JORO, de sportzaak van Jo en Miep Roestenburg

In de winkel repareerde vader Jo ballen van vele verenigingen uit Oost.

Verteller: Toine Roestenburg
Oosterparkbuurt, Ruyschstraat
Sporthuis JORO - 1961 .<br />Foto: Toine Roestenburg

Sporthuis JORO - 1961 .
Foto: Toine Roestenburg

Alle rechten voorbehouden

Jo Roestenburg (1905) werkte in een schoenmakerij, maar droomde ervan een eigen zaak te beginnen samen met zijn vrouw Miep (1917). Zij ging het vak- en Middenstandsdiploma halen en in 1961 werd hun droom werkelijkheid. Er werd een schoenmakerij annex sportzaak in de Ruyschstraat 104 geopend die de naam JORO kreeg en een begrip in heel Oost zou worden.

Het was een leuke buurtzaak, iedereen kende elkaar en Jo en Miep werden vaak aangesproken met de heer en mevrouw Joro. Achterin was de schoenmakerij, schaatsenslijperij en voorin de sportzaak.

Clublogo's
Ze verkochten voetbalschoenen o.a. de merken Puma, Adidad, Quick, voetbaltenues en ballen. De logo’s van de club werden door de clubs verstrekt. Die moest je dan zelf op je tenue naaien.

Reparatie van de ballen
In de winkel repareerde vader Jo het binnenwerk van de ballen, die door de clubs in een net werden aangeleverd. Door zijn werk als schoenmaker was hij hier heel handig in. Ilja, zijn zoon, die later in de zaak kwam, hielp hem hierbij. In de buurt woonde een tante van Dennis Bergkamp, die toen nog bij Meerboys speelde. Hij kwam wel eens in de winkel om iets te kopen.

Friese doorlopers en de z.g. klompies
Er werden ook Vikingschaatsen verkocht: Friese doorlopers en de z.g. klompies, waarvoor Jo speciale hiel- en voorstukken van leer maakte en de klanten leerde hoe het schaatslint te binden. Het was handig dat de fa. Havekotte die de Vikingschaatsen fabriceerde toen nog in de 2e Oosterparkstraat zat. Naast de verkoop van schaatsen kon men ze ook bij Joro laten slijpen.

10% Korting
Er was een goed contact met de sportwinkel van C.v.d. Bogaard in de Pretoriusstraat, waarmee af en toe werd samengewerkt. Net als bij die zaak kreeg men ook bij JORO 10 % korting.

Verzorger bij de handbaldames van D.J.K.
Door zijn contacten met de clubs (o.a. Amstel, Animo en D.J.K., Zeeburg) werd Jo verzorger bij de handbaldames van D.J.K. Hij zorgde dat het de dames aan niets ontbrak. Zelf was hij een fanatieke amateurwielrenner, die als rijwieltoerist bij Olympia menige fietsroute heeft gereden, zoals Brussel-Parijs-Brussel, Amsterdam-Maastricht-Amsterdam enz. Hij is zelfs nog eens 2e geworden bij de baankampioenschappen van 1928 maar mocht jammer genoeg niet meedoen aan de Olympische Spelen in Amsterdam. Hij was goed op de hoogte van de verzorging van een sporter, wat hem bij de dames van D.J.K. goed van pas kwam.

Welpenleidster
Moeder Jo stond overdag in de winkel en deed tevens het huishouden en de administratie. Daarnaast was ze welpenleidster (nu pupillenleidster) bij voetbalclub Amstel. Een van de eerste vrouwen, die zoiets deed, heel bijzonder. De voetbalwereld was in die tijd nog een strikte mannenaangelegenheid.

Piekdagen
Piekdagen waren het als er ijs op de sloten lag en er op de vijver in het Oosterpark geschaatst kon worden en ook op de opgespoten athletiekbaan op de plek waar nu de Jaap Edenbaan is. De zonen Ilja en Toine hielpen dan mee, want de schaatsen waren in zo’n ijsperiode niet aan te slepen. Ook het begin van het voetbalseizoen bracht grote drukte teweeg. Maar ook de handbalafdelingen, die veel voetbalclubs in die tijd hadden, leverden klandizie op.(Amstel, JOS, D.J.K., Zeeburg...)

Wielerwedstrijden in het Olympisch Stadion
Toch vond Jo Roestenburg nog tijd om donderdags met zijn zonen naar wielerwedstrijden in het Olympisch Stadion te gaan of zondags naar het voetballen van D.W.S. of Blauw Wit, welke clubs ook in het Olympisch Stadion speelden. Of naar AJAX in de Meer al gingen de 2 broers daar ook wel alleen heen waar ze een jongenskaart à 0,50 kochten en een dubbeltje meekregen om 'koetjesrepen' te kopen.

Faillissement
Zoon Ilja heeft de zaak in de jaren 80 overgenomen maar door het afsluiten van de Amstelbrug, het veranderen van de hoofdingang van het O.L.V.Gasthuis en het lang open liggen van de Ruyschstraat voor bestratingswerkzaamheden ging de zaak al na een jaar failliet. Een triest einde voor een geweldige zaak waar veel mensen mooie herinneringen aan hebben.

