Spiksplinternieuwe wijk

Re: Ronnie Dienaar

Ronnie Dienaar:
Nooit geweten dat deze site bestond. Ik heb jaren in de Fibigerstraat 17-1 gewoond. Later ook nog een paar jaar in de Minckelerstraat. Geboren en getogen in Jeruzalem. Vraag mij af of er nog bekenden uit die tijd zijnl fam. Voordewind en de familie Kruik spreken nog tot de verbeelding...was trouwens in de periode 1958 - 1968...

Kareltje is een paar jaar geleden bij mijn moeder langs geweest, toevallig op haar verjaardag. Van Ronnie en Johnnie eigenlijk niks meer gehoord nadat ze een tijd in de Sportstraat woonden. Fam. van Olst is destijds naar Lelystad gegaan en Corry woont nu in Hoorn. Van de familie Schmidt niets meer vernomen. Maar het was een tijd met veel kinderen, ook van de Hugo de Vrieslaan en de Flammarionstraat, die allen lekker bij ons op het grasveld kwamen spelen. Zelf ben ik er twee geworden in 1954 en in 1980 uit huis gegaan.

Mooie jeugdherinneringen

Als ik dit zo lees komen er weer een heleboel herinneringen naar boven.
ik heb op de von Humboldtstraat gewoont beneden dact dat het nr drie of vier was.
Ook weet ik nog op het veld voor de deur vliegeren,er woonde in de bruine huizen een meneer welke vechtvkievers maakte en leerde hoe je deze moest gebruiken.
Hartjesdag was ook een belevenis,heb het er nog wel eens over.
Ik woon nu het grootste gedeelte van het jaar in de Dordogne Frankrijk.
Ben vorig jaar nog een keer in de oude buurt geweest,maar alles staat nu dicht op elkaar gebouwd,niet wat in het geheugen zat met het grote veld voor de deur.

Ronnie Dienaar

Nooit geweten dat deze site bestond. Ik heb jaren in de Fibigerstraat 17-1 gewoond. Later ook nog een paar jaar in de Minckelerstraat. Geboren en getogen in Jeruzalem. Vraag mij af of er nog bekenden uit die tijd zijnl fam. Voordewind en de familie Kruik spreken nog tot de verbeelding...was trouwens in de periode 1958 - 1968...

Re: Re: Re: Die ontzettend artistieke familie

Dag Irene!
Wil je me vertellen hoe het met Anja is?
En leven jullie ouders nog? en what about the VIOOL?
Mijn Email is: peterdegoede @orange.fr

Die ontzettend artistieke familie

Niet te geloven deze pagina, wat leuk! Ik herken heel wat namen. Ik ben Irene, de jongste van "die ontzettend artistieke familie waarvan de vader viool speelde", zusje van Anja, zoals Peter vertelt. Ik herinner me jouw naam ook nog Peter. Ik was drie jaar jonger dan jullie allemaal geloof ik. Heel goede herinneringen aan de Pieter Zeeman school en inderdaad, ik rende ook altijd overal naartoe. Ik had een vriendinnetje (Roelie) in 'de bruine huizen' en daar rende ik naartoe. Ik liep nooit gewoon, dat kwam helemaal niet bij me op.
We speelden met zo'n beetje alle kinderen uit de buurt verstoppertje op het grasveld achter ons huis. Waar kon je je in vredesnaam verstoppen? Ik zat altijd achter dezelfde struik volgens mij en bewonderde dan de besjes die eraan groeiden.
De vader en moeder van Marja waren de eersten met een televisie. Elke woensdag zat iedereen daar in het aardedonker naar Professor Plano te kijken.
De familie Brugman (Florries ouders) waren de eersten met een auto, die meestal langs de stoeprand stond. Daar mochten we dan met zijn allen in zitten en riepen allemaal "broem broem".
En het vuur op hartjesdag! Dat was prachtig.
Mijn vader had een keer voor iederene mais meegenomen om te planten (hoe hij daaraan kwam? Wij woonden in een bovenhuis) en allerlei mensen hadden voor hun deur ineens maisplantjes staan.
Mooie herinneringen aan die buurt!
Irene
-------------------------------------------------------------------
Peter:
Hi Irene, ik ken nog het kleinere zusje van Anja.
Anja was zo ongeveer het enige meisje uit de buurt, dat ik niet 'stom' vond destijds.
Ze deed met alles mee en was nooit bang. Wat die TV betreft:
Fout!
Wij hadden de allereerste TV in de buurt en iedereen zat op woensdagmiddag tot grote ergernis van mijn verschrikkelijk vervelende moeder, naar dappere dodo te kijken.
Hoe is het met de familie? en hoe is het met Anja?
Vraag eens, of ze nog weet van de 'boterbloempjes'?
Bizou, peterdegoede@orange.fr
Peter de Goede

