Bakkerij van Lente voor luilakbollen
Onder de poort van de Brink was Bakkerij van Lente, waar we op Luilakochtend vroeg luilakbollen konden kopen. Heerlijk met boter en suiker. Om lekker herrie te maken en zo mensen uit de slaap te halen werden pannendeksels, maar ook wel de velg van een fietswiel als hoepel gebruikt. Er is voor mij een speciale fotografische herinnering aan deze poort, waar ik stond te wachten bij de brooduitdeling in de oorlog. Voor een half broodje, groen van de schimmel, stond ik daar te blauwbekken. Maar ook: Noem het de presentatie van een nieuwe baby (en dat was ik zelf) door de trotse moeder. De broodbakkerij werd later banketbakkerij en chocolaterie. Naast de bakker zat de VANA.
Pakken maandverband
Aan de overkant van de poort was de apotheek. Helaas de naam vergeten maar er werden nog veel poeders met de vijzel gemalen en ingepakt. Ook konden daar de pakken maandverband gekocht worden, die toen in zwang kwamen. Gezien de komende gratis verstrekking van maandverband aan mensen die wegens geldgebrek deze spullen niet kunnen kopen zelfs een beetje actueel. Ik had me wel eens afgevraagd waarom op geregelde tijden er van die reepjes badstof aan de lijn hingen. Daar kwam ik wel achter toen ik jaar of dertien was.
Schoenenwinkel en slagerij
Naast de apotheek een schoenenwinkel die een groot assortiment mooie, goede en degelijke schoenen verkocht. Weer daartegenover Slagerij van der Linde, waarover ik schrijf in mijn verhaal over de kaantjes. In een van de aangrenzende huizen woonde verloskundige Mevrouw Aker, die praktijk aan huis had. Heel belangrijk voor de na de oorlog weer snel groeiende bevolking van Betondorp.
Nog weer verder naar de hoek een winkel in stoffen en woninginrichting. Ik meen me te herinneren dat deze winkel de plek was, waar ik met mijn vader naar toe ging om er een van de blikken van de voedsel droppings in 1945 op te halen.
Slagerij Korrel en de Gruijter
De straat oversteken en daar was slagerij Korrel, die het nog heel lang heeft weten vol te houden. In mijn herinnering zat daarnaast een winkel met een heel verscheiden assortiment aan batterijen, lampen, elektradraad, fietsgereedschap, en bezems maar ook wel kopjes en schoteltjes voor het dagelijks gebruik. De voorloper dus van de fietsenmaker, die onlangs er ook mee stopte. Daarnaast de Gruijter met zijn ‘snoepje van de week en elke week een andere verrassing’. Soms waren het ulevellen en die waren erg lekker, maar ook toffees, boterballen en wijngummetjes en – niet te vergeten – een heel klein speeltje. Maar het mooist van de winkel waren de glazen bakken met koffie waarin de soorten goud-, zilver- en roodmerk-koffie in zaten. Met glimmend gepoetste schep werd de koffie ‘getapt’ en daarna gemalen in de koffiemolen. Wat rook het daar heerlijk. En dan had je ook nog de oranje kassabonnetjes die opgespaard werden en van tijd tot tijd ingewisseld, waarna je tien procent van de aankoop terugbetaald kreeg. Lekker meegenomen en in de toen ook al zeer dure tijd.
Eieren in de glazen stolp
Naast de Gruijter was een melkwinkel en zo op de foto te zien, kwam de melk niet in flessen aan en de eieren gingen in de glazen stolp. Van deze winkel weet ik niet veel en ook niet van de kruidenier daarnaast waarvan ik denk dat dat de Sperwer was.
