In de Geheugenstoel zit George Spangenberg- geboren in 1956 - die in de jaren 80 naar Amsterdam kwam. Vers uit Limburg ging hij studeren aan de Rietveld Academie. Als hij nu terugkijkt heeft hij gemengde gevoelens.
"Ik was een naïeve jongen uit Limburg, opgevoed bij de Franciscaner monniken en ik verheugde me op mijn nieuwe opleiding. Ook toen was er woningnood en ik kon nergens een kamer krijgen. Iemand raadde me aan mij te melden bij de kraakbeweging en dat heb ik gedaan. Ik kreeg een benedenwoning in de Molukkenstraat en dat was mooi, maar ik heb het daar maar een half jaar uitgehouden. Want als tegenprestatie voor de woning moest je vergaderingen van de krakers bijwonen en met de groep meedoen. Nou, dat was helemaal niks voor mij. Die vergaderingen kostten heel veel tijd en er werd eindeloos gekletst over kapitalisme en anarchisme. Het was me een agressief stelletje. Kraken moest perse met breekijzers en er werd van je verwacht dat je meedeed bij een volgende kraakactie. Ik was dolblij dat ik na een half jaar een kamer in Utrecht kon krijgen.
Ik vind Amsterdam Oost nog steeds niet zo leuk, het is er zo druk en op de markt wordt veel goedkope troep verkocht. En al die stomme fietsen, het maakt het stadsbeeld erg onrustig. Toch woon ik weer in Amsterdam en er zitten ook fijne kanten aan, vooral vanwege het Stedelijk Museum, dat is mijn grote liefde".
Zie ook:
De Willems en de Buga Ruga band
De Berlageblokken en Instagram
Een bijzondere ontmoeting