Emmy Lammers

Pas geleden gingen mijn dochter en ik naar slagerij Mulder om o.a. zijn heerlijke pekelvlees te kopen en lazen toen dat hij voor goed gesloten was.
Ron de Wit bedankt voor je mededeling over de broers. Ik weet niet hoe lang zij de slagerij hebben gerund, mijn moeder kocht daar al in de jaren vijftig, maar dat zal de vader wel geweest zijn. Wij zullen ze erg missen.

Hetty Swagemakers.

Ik lees hier het verhaal van Ron de Wit die op Korteweghof 36 /1 woonde.Mijn moeder had kennissen wonen op 30/1 hoog.Mevrouw en meneer van Dijkhuizen.Ze waren toen rond de 60/65 jaar .Een echtpaar zonder kinderen.Ze kwamen van het Sumatraplantsoen waar wij ook woonden.Verder had ik een vriendinnetje die naar die buurt was verhuisd in 1960.Yvonne de Mooi heette ze en kwamen uit de Soerabajastraat.Welke straat in Jeruzalem ze woonde weet ik niet meer.Verder weet ik niets van deze buurt.
Groeten Hetty.

Ron de Wit

12 augustus 2005 schreef ik al eens een klein stukje in deze "rubriek".
Nu dus bijna 3 jaar later weer.
Slager Jaap Mulder is net voor de kerst overleden hoorde ik. Zijn broer Herman heeft de zaak in april voorgoed gesloten.
Weer een stukje historie weg.

Peter de Goede

Hi Mar....
Ik hoop dat het achteraf met die pantoffels alsnog is goedgekomen?
Ik woon nu alweer twee jaar in de Charente in Frankrijk (permanent) en ben sinds dezelfde tijd met vervroegd pensioen en over een klein half jaar 60.....
Dat met die pantoffels heb ik nooit voor een ander gedaan, dus in zekere zin was dat echt en exclusief voor jou.
Leuk om eens van je te horen via de mail op het Email adres van mijn vrouw: marianne-hazejager@orange.fr
Groetjes, Peter

marja braakman

Heel leuk dat ik mijn oude vriendjes en vriendinnetje weer tegenkom op deze site. Bennie en Peter zouden alletwee met mij trouwen en dan hoefde ik niet te werken en zouden zij mijn pantoffels klaarzetten. Peter die joodse familie heette Ypenburg en het meisje Anja. Hannie van de brandweer heet Heimans. Met Carine heb ik mijn pubertijd doorgebracht en op de Zeemanschool gezeten. Met de familie van den Berg heb ik nog steeds contact in Australie. Mevrouw Koestal woont er nog steeds en mevrouw Dekker (jullie weten wel) ook. Verder zijn er allemaal andere mensen. Slager Mulder heeft nog steeds de lekkerste leverworst van Nederland. Het was echt een hele hechte gemeenschap en daardoor heb ik een geweldige jeugd gehad en heb nooit meer ergens gewoond waar het zo gezellig was en zo rustig
Marja Braakman
----------------------------------------------------
Dag Marja,

