De Jaap Edenbaan, Ik heb er wat mee; een haat-liefdeverhouding. En dat komt door de bochten. Ik ben gek op schaatsen. Maar op snelheid door de bocht durf ik niet. Al jaren heb ik schaatsles bij Duosport: van Mark, Michiel, Christiaan, Jasper, Marjan, Marten, Rutger, Martine en ga maar door. Allemaal geweldige instructeurs, die denken je te kunnen helpen met je aan te raden: "Je moet vóór de bocht flink versnellen, dan gaat het makkelijker." Maar dan begint bij mij juist het probleem. Ik word bang en durf niet. Zelfs de Russische olympisch kampioen Oleg Bozjev, die een seizoen bij Duosport les gaf, heeft voorgedaan hoe het moest. Maar het hielp niets.
Ook andere schaatsers bemoeien zich ermee: "Dieper zitten, je linkerbeen meer strekken."Maar dat is het hem niet. Ik zie mensen zonder enige techniek met gemak door de bocht gaan. Het zit gewoon tussen de oren. Voor iemand, die het goed kan, is het niet te begrijpen. Ik denk wel eens: Ik doe de bocht niet meer, wat kan het me schelen. Maar je komt hem steeds tegen! En dan denk ik toch weer: Het moet toch kunnen.
Ik kan het niet uitstaan en schaam me er soms zelfs voor. Er moet een bochtentraumateam aan te pas komen, maar daar willen ze bij Duosport niets van weten. Ik ben inmiddels 65 jaar. Hoe lang heb ik nog? Maar ik blijf het proberen, al is het wachten natuurlijk op natuurijs. Dan kan me die hele bocht gestolen worden!
Het bochtentrauma
Ik denk wel eens: ik doe de bocht niet meer, wat kan het me schelen.
4010 keer bekeken