we dan chocola kregen, of iets wat daarvoor doorging.

 De gashouders van het Gasverdeelstation Oost na de oorlog (in 1959), met voor het speelpleintje op het Oetewalerpad.<br />(Foto: Gemeentearchief Amsterdam)

De gashouders van het Gasverdeelstation Oost na de oorlog (in 1959), met voor het speelpleintje op het Oetewalerpad.
(Foto: Gemeentearchief Amsterdam)

Alle rechten voorbehouden

Rob Veenstra is geboren op de Padangstraat in 1939 en woonde daar gedurende de Tweede Wereldoorlog. Hoewel hij tijdens de oorlogsjaren nog erg jong was, weet hij zich nog verschillende dingen te herinneren: "Op een dag vlogen er schietende jagertjes over, Duitse vliegtuigjes die de gasfabriek op de Polderweg beschoten. Als kind zocht ik dekking onder een handkar. Ik weet ook nog dat ik in die tijd met mijn vader meeging om brandnetels te zoeken bij het Zuiderzeepark bij het Merwedekanaal. Mijn vader wist precies hoe hij ze het best kon beetpakken, maar als kind wist ik dat niet. Mijn handen zaten onder de blaren. De brandnetels werden thuis gekookt en dat aten we op, of het lekker was weet ik niet. Bij de Zeeburgerdijk was een gaarkeuken, op de hoek Djambistraat. Het eten stond daar in grote ketels. Als klein jochie ging ik aan de randjes van die ketels likken. De oorlog was een hectische en chaotische tijd. Bij Zeeburg had je, waar nu de eindhalte van lijn tien is, een Duits soldatenkamp. Ik ging hier wel heen om te spelen: de joodse begraafplaats noemden we als kind 'het jodenmanussie'. Ik weet nog dat we dan chocola kregen, of iets wat daarvoor doorging. Na de Bevrijding ging ik met mijn ouders naar het Tropeninstituut. Daar waren dukes, legervoertuigen die ook konden varen. Tegen betaling mocht je dan een stukje meevaren, ik denk dat dat op de Mauritskade was. In die tijd was er helemaal niets. Ik ging ook wel naar de soldaten kijken die door stad liepen te marcheren en daarbij soldatenliederen zongen, indrukwekkend vond ik dat. Met voedselbonnen konden we op een gegeven moment wittebrood kopen, op de hoek Padangstraat, dat smaakte als taart."

Alle rechten voorbehouden

5249 keer bekeken

10 reacties

Voeg je reactie toe
Wim Verschut

Het speelveld aan de Polderweg.

Het veld op de foto tussen de huizen en het schoolgebouw was de tweede plek in het Polderweg gebied waar op Victoria en K.V.D korfbalden.
Het veld werd eind jaren '50 in gebruik genomen. De toegang tot het veld lag tussen de huizen aan de v.d. Vijverstraat, op de foto boven het clubhuis.
Wim Verschut

joop32

Deze foto is dik na de oorlog gemaakt ?

Of ik heb het mis.
Maar de gashouder,helemaal links getoond, is moderner en heb ik in 1954 zien bouwen,daar ik toen bij installateur Delo in de Indische buurt werkte en er vaak langs fietste.
Het sintelveld voor de ambachtschool don Bosco was toen nog tot aan de Linëusstr. onbebouwd en stond daar geregeld de kermis.
In de oorlog werd daar,gedeeltelijk afgezet met een hoog traliehek,onze joodse mensen voorlopig achter gezet,voordat ze als beesten op een trein werden gezet.
Onderaan op deze foto een modern speelplaatsje met lantaarnpalen die pas na de oorlog werden geplaatst.
Op deze foto zie ik ook al nieuwbouw staan

Boy Zoet

Re: Oorlog en Vrede

Boy Zoet:
in geval iemand wil reageren, mijn email adres is gewijzigd in :boyz@kpnmail.nl

Boy Zoet

Oorlog en Vrede

in geval iemand wil reageren, mijn email adres is gewijzigd in :
boyz@telfort.nl

Een bezoeker

Boy Zoet

Ja Betsie, inderdaad van 1943 tot 1949, bij Mr. Amo.
Wij woonden op de Kramatweg.
Maar ik kan jouw naam herinneren.

Kijk eens op www.schoolbank.nl naar foto's
van de Anth. van Diemenschool.

mijn email adres is : boyz@wish.nl

Een bezoeker

betsie van berkel

boy zoet ik zag je naam staan bij oorlog en vrede heb jij ook op de anthonie van diemen school gezeten o.a bij mijneer amo? en woonde je op de kramatweg ? groeten en ik hoor het wel

Visitor

Bertus Raats

Was zes jaar toen we bevrijd werden. In de winter ervoor moest ik met mijn vader en buurman mee naar het spoorweg emplecemnet bij de tunnel van de Molukkenstraat. Kropen ze tussen die staande bielsen door om kolen te halen of wat dan ook en moest ik bij onraad het familiefluitje laten horen. Hoefde gelukkig niet. Kom nog wekelijks langs de tunnel en denk er ieder keer weer aan. Weet nog veel te herinneren uit die tijd en ook dat met dat soort landingsvaartuigen tegenover het Tropenmuseum aan de Mauritskade het water werd ingereden. Ben er ook meegeweest, waarnaar toe? Geen idee. Ook het verhaal van de gaarkeuken komt me bekend voor. Ik hing ook over de rand van die grote pannen. 'Mijn' gaarkeuken was op het Javaplantsoen op de hoek van de Javastraat. Later toen ik in de vijfde klas zat, kreeg ik daar Franse les van meester Hanenpacht (of iest dergelijks). bgraats@zonnet.nl

Visitor

H. Verbruggen

Het waren geen Duitse vliegtuigen, maar Engelse spitfyers die op de gasfabriek schoten.

Visitor

Boy Zoet

Jij kan ook best gelijk hebben, Dolf maar het verhaal van Rob Veenstra is waar, ik heb erbij staan te kijken dat ze vanaf de Mauritskade het kanaal in reden, en dat je mee kon varen/rijden.

Visitor

Dolf Van Workum

Dat klopt van die dukes, maar die reden naar de Prins Hendrikkade, daar was een schuin zandstrand daar reed hij te water. Tegenover de oude marinebasis naast waar je nu de IJtunnel inrijdt.