Een lang dun worstje

Verteller: Yvonne Kruk
Auteur: Yvonne Kruk
Indische Buurt

Ik durfde niet vragen om een lang dun worstje.

Kruk 1 gulden Een briefje van één gulden uit 1944.

Kruk 1 gulden Een briefje van één gulden uit 1944.

Alle rechten voorbehouden

Als kind werd je uit boodschappen gestuurd met een briefje waarop de boodschappen stonden geschreven met hierin gevouwen het geld. Op een keer liep ik terug naar huis en zag ik een briefje van 1 gulden voor me uit waaien en ik maar denken dat ik geld gevonden had, bleek het thuisgekomen mijn eigen briefje te zijn.

Het ergste vond ik het als kind wanneer ik naar de slager moest om een rookworst te halen. De slager Derksen was op de hoek overkant Insulindeweg/Sumatrastraat. Tegels op de vloer en bestrooid met zaagsel. Ik moest dan vragen om een lang dun worstje!!, dat durfde ik natuurlijk niet en ik kwam dan ook steevast terug met een kort, dik worstje. Ik kreeg dan op m’n kop "ik heb nog zo gezegd een lááááng dun worstje". Een lang dun worstje leek meer, we moesten er met z’n vijven van eten, tegenwoordig eten we met gemak met z’n tweeën een worst op en vinden dat heel gewoon. Je vond het wel altijd heel leuk om het kontje van de worst met het loodje eraan te krijgen.

Alle rechten voorbehouden

5102 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Dit verhaal is afkomstig uit het boekje ‘Een lang dun worstje’ (Calbona Boekenproductie, www.calbona.nl, ISBN 90 71343) dat Yvonne Kruk schreef voor haar broer Cor, zus Greet, vriendin Lottie, kinderen en kleinkinderen. Het boekje beschrijft haar jeugd tijdens de vijftiger jaren in de Indische Buurt en is opgenomen in de collectie van het Amsterdams Historisch Museum.

Dit verhaal is afkomstig uit het boekje ‘Een lang dun worstje’ (Calbona Boekenproductie, www.calbona.nl, ISBN 90 71343) dat Yvonne Kruk schreef voor haar broer Cor, zus Greet, vriendin Lottie, kinderen en kleinkinderen. Het boekje beschrijft haar jeugd tijdens de vijftiger jaren in de Indische Buurt en is opgenomen in de collectie van het Amsterdams Historisch Museum.

Alle rechten voorbehouden
Yvonne Kruk in 2006

Yvonne Kruk in 2006

Alle rechten voorbehouden

4 reacties

Voeg je reactie toe
W.Manche

Re: Een lang dun worstje-Een stukje potlood van twee en een halve centimeter

W.Manche:

Mevr Kruk.
Jaren geleden heb ik deze boekjes wel is bij U gekocht en alles kwam boven water alsof ik niet in 2014 bestond maar in de jare 50.u kwam ik in contact met iemand die ook zo geïnteresseerd was
in deze boekjes.Zou ik deze boekjes weer bij U kunnen bestellen.Of zijn deze niet meer te verkrijgen.
Bij voorbaat mijn dank,Oh apropos Heeft U inmiddels weer opnieuw een boekje uit gebracht of is de humor op van Amsterdam Oost in de jaren 50..
Gr W.Manche

hc de boer

henk de boerh

hoi emmie ik ben henk de boer van tominiestraat 10 ben jy t op de foto ? onze ouders kwamen vroeger by elkaar over de vloer groeten henk x

jetty helsloot-spaanstra

hoek toministraat emmie meijs

Leuk om jou te vinden in het geheugen van oost, hoe is het met je?De tijd vliegt en ik heb mij erg in het verleden gestort vooral de indische buurt,zoveel leuke herinnerringen en foto's.
Die foto's kun jij bekijken bv. op de indishe buurt hyves dat is ook erg leuk over onze buurt.Ik heb nog veel ontat met oude buren de fam de boer-douwes-fransje met de zere oog was mijn buurjongetje ook buren uit het portiek naast ons,velen zijn net als
wij naar almere gegaan.Ben benieuwd hoe jouw leven is verlopen laat eens wat van je horen.
Geweldig dat ik je ineens voorbij zag komen, groetjes jetty spaanstra toministraat 3.

Een bezoeker

Emmie (Buisman) Meijs

Hallo Yvonne
Ik heb genoten van je boekje.
Ik ben geboren 1946 en woonde in de Toministraat op no. 22'.
Volgens mij was de slager van dat lange dunne worstje ook onze slager.
Als wij er een biefstukje moesten halen en vertelden dat onze moeder ziek was ramde hij er nog eens extra op los om de biefstuk malser te laten lijken.
Tot in lengte van dagen hebben wij het in de familie gehad over een "Moeder-is-ziek-biefstukje"
Op de foto van de opening van de Schellingwouderbrug zie ik het huis van mijn vriendin Joke die in de Halmaheirastraat woonde. Zij is nog steeds mijn vriendin en woont ook nog steeds in Oost.
Er is veel veranderd en gesloopt in mijn oude buurtje maar het huis waarin ik woonde in de Toministraat is geloof ik zo ongeveer het enige huis dat er nog staat.
Leuk om al die verhalen van vroeger te lezen!