Leuk om een berichtje van jou hier te lezen.

groeten

Toon van den Bolt
----------------------------------------------

Carine van der Neut Staubach

Leuk, leuk, leuk zo'n verhaaltje schrijven vol herinneringen. De verhalen die mij voorgingen zijn mij o zo bekend. Bennie kan ik mij goed herinneren, hij woonde aan de overkant bij Marja Braakman. Naar mijn weten waren het haar ouders die het landje onder water zetten zodat wij konden schaatsen. De naam Reigersburg is d.m.v. een wedstrijd door mijn vader verzonnen. Mijn ouders waren zeer betrokken bij het onstaan van de vereniging. Bij ons thuis werden de kado's gemaakt voor de kinderen voor bijvoorbeeld koninginnedag. Ook heb ik menig uurtje bij de familie De Ruiter gezeten omdat mijn moeder en tante Ton de kleding naaiden voor de wandelclub. Natuurlijk wandelde ik mee en heb ik de medailles met de reiger nog bewaard. Met mijn vader heb ik ook nog contributie opgehaald voor de vereniging. Bij ons thuis was altijd drukte omdat de mannen timmerden en zaagden en de dames om een grote teil water zaten met pitriet en poppenmeubels maakten. Zo was ik erg vroeg bij Reigersburg betrokken. Ook op de clubjes was ik van de partij, alleen weet ik niets van dansen. Misschien was dat na mijn tijd. Ik ben in 1951 in de Saltetstraat op nr. 14 1-hoog komen wonen. Ik was toen 4 jaar en we zijn, denk ik, 13 jaar later weggegaan naar Betondorp. Met de versierde fietsen deed ik ook ieder jaar mee. Mijn snoep haalde ik ook bij hr. en mevr. Zaagsma. De rest van de winkels weet ik ook nog. Ook ik heb op de prof. Pieter Zeemanschool gezeten met aan het hoofd de hr. Borstel. Deze ben ik later nog tegengekomen in Holendrecht op de school van mijn kinderen. Hij gaf daar Engelse les. Een paar jaar geleden ben ik nog eens teruggeweest en schrok hoe vol het nu is. Alle landjes zijn nu bebouwd. Wij hadden toen zo veel ruimte om te spelen. Zoals het weiland van de boer die er toen nog woonde op de Kruislaan. We liepen daar tussen de koeien en plukten er madeliefjes. Het is nu een park. Wel heb ik de huizen om het dorp zien bouwen. Maar ik keek er wel van op dat al die ruimte weg was. En wat waren de huizen klein, dat viel toen niet op. Maar ik heb er fijn gewoond en kijk er met veel plezier op terug. Carine v. d. Neut-Staubach.

Wim

Klasse

Henk Smit

Ben via een mail van Ben Fano op de hoogte gebracht van deze site. Zelf heb ik met mijn ouders, Rinus en Suze Smit en mijn zus Nicolien aan de Von Humboldtstraat 8 ,1-hoog gewoond. Mijn ouders woonden daar van 1951 tot en met 1969 totdat we naar Oostkapelle in Zeeland verhuisden. De familie Koestal is toen van de van 't Hofflaan naar onze woning gegaan.
Wij woonden daar geweldig met het pleintje naast het huis en het grote voetbalveld voor de deur. Zelf was ik daar met een voetbal altijd bezig.
Bij Reigersburg op de judo en heb gevoetbald bij JOS. Op school gingen wij in de andere wijk naar de Prinses Julianaschool in de Fahrenheitstraat. Jaren later ben ik nog wel eens in de buurt geweeest, toen hebben een vriend en ik gelogeerd in het huis onder tanta Dik en Ome Henk. Het speelveld was toen nog intact.
In 2003 nog een keer op bezoek geweest in de oude buurt, koffie gedronken bij tante Dik en Ome Henk en weer eens bijgepraat. Het veld was toen bebouwd. Het is zoals de mensen het omschrijven best wel heftig als je weer eens langskomt. Dan valt het je op dat je "thuis" bent.
Vrienden en bekenden van de tijd dat we er woonden, natuurlijk tante Dik en Ome Henk; Mevr. Roetman; Hannie en Bertus vd Vaart en mijn vriend Huib v.d. Vaart; de fam. v.d. Berg met Annemarie en Yvonne; Bennie Fano en waarschijnlijk nog mensen die ik nu vergeet. De winkels zoals slager Mulder de viswinkel, kapper van Maanen, het schildertje en van daarvoor de Coop. Geweldig was het vele groen in de buurt.

