"Mijn familie had 2 bedrijfjes in Oost. Mijn grootvader had een boekhandel in de Eerste Oosterparkstraat tegenover het OLVG en de broer van mijn grootvader had een boekbinderij, tevens leesbibliotheek en kantoorboekhandel. Die laatste bedrijven zaten in de Blasiusstraat op nr 58 en 66, in het stuk vanaf de Wibautstraat tot de Amstel en die zijn overgenomen door mijn vader.
Het was een straat vol winkels en bedrijfjes, in die tijd was het doodnormaal dat het stonk naar benzine op straat, ik herinner me zelfs een benzinepomp die inpandig was !
Door de metrobouw ontstond er echter een bouwput met een soort Berlijnse Muur van tunnelwanden in de Wibautstraat. Het bedrijf in de Blasiusstraat werd daardoor moeilijk bereikbaar en steeds onzichtbaarder: de klandizie liep hard terug. Toen zijn mijn vader en ik in 1971 gaan zoeken aan de andere kant van de Wibautstraat en vonden een leegstaand winkeltje aan de 1e Oosterparkstraat 96. Achter de winkel was een piepklein kamertje waar de voormalige winkelier huisde. We konden toen regelen dat die man betere huisvesting kreeg en in 1971 ben ik dus in die winkel begonnen met een kantoorboekhandel en ben met mijn gezin gaan wonen op de 2e etage daarboven. MIjn vader heeft het pand in de Blasiusstraat aangehouden voor de boekbinderij - daar heb je geen zichtbaarheid vanaf de straat voor nodig - en gedeeltelijk als magazijn voor mijn winkel .
In die tijd was er van alles aan de hand in de buurt, de buurt raakte ernstig verkrot, mensen trokken weg naar Almere en Purmerend, er was veel leegstand en krakers en junkies deden hun intree. Ook in de 1e Oosterparkstraat werden steeds meer panden dichtgetimmerd. Met enkele collega’s richtten we een winkeliersvereniging op om onze stem in de deelraad te laten horen. Wat we toen deden was een projectontwikkelaar aantrekken om het eerste stukje nieuwbouw in de 1e Oosterparkstraat te realiseren.
Ik kreeg de eerste nieuwe winkel op nummer 117 en ging van 24 naar 100 vierkante meter, dat was in 1983. We verkochten tijdschriften, wenskaarten, pennen naast de kantoorartikelen en de winkel liep goed, er kwamen een paar honderd mensen per dag. Een van de dingen die we als winkeliers deden was een onderling waarschuwingssysteem opzetten. Met elektrische draadjes en drukknopjes werden de winkels verbonden en als er onraad in je winkel was drukte je op de alarmknop en dan kwamen je collega's
aangesneld. Een primitief systeem, maar het werkte : de ruziemakers of de aspirant winkeldieven dropen af als er een hele groep winkeliers binnenkwam.
Het was een goede tijd voor de winkel, de straat was een gezellige winkelstraat. In die tijd werkten er veel ambtenaren in de Wibautstraat en die gingen
tijdens de lunchpauze winkelen. Er woonden ook leuke BN’rs in de buurt: geregeld kwamen Jaap Stobbe en Ernst v.d. Wetering over de vloer, en Germaine Groenier en Wally Tax. Met Simon Vinkenoog en met de familie Stotijn maakte je een praatje in de winkel. We hebben tot 1985 boven de oude winkel gewoond, daarna dankzij Jan Schaefer en Enneus Heerma in Gaasperdam. Tot 2004 hebben we de winkel gehad, we hadden hem graag ‘draaiend’ verkocht maar konden geen gegadigde vinden. Toen de
voorraad verkocht was, zijn wij in Friesland gaan wonen.
Mijn vader heeft tot op hoge leeftijd zijn ambacht als boekbinder uitgeoefend, hij vond het heerlijk. Hij herstelde en renoveerde boeken, maar bond ook jaargangen van tijdschriften in, menig Amsterdammer heeft door hem gebundelde "Donald Duck's" of "Ons Amsterdam" in huis gehad. Toen mijn vader nog in
de Blasiusstraat zat, werden er veel huizen gerenoveerd en er waren best mooie panden bij. Er kwamen kozijnen met bovenramen van glas in lood vrij en die heeft mijn vader bewaard in het magazijn. Nadat ik verhuisd ben naar Friesland ben ik een glasatelier begonnen: Atelier GlassJohs. Die bewaarde ramen zijn me toen goed van pas gekomen."
