Een jaar geleden zijn Helena en Stefan vanuit oud West verhuist naar Oost. Ze vertellen dat ze kort nadat de Corona lockdowns waren opgeheven zijn gaan zoeken naar een huis dat geen doorsnee huis zou zijn maar een bijzonder huis. Ze kwamen kijken naar een huis in de Watergraafsmeer en hun oog viel op een ander pand dat te koop stond, het huis waar ze nu wonen.
"We vonden het zo interessant, een huis in de vorm van een taartpunt en waar zoveel licht naar binnen komt door de grote ramen. Bovendien een huis met vrij uitzicht. We kwamen erachter dat in 2004 het winkelpand een woonhuis bestemming heeft gekregen. Eigenlijk kan je alleen aan een verkleuring van de stenen aan de buitenkant nog zien waar vroeger een geldautomaat heeft gezeten en natuurlijk merk je dat je als je de voordeur opent meteen in de keuken staat. Geen gangetje te bekennen. Het huis heeft iets van een kadehuis, er is een groot hoogteverschil tussen de tuin en de voordeur, maar toch komen beiden uit op de begane grond.
Er is wel een nadeel aan verbonden, bij hevige regenbuien stroomt het water onze slaapkamer in. Wij denken dat het misschien ook te maken heeft met de wegwerkzaamheden die hier zijn uitgevoerd. We treffen nu maatregelen om het droog te houden. Verder vinden we dat er alleen maar voordelen zitten aan deze plek: als enthousiaste racefietsers vinden we het heerlijk dat je vanaf hier zo de stad uit bent en het is hier zo groen en rustig met allemaal mooie bomen.Het is hier bijna dorps, mensen spreken elkaar aan en als je de brug over de Ringdijk overgaat zit je meteen in de wereld.Je komt mensen uit allerlei bevolkingsgroepen tegen en we genieten ervan om b.v. in de Javastraat rond te lopen en de keus te hebben uit allerlei wereldkeukens.
Soms komen wij nog mensen tegen die zich De Brede Hoek sigarenwinkel herinneren en dat het torentje bovenop het huis ooit is afgebrand. Loodgieter Barendsen was betrokken bij de herbouw van het torentje en daar is hij nog altijd trots op."