Sarina ter Veer

Leuk, om de namen van Ome Ton en Tante Eef de Ruiter tegen te komen. Inderdaad, deze mensen waren stuwende krachten achter de buurtvereniging. De Wandelclub, ja, als kind stond ik bij mijn vader te kijken, als hij de boekjes van de deelnemers aan de wandelmars(zoals wij het noemden) afstempelde. Ik weet nog dat er grote schalen met pepermuntjes stonden. Maar pakken mocht ik niet, die waren voor de wandelaars. Mijn moeder heeft ook nog een tijdje op de wandelclub gezeten.

Leo Freesen

Leo Freesen schreef op 27-03-2006:
ik heb jaren met mijn broer Piet Freesen op de wandelclub van Reigersburg gezeten en gingen bijna altijd zaterdagsmiddags onder leiding van Dhr. Riemersma een wandeltocht lopen. Eens per jaar werd de Reigersburgmars door ons (de club) georganiseerd. IK woonde in de Pijp maar kwam elke keer helpen bij het ophalen van de kranten.Tante Eef en Ome Ton de Ruiter woonden op de hoek van de Eizingastraat en deden volgens mij ontzettend veel voor de vereniging. Een paar leden hebben zelfs nog een weekend club opgericht en dan gingen we kamperen. Ik heb ook in het neiuwe clubhuis van Reigersburg m'n dansdiploma gehaald o.l.v. Jan Errisman. Wel leuk om oude herineringen op te halen Bere gezellig die oude tijd.

Ron de Wit

Ik was 12 jaar (1973) dat ik op de Korteweghof 36 1-hoog kwam te wonen. Tot mijn 25e heb ik daar bij mijn moeder gewoond. Toen kreeg ik mijn 1e eigen woninkje op ... Oudemanshof 32 huis. Ik wilde voor geen goud weg uit het dorp. Lekker knus. Maar ja, dan krijg je kinderen en zijn wij naar het kille Almere verhuisd. Mooie woning hoor maar... nee. Minimaal 6x per jaar kom ik nog effe buurten, meteen langs slagerij Mulder met een ijzersterk geheugen. Nergens anders is de servelaat worst zo lekker als bij slagerij Mulder. Het is raar, maar ik word zo rustig als ik weer in het dorp kom. Net of ik weer thuis kom.

Carolien Oedekerk

Op mijn vraag op deze pagina (zie mijn ingezonden stuk van 5-10-2004) kreeg ik een e-mail met de gevraagde informatie over het beeld op het Robert Kochplantsoen: Moeder en kind. Bronzen beeld. Robert Kochplantsoen bij de Kruislaan. Gerarda Rueter. 1971. De inzendster hartelijk dank!

Peter de Goede

Ik ben het 'beste vriendje' van Bennie Fano, zoals hij dat zelf zegt in zijn verhaal. Door een speling van het lot op deze site terechtgekomen en besloten te reageren. De meisjes waren: Marja Braaksman of Braaksma (dochter van tante Dik en ome Henk), Manja Kools en haar broertje Freddy, Hanny, de dochter van de Brandweer waar me de achternaam van ontschoten is, Fransje en Lenny Koningsbrugge, waar ik mee op de Groen van Prinstererschool in Betondorp zat en waar we samen langs de Oosterbegraafplaats naar toe renden, ja, renden. Schuin aan de overkant in de van 't Hofflaan Leo... Scherpenzeel geloof ik en die ontzettend artistieke (joodse?) familie, waarvan de vader viool speelde, volgens mij ook een Hanny... Mijn vader nam gereedschap mee, om de brandweerkraan mee open te zetten en stond tot 's avonds laat te spuiten om het landje onder water te zetten, met ome henk. In het portiek van Ome Henk en tante Dik zette mijn vader een 'geluidinstallatie' zodat we op de muziek konden schaatsen. Herinneringen genoeg...