----------------------------------------------

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de foto en de foto wordt vergroot weergegeven.

Alle rechten voorbehouden

2242 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Sporthuis JORO - 1961 .<br />Foto: Toine Roestenburg

Sporthuis JORO - 1961 .
Foto: Toine Roestenburg

Alle rechten voorbehouden
Sporthuis JORO - 1961 .<br />Foto: Toine Roestenburg

Sporthuis JORO - 1961 .
Foto: Toine Roestenburg

Alle rechten voorbehouden
OpeningSporthuis-JORO - 1961 .<br />Foto: Toine Roestenburg

OpeningSporthuis-JORO - 1961 .
Foto: Toine Roestenburg

Alle rechten voorbehouden
Sporthuis JORO - 1983 .<br />Foto: Toine Roestenburg

Sporthuis JORO - 1983 .
Foto: Toine Roestenburg

Alle rechten voorbehouden

7 reacties

Voeg je reactie toe
Arno Portengen

Familie

In ons gezin waren er slechts twee opties: sportschoenen van de Albert Cuypmarkt met twee strepen (dus geen Adidas) of Quick schoenen bij onze familie bij Joro (en dan met een klein beetje familiekorting). Maar alleen als er een keer voldoende centjes waren verdiend want anders moesten we de 'marktsportschoenen' van een extra streepje voorzien met een zwarte stift zodat het op echte Adidas schoenen leek. De Quick schoenen van Joro gingen echter altijd veel langer mee. De shirts van handbalvereniging DTS moesten we ook altijd kopen bij Joro. Superkwaliteit!

r

Re: Re: Re: Niets te veel

Jos Dijkstra:
r:Jos Dijkstra:Ik heb in mijn leven weinig mensen me gemaakt die zo gedreven waren als ome Joop en tante Miep.Altijd vrolijk en energiek.Jos er komen mooie herinneringen bovendrijven,de woensdagmiddag competitie,Jaap Knol,Teveel op te noemen.Kampioenschap op het AFC Michels als trainer werden we kampioendoor AFC met 1-0 te verslaan.Groet.Rene Parree
Rene, als ik zo al die stukjes door kijk op deze site merk je dat de leuke dingen makkelijk geschreven worden. De realiteit was vaak anders. Ik werk nu nog met veel jeugd en kan je wel vertellen dat het leven een stuk beter is. Het grootste verschil is de ruimte om je te ontwikkelen en niet te vergeten de snelheid waar je als jeugd mee te maken hebt..
Ik weet zeker dat die Fam Vis die tegen over ons woonden doodziek is geworden van het constanten gedreun van een bal die met grote regelmaat tegen die blinden muur werd gepeerd. Nooit heeft hij er iets van gezegd. Nu in deze tijd zou ik lastpak zijn en naar de halt winkel gestuurd worden. Het was voor meneer Vis onmogelijk om een schilderij tegen die muur aan te hangen
Vaak lees je dat het vroeger beter was ook in het verenigings leven, ik zet daar vraagtekens bij. Als ik in mijn geheugen graaf dan neem ik de voetbalclub J.O.S als voorbeeld. Als het 15 personen zijn die de club leiden dan is het veel. Neem je vader ome Lex hoeveel taken had hij wel niet. Zo kan ik nog wel een paar namen noemen waar zo`n club op draaiden. Als ik nu naar de site van J.O.S ga zie nog steeds die patronen alleen in een andere snelle wereld.. De leden zijn consumenten geworden.( met weinig zelf kritiek ) genoeg hierover.
Ik las in een stukje dat we niet snel in een ander straat speelden dat is waar ik kan me ook weinig herinneren van aktivieteiten. Wel het asfalteren en nieuwe rioleringen en daarna de rolschaats manie.
Wel dat zomers het sportpark op geknapt werd en een staan tribune onder leiding van ome Jaap door de jeugd werd aan gelegd.
Groet Jos Dijkstra

Jos,
Vindt de rust om te accepteren wat niet te veranderen is
De kracht om te veranderen wat je niet kunt accepteren
En de wijsheid om het verschil hierin te ontdekken.
Vroeger was niet beter anders,en ik verlang naar niets,dat voorbij is terug.
Maar wat is perfectie?Hoe lang duurt dat,langer dan een dag?
De wereld is me te klein geworden veel teveel prikkels.Met iets bezig zijn wat de aandacht vasthoudt
daar gaat het om.AMEN.
groet Rene Parree P.S.Wat dacht je van tegen die muur van Oostwaard aan peren.

Jos Dijkstra

Re: Re: Niets te veel

r:
Jos Dijkstra:Ik heb in mijn leven weinig mensen me gemaakt die zo gedreven waren als ome Joop en tante Miep.Altijd vrolijk en energiek.
Jos er komen mooie herinneringen bovendrijven,de woensdagmiddag competitie,Jaap Knol,
Teveel op te noemen.Kampioenschap op het AFC Michels als trainer werden we kampioen
door AFC met 1-0 te verslaan.Groet.Rene Parree

Rene, als ik zo al die stukjes door kijk op deze site merk je dat de leuke dingen makkelijk geschreven worden. De realiteit was vaak anders. Ik werk nu nog met veel jeugd en kan je wel vertellen dat het leven een stuk beter