Dini Eekhuis en haar man - 70 jaar oud in 2004 - besloten dat ze zich voor moesten bereiden op hun oude dag en hoorden dat in IJburg bejaardenwoningen gebouwd zouden worden. Na 35 jaar in Noord gewoond te hebben wilden ze het avontuur wel aan om in een gloednieuwe omgeving in een 55+ woning te trekken. "Ik was actief in de ANBO (Algemene Nederlandse Bond voor Ouderen) en wij wilden dat niet alleen yuppen IJburg zouden bevolken. We kregen contact met een organisatie voor gehandicapten en we zouden samen met mensen uit die groep het wooncomplex intrekken. In de praktijk bleek dat de nieuwe woningen te smalle gangen hadden voor invalide wagens, het is dus niet gelukt. Ik vond het wel heel speciaal om als een pionier daar te wonen, er was alleen de IJburglaan met aan een kant woningen, aan de andere kant zand. Wel was er een goede busverbinding en er was een noodwinkel waar een supermarkt was gevestigd in een van tentdoeken gemaakt onderkomen. Omdat het dus heel makkelijk was om daar in te breken kon je alleen met pin betalen, toen nog een uitzondering. In ons gebouw was een klein gezondheidscentrum met een huisarts en een fysiotherapie praktijk, daar kwam iedereen elkaar tegen, er was ook een ontmoetingsruimte. In mijn ogen was er wel een soort verbondenheid, we waren allemaal wat avontuurlijk ingesteld. Terugkijken na bijna 20 jaar vind ik dat het toch wel een beetje een yuppenbuurt is geworden".
Na 13 jaar IJburg verhuisden Dini en haar man naar Zeeburgereiland, de Akropolistoren, een woongemeenschap met 86 huurwoningen. Dini vertelt dat ze al lang lid was van de Wijze Oude Wijven, een groep die zich o.a. bezig hield met prettig wonen voor oudere vrouwen en zocht naar een woonvorm op Humanistische basis. Het idee was om een woongemeenschap te vormen waar mensen naar elkaar omkijken zonder mantelzorger voor elkaar te worden.
Ivy George kwam in 2017 in de Akropolistoren wonen, eigenlijk toevallig omdat ze op een wachtlijst stond om in een woongemeenschap te komen wonen. Saar Boerlage, die ook bij de groep Wijze Oude Wijven zat, woonde al in een woongemeenschap voor ouderen en wilde bevorderen dat er meer zouden komen. Ivy vertelt dat zij blij verrast was dat zij in de Akropolistoren kwam wonen. “Ik stond lang niet bovenaan de wachtlijst, maar veel oudere mensen die vaak in het Centrum woonden vonden het toen puntje bij paaltje kwam toch een te grote stap; er waren nog heel weinig faciliteiten in de buurt. Het idee was dat er niet alleen leuke dingen voor elkaar in de woongemeenschap georganiseerd moesten worden, maar ook dat de buurt erbij betrokken moest worden. Dat is niet eenvoudig want in deze buurt woont veel jong volk dat overdag aan het werk is. De Akropolistoren heeft toen, samen met de buurtkamer van Dynamo, allerlei activiteiten aangeboden, zoals samen koffie drinken, naaicursussen e.d. Zowel beroepskrachten van Dynamo als vrijwilligers houden dit draaiend. Ikzelf ben een van de vrijwilligers en vertegenwoordig ze".
Ivy vertelt dat er ook een woongemeenschap van gezinnen "Nautilus" veel voor de buurt doet, zoals filmvertoningen organiseren. Ze merkt dat er wel meer leven in de brouwerij komt" er komen veel jongeren af op alle sportfaciliteiten in de buurt, er is een sportkantine waar je af en toe ook 's avonds terecht kan en er zijn mooie wandelroutes aangelegd die populair zijn. Het is jammer dat de infrastructuur niet bevorderend is, tramlijn 26 kampt af en toe met gebreken, de huur voor ondernemers is heel hoog zodat kleine winkels zich hier nauwelijks vestigen, de pont vaart maar tot 19.00 uur. Er is nog wel werk aan de winkel voor het hier een gezellige buurt met veel saamhorigheid wordt "
Dini voegt nog toe dat er sinds kort een vestiging van de OBA op IJburg is waar je boeken kan bestellen, voor kinderen zijn er boeken aanwezig. Voor haar is de Akropolistoren toch echt wel het grote pluspunt van de buurt “als ik de voordeur binnen kom voel ik dat iedereen me welgezind is ".
Het verhaal wat Dini en Ivy uitzochten voor het boekje:
De Nesciobrug
Over het boekje:
Het boekje Zijn wie je bent in Oost is een uitgave van Het Geheugen van Oost, november 2023. Mede mogelijk gemaakt door Dynamo.
Het boekje is samengesteld uit interviews en verhalen. De verhalen zijn in samenspraak met de geïnterviewden gekozen van de website www.geheugenvanoost.nl.
De samenstelling en eindredactie voor het boekje was in handen van Foekje Detmar.
Ontwerp: Hollands Diep, opmaak: Laura Kalter Ontwerpen
Druk: Printingpower.nl
Belangstellenden kunnen het boekje bestellen tegen betaling van 5€ verzendkosten. Stuur een mail met uw gegevens naar: geheugenvanoost [at] amsterdammuseum.nl dan sturen wij het aan u op.