Carolien Oedekerk

Allereerst complimenten voor deze leuke site! Wellicht kunnen jullie mij antwoord geven op de volgende vraag:Op het Robert Kochplantsoen staat een beeld (moeder en kind) waarvan ik graag zou willen weten wie de maker hiervan is. En de werkelijke naam van het beeld. Alvast bedankt voor de te nemen moeite. Met vriendelijke groet, carolienoedekerk@chello.nl

Ellen Koekkoek

Jemig, wat leuk om te lezen! Ik woonde vroeger in de Ritzema Bosstraat op nummer 40 1-hoog. Dat was op het hoekje van de Kruislaan tegenover de Oosterbegraafplaats. Ik herken zoveel uit de verhalen; er gaat een wereld van herinneringen open. Ik ben geboren in 1954. Ik denk dat we toen nog net in de Rontgenstraat woonden, maar als baby ben ik al in de Ritzema Bos komen te wonen. En ja, ik ging ook naar kleuterschool De Merel, alhoewel ik mij nog kan herinneren eerst een blauwe maandag op een particuliere kleuterschool te hebben gezeten, bij twee dames. Ik las op de site van schoolbank.nl, dat het de dames Wolters en Van Leeuwen moeten zijn geweest in de Pasteurstraat, maar zelf wist ik dat niet meer. Bij juffrouw Donker van De Merel heb ik alleen maar genoten! De vliegende hollanders zie ik nog voor me. Daarna ben ik - zoals velen uit de buurt - naar de prof. Pieter Zeemanschool gegaan, waar ook mijn drie en een half jaar oudere broer Ruud op zat. De buurtvereniging Reigersburg... dat brengt bij mij ook herinneringen boven aan Koninginnedag en dan zie ik van die gekleurde balletjes in een netje voor me, aan een elastiekje... Ik weet ook nog dat wij de fietsenmaker in de buurt (Cornelissen) 'Eeltje' noemden en dat er op de muur in de werkplaats stond geschreven: "JAN KREDIET IS OVERLEDEN". Ik vroeg mijn vader wie dat was en toen legde hij mij uit dat er niemand was overleden, maar dat het betekende dat je contant moest betalen en geen krediet kon krijgen. Ik woon nu in de Achterhoek en nog vertel ik hier dat je op het Robert Koch Plantsoen bij de Volendammer visboer zo lekker gebakken hommetjes en kuitjes kon kopen. De meesten hebben daar hier nog nooit van gehoord! En op het hoekje zat slagerij Mulder. Even verderop was een speeltuintje met allerlei klimrekken...Ja, ik heb er altijd fijn gewoond. Maar eerlijk gezegd heb ik nu pas ontdekt dat ook onze buurt Jeruzalem heette. Laat ik nou altijd gedacht hebben, dat Jeruzalem zich beperkte tot de witte huizen! Wij woonden in de Watergraafsmeer. Ik lees de verhalen over schaatsen op het ondergelopen landje, maar ik weet ook nog heel goed dat wij met sleetjes naar beneden suisden als de sloot, die om de begraafplaats lag, bevroren was. En schaatsen deden wij dan ook volop op die sloot. Waar zijn die winters toch gebleven? Hoewel ik nu al jaren niet meer in de buurt ben geweest, heb ik er geen goed gevoel bij als ik denk aan sloop, maar ja, van mijn gevoel zal wel niemand wakker liggen.