Op zaterdag middag 29 november 2008 liep ik langs de bloemenkiosk 'Happy Flower' op het 's-Gravezandeplein. Robin en Dilara lieten mij hun getekende onderwaterdieren zien, van stoepkrijt. Ik werd gegrepen door hun kinderlijke, maar zeker beeldende vertelling!
Dilara, in de blauwe trui en Robin, in de roze trui maken meteen duidelijk dat de onderwaterdieren dus echt in de zee zitten en zij zelf niet. De boot staat al klaar en demonstratief stapt Dilara in de boot. Ik krijg nog de uitleg dat het net een vlag is die als zeil dient. Ze onderbreekt zichzelf door hard te gaan blazen.
'Van welk beest hou jij?', vraagd Robin. Waarop ik antwoord: 'Een koe'. En ik had 'Koe' nog niet gezegd of er was een onderwaterkoe! Dat niet alleen, daarna werd er ook een zeemeermin en een grote zeehond getekend. Er ontstond een verhaal wat zich eerst een beetje moest vormen. Dat mag als je speelt, dan kun je ter plekke het verhaal en verhoudingen veranderen.
'Die zeehond en de zeemeermin zijn zusjes van elkaar, Lila en Lita. Nee, die zeehond heet Pipo, Pipozeehond. Lita heeft een bal.' En er wordt direct een bal bij getekend. 'Lita had gelezen in de krant dat Pipozeehond uit het circus kwam en zij bracht hem terug en mocht daar met haar bal spelen'. Trouwens, alle blaadjes van de boom moet je je voorstellen als kleine visjes.
Kijk, dit is een klein raar konijntje in de zee en op een dag werd het een mens. We kunnen ook een huis maken!' Dilara zegt; 'Ik maak een café'. Waarop Robin verhelderend zegt een boerderij te maken. En al snel staat er een paard vanuit zijn stal naar buiten te kijken. Dilara laat haar café zien, en tekent er ook nog even een poes bij. Stellig vult ze aan; 'Dit is het café is waar opa en oma altijd iets gingen drinken. Opa deed de gordijnen dicht want het was tijd om naar bed te gaan.'
En dan wordt er nog de naam van moeders bloemenkiosk bij geschreven, want alles kan in een tekening-verhaal; van café, naar een huis, naar een bloemenkiosk.
