Het afscheid van Meijer Druijff in 1933 (23)

Eén van de eerste religieuze voorgangers van de jeugdsjoel van Nachaliël is de nog jonge Meijer Druijff. Hij is de zoon van Aäron Druijff, lid van het bestuur en groot inspirator van de vereniging Nachaliël. Zijn moeder is Schoontje Druijff-Polak. Hij is geboren in Amsterdam op 11 mei 1908. Zijn beroep is godsdienstleraar, later wordt hij gazzan in Kampen. In Kampen trouwt hij met Mirjam Loonstein. Samen krijgen zij twee kinderen: Maurits en Beatrix Wilhelmina. Beide kinderen worden in Kampen geboren. Het laatste beroep van Meijer Druijff is een heel ander soort beroep. Hij wordt namelijk directeur van het Israëlitisch Oude Mannen- en Vrouwenhuis in Den Haag. Wanneer hij deze functie krijgt, is helaas niet bekend. De enige bron is Het Joodsche Weekblad (uitgave van de Joodsche Raad Amsterdam) die op 22 augustus 1941. In een kort artikel wordt genoemd dat hij tijdens een cabaretavond als directeur het woord heeft gevoerd.

Meijer Druijff is, volgens een artikel uit het NIW van 27 januari 1933, aanvankelijk de enige gazzan, later krijgt hij assistentie. In de afscheidsrede, uitgesproken door Levie Hirschel, wordt nog verwezen naar zijn vader. Wat moet deze (Aäron Druijff) trots zijn geweest om zijn zoon ‘als Leraar in Israël te zien optreden’. Velen zijn gekomen om afscheid te nemen van deze voortreffelijke leraar. Daar is Levie Hirschel uitgesproken over. Speciaal meldt hij dat Meijer Druijff een groot voorbeeld is geweest voor de jeugdigen die hij heeft mogen leiden en begeleiden.
Dat hij wordt gewaardeerd, blijkt uit de grote opkomst voor dit afscheid. De gazzan De Jong van de Linnaeusstraat synagoge is aanwezig. De rabbijn Coppenhagen laat melden dat hij helaas is verhinderd.
Als blijk van waardering ontvangt Meijer ‘fraai tallies’ (huidige spelling: Talliet). De spreker hoopt dat hij dit kleed vaak zal gebruiken en zal terugdenken aan Nachaliël.
Tot slot spreekt Meijer zelf. Hij dankt zijn ouders en anderen. Hij geeft aan veel geleerd te hebben bij Nachaliël: ”…wat hem het waarnemen van de functie, waartoe hij geroepen is, gemakkelijker zal maken”.
Bron: NIW 27-01-1933.

Terug naar de Inhoudsopgave

-------------------------------------------------

Dit is verhaal nr. 23 uit een serie van 29 verhalen van Nachaliël.
Voor verhaal nr. 24 ga naar De blik naar buiten