Leuk Ellen, dit initiatief voor een eigen stuk over de Ritsema Bos. Och ja Opa en oma De Jong. Mijn moeder hielp hen vaak met allerlei dingen. Met volgens mij de kinderen van Steltman en mijn zus Ellis mochten we elke woensdagmiddag naar de tv kijken. Ik kan me het luchtje van het gasstelletje waarop het vlees in de keuken van oma de Jong stond te garen, nog voor de geest halen. Ik vond ze lief, maar had zeker ook ontzag voor opa De Jong. Die was soms onvoorspelbaar, maar bedoelde het goed. Als ik de foto van de slee en de sneeuw zie, komen er heel wat tochten in mij naar boven. Mijn dochters hebben nog op dezelfde slee gezeten. Hij hangt nu in mijn schuur te wachten op een eventuele volgende generatie.
Al die spelletjes!! Ik weet ze weer. Wat een rijkdom. Kinderen van nu hebben echt veel minder spelletjes voor buiten. Zie ik zeker aan de kinderen bij mij op school en in de buurt waar ik woon. Voetballen wordt veel gedaan en in de zomer nemen meisjes en jongens nog wel eens van alles mee naar buiten om te spelen. Verder is het veel meer onderhevig aan vlagen. Elastieken is vorig jaar weer even teruggeweest. Heb ik toen zelf ook nog geprobeerd. Nou dat is dus voorbij. Ben niet snel genoeg meer. Touwtje springen lukt wel: volgen met de kinderen blijft spannend.