Mijn eerste liefde gaat natuurlijk over Amsterdam, waar mijn leven is begonnen. Stan Vreeken zegt: 'Wat ik mooi vind aan Amsterdam is dat het vertrouwd én ongrijpbaar in één is'. Liefde gaat gepaard met tegenstrijdigheden*. Vlak voor de oorlog verhuisden we naar de Tolsteegsingel in Utrecht. In 1944 was de hongerwinter. Op een dag vond ik één boterham op de vlonder bij de Looierstraat. Wat een geluk. In onze jeugdjaren leerde mijn vader ons, broer en zus, liefde voor de omgeving. Hij wees op de vrolijke kleuren van tulpen, op de diversiteit van mens en natuur. Op de adder tussen de pinksterbloemen in het Pan-bos. Moeder vertelde zorgelijk over de melkboer die geen voldoende kopjes had voor zijn grote gezin. Het was toen vooral samen leven en elkaar helpen.
Volwassen geworden verhuisde ik met mijn man in de jaren zeventig naar de Pretoriusstraat in Oost. De Transvaalbuurt veranderde toen sterk. Op een gegeven moment was meer dan zeventig procent van de bewoners van buitenlandse herkomst. Mijn spreken met medebewoners ging lijken op een primitieve taal. Toen ben ik verhalen gaan schrijven voor het Geheugen van Oost. Zorg en avontuur kwamen op papier. Het gaf mij geestelijke groei, vernieuwing, zingeving. Ik was actief bezig. Maar nu, oud geworden, besef ik regelmatig dat ook 'niets' doen van levensbelang is. Het ónt-ketent, bevrijdt en verlicht je brein. Het regelmatig vrij-zijn van taken verhoogt kennis-productiviteit en ook creativiteit. Ik neem denk-pauzes. De schijnbaar verloren tijd ordent het brein. 'Pak je rust'. Droom, lach, maak een geurtocht in de Darwintuin*, oase van rust. De tulpen bloeien. Hoe geurt de roos? Hoe verschilt de dag van de avond? Laat loze momenten loos zijn. Zomaar er zijn. Ik ga graag koffie drinken aan de Oranje Vrijstaatkade in Oostpoort.
De magie van creativiteit komt voort uit intuïtief voelen en gedachteloos brengt het orde in chaos en het leert het ritme van het leven kennen. Verhelderend is het bezoek in de Heritage aan Museum van de Geest.
De kracht van menselijke kennis, van uitvinden na onderzoek, is voortgaand, één kant op, gericht op beperkte toekomst. Eindig en vergankelijk.
Hoe anders is de eerste liefde want vertrouwd en toch ongrijpbaar is zij vol van eeuwige tegenstrijdigheden.
Op het oorlogsmonument 'De Woeste Hoeve' bij Hoenderloo zegt de vermoorde theoloog Dietrich Bonhoeffer:
‘ALS JE VAN IEMAND HOUDT
EN JE BENT VAN DIEGENE GESCHEIDEN
KAN NIETS DE LEEGTE VULLEN
JE MOET DAT NIET PROBEREN
JE MOET EENVOUDIG AANVAARDEN EN VOLHARDEN
DAT KLINKT ERG HARD
MAAR HET IS OOK EEN GROTE TROOST
WANT ZOLANG DE LEEGTE WERKELIJK LEEG BLIJFT
BLIJF JE DAARDOOR MET ELKAAR VERBONDEN’.
* https://www.vriendenvanparkdarwin.nl/
* bezoek in de Heritage het Museum van de Geest, expo 'For the love of Art'
Museum van de Geest heeft de Museum of the Year Award 2022 gewonnen