Mijn herinneringen aan Wil Merkies

De eerste bijeenkomst van de workshop verhalen schrijven was veelbelovend

De eerste bijeenkomst was ook de laatste

verhalen schrijven is een gezonde bezigheid en je kunt het overal doen. foto Corrie Groen

verhalen schrijven is een gezonde bezigheid en je kunt het overal doen. foto Corrie Groen

De eerste keer dat ik Wil ontmoette was bij de fotoclub "Geheugenflits" op Post Oost. Een vitale 80-plusser met een opgewekte uitstraling. Ze liep van haar huis op Wittenburg naar Post Oost, ze was in goede conditie. Dat ze al op leeftijd was bleek later, bij een bezoek van de fotoclub aan het FOAM, het fotografiemuseum op de Keizersgracht. Zij kon niet zo goed meer trappen lopen, gelukkig was er een lift.

Wil begeleidde ongeveer 1 keer per maand een clubje verhalenschrijvers ook op Post Oost. Ik was ook welkom, zelfs als ik niet direct een verhaal had om voor te lezen. Ik ben er een paar keer geweest. Wil had opbouwende woorden en aanmoedigingen voor de verhalenschrijvers. De meeste verhalen werden door de anderen geschreven en daarna voorgelezen. Ik had maar een of twee keer een verhaal. Daarom gaf ik mij op voor de cursus verhalen schrijven, ook gegeven door Wil.

De eerst bijeenkomst van de workshop verhalen schrijven was veelbelovend. Een groepje van 10 mensen en er werden meteen verhalen geschreven na wat tips van Wil. De verhalen werden ook voorgelezen, er zaten erg goede bij. Helaas was de eerste bijeenkomst ook de laatste onder leiding van Wil. Nog voor de volgende bijeenkomst kregen we bericht dat Wil was opgenomen in het ziekenhuis. Daar is ze een paar dagen later overleden.

Alle rechten voorbehouden

184 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe