Blauwe Wimpelavond

De voorzitter van de Gereformeerde Jeugdcentrale, dhr.Kuilman jr, was een zeer inventief man. Zo introduceerde hij voor de aangesloten clubs van jongens en meisjes elk najaar een voordrachtswedstrijd. Wie met de eer ging strijken kreeg de blauwe wimpel. De wedstrijd werd altijd gehouden in de gymzaal van de Hogewegschool. Er waren uiteraard spelregels opgesteld, maar over het geheel genomen waren die bepaald niet knellend. Er werd wat gedicht, gezongen en cabaret opgevoerd, waarbij met name de kerkenraad, ouderlingen en diakenen op de korrel werden genomen!
De leden van de stam waar ik leider (“baas") van was, voelden aanvankelijk niet veel voor deze wedstrijd. We zetten ons het liefst af tegen de inhoud en het programma van de jongelingenverenigingen, maar uiteindelijk lieten we ons in 1950 overhalen om mee te dingen naar die blauwe wimpel. We kregen contact met een groep meisjes die later ook padvindsters zouden worden. En zo maakten enkele creatievelingen een geweldig draaiboek voor de voorstelling. Het ging over een groot schip dat de toekomst wilde bevaren. Uiteindelijk landde het in Utopialand waar alle clubs waren afgeschaft. Er zat dus duidelijk een boodschap in het stuk. Ik heb me een hele zaterdag uitgesloofd om een beetje een toonbaar schip te maken, waar ook nog een paar mensen op konden staan.
Bij de uitreiking van de wimpel vielen we uiteraard ver buiten de prijzen, maar we hadden onze gram kunnen halen! Het mooie is dat in de 21e eeuw alle clubs zijn opgeheven, uitgezonderd de padvindersgroep en de Graaf Bernadottestam is nog steeds springlevend! O zo!