De ramen in Nederland waren van glas en zonder tralies, niet zoals ik in Marokko gewend was. Toen ik hiernaar toe kwam, duurde het minimaal een jaar voordat ik gewend was aan de ramen zonder tralies. Toen ik naar buiten ging, zag ik dat alle huizen hetzelfde waren. Maar ik vond alles schoon, in orde en geregeld. De markt was gezellig, er waren veel verschillende mensen te zien. Ik hoorde van andere emigranten die in de jaren zestig en zeventig in Oost woonden dat Oost vroeger veiliger was. Mensen hadden meer respect voor elkaar. Er was meer kans op werk. Er waren weinig liquidaties. Mensen leefden in alle veiligheid en hadden meer vertrouwen in een goede toekomst. Maar nu zijn er ook goede dingen, want Oost wordt steeds schoner en groener. Voordat ik naar Nederland kwam, had ik veel gehoord over Oost. Mijn vader, familie en man zeiden dat er goede buren waren, die behulpzaam waren en dat er bijna geen diefstal of ruzie was. De politie liep zonder pistool.
Wat ik raar en grappig vind is dat muizen onder één dak leven met mensen. Het zijn er heel veel. we moeten ons brood en alles in trommels opbergen. Gelukkig hadden wij een poes - die was lief - en daardoor hadden we geen muizen meer in ons oude huis. Wat ik jammer vind is dat we geen ruimte hadden voor hem. Alles was klein, zoals het balkon en er was geen tuin waar de poes van de zon kon genieten. Op een dag was onze Decie van het balkon gesprongen en vanaf dat moment heb ik hem gemist. Ik probeerde hem terug te vinden in de binnentuin. Ik durfde niet goed bij de onderburen aan te bellen, want misschien wilden ze me wel niet binnen laten. Ik vraag me steeds af of hij nog leeft of niet. De hele familie mist hem. We hebben veel herinneringen aan hem. Hij blijft een goede vriend en een vijand van die smerige muizen.
Muizenplaag
Toen ik naar Amsterdam kwam schrok ik van alle muizen in de oude huizen.
6610 keer bekeken