Zilveren Jans van Café Oost

Verteller: Jans
Transvaalbuurt

Op een gegeven moment had ik een aanvaring met een vrouw die erg brutaal overkwam.

Cafe Oost Café Oost op het Krugerplein. (Foto: 2006 Jo Haen - Zilveren Jans was helaas niet aanwezig toen ik deze foto maakte).

Cafe Oost Café Oost op het Krugerplein. (Foto: 2006 Jo Haen - Zilveren Jans was helaas niet aanwezig toen ik deze foto maakte). Door: Jo Haen - van Langen

Alle rechten voorbehouden

Vijfentwintig jaar trouwe dienst: hulde aan Jans van Café Oost, al 25 jaar ‘the first lady’ van het cafébedrijf aan het Krügerplein. De eerste zeventien jaar heette het café Post, de laatste acht is het Theo’s café Oost. In dat café kun je wat beleven, zo blijkt uit de talrijke anekdotes: "Je maakt in de loop der jaren natuurlijk van alles mee. Bij een buurtcafé komen de mensen om de gekste dingen binnen. Een pak suiker, of een schepje zout, noem maar op."

Jans, woont aan het Dapperplein. Ze houdt van de zaak, maar een aanbod om erboven te gaan wonen sloeg ze af. Zij vertelt verder: "Ook krijg je de vreemdste voorbeelden van ruilhandel. Zo kwam iemand met drie postzegels in ruil voor een pluk shag. En natuurlijk toiletpapier, dat is een verhaal apart. Op een gegeven moment had ik een aanvaring met een vrouw die erg brutaal overkwam. Ik liep van achter de bar weg en toen bleek dat deze dame twee rollen toiletpapier achter haar ellebogen had verstopt."

De welbespraakte jubilaris geeft toe eenmaal perplex te hebben gestaan. "Tja, dat was bij een vrouw die binnenkwam en direct naar het toilet ging. Toen ze klaar was, vroeg ik haar: ‘wat wilt u drinken?’. Waarop ze antwoordde: ‘een kopje koffie’. Toen ik vervolgens 90 cent riep, de prijs van die tijd, zei ze: ‘U vraagt me toch wat om te drinken!’ Ik stond met de mond vol tanden en had eigenlijk geen poot om op te staan."

Alle rechten voorbehouden

2829 keer bekeken

4 reacties

Voeg je reactie toe
Bianca

De tijd vóór dit Café.

Als ik deze foto zie,schieten er heel wat herinneringen door mijn hoofd.

Voordat dit café er kwam, Café Post....is er nog een tijd geweest dat het leegstond.Wie,weet ik niet, waarschijnlijk kinderen uit de buurt, maar allebei de etalage-ruiten lagen er toen uit.Ik heb in het lege pand toen zelfs even gespeeld met vriendjes/vriendinnetjes, tja want wanneer krijg je als kind de kans om winkeltje te spelen in een échte winkel? Ik heb nog de littekens aan mijn linkerhand...aangezien de deur op slot zat en wij er via het etalageruit aan de voorkant er weer uit moesten klimmen, gleed ik uit over het glas dat er precies voor lag en sneed mijn hand tussen duim en wijsvinger...Mijn moeders woorden; als je valt,altijd je handen voor je gooien. Maar alles goed gekomen hoor! wel hechtingen. Kinderen ! Denk ik nu als ik terugdenk.

Maar,Voordat de winkel leeg kwam te staan, herinner ik mij alleen nog dat bakker/banketbakker(?) Kulman(n)  of Kuhlman(n) er heeft gezeten...volgens mijn moeder was hij een Joodse man...maar dit was van NA de oorlog want ik ben van 1963, en ik daar als kind weleens 10 centjes meekreeg van mijn moeder en een koekje of penny-wafel mocht kopen.Ik woonde toen met mijn ouders en 2 grote zussen in de, toen nog, Louis Bothastraat 21, 2 hoog. Links in de straat, precies in "de knik"  of bocht.

Café Post...is in ieder geval een tijdje erna gekomen.

Wel ontzettend leuk om deze foto te zien !

Groetjes uit Slotervaart 

nick klokkers

mijn oma

Ik ben trots op me oma ze doet altijd haar werk met plezier en vind het heerlijk om te werken in cafe oost volgens heeft ze nog nooit in almere gewerkt maar dat weet ik niet zeker zal het eens vragen aan haar ik ben haar kleinzoon

Visitor

Taeko

Ook dit cafe is mij bekend en Jans ook dus. Ik meen alleen te weten dat Jans ook een hele tijd bij Hennie Post in Almere heeft gewerkt. Nou was dat wel dezelfde eigenaar als op 't Krugerplein dus ik kan me vergissen, maar volgens mij is ze dus niet 25 jaar achter elkaar aan 't werk bij Cafe Oost. Niet dat het erg is, want ik ken haar als leuk en gezellig, maar voor de duidelijkheid Café Oost is trouwens een "gestolen" naam daar deze vroeger in de Oosterparkstraat zat en voor die tijd Café Vlag in Top heette.

Visitor

Wil Vennik-du Crocq

Ik woon nu 14 jaar in Lelystad en kwam vroeger altijd in Café Post. Ik deelde lief en leed met Jans. Ik heb heel wat beleefd daar. Jans, je bent een topper en ik ben je nog steeds niet vergeten. Groetjes Wil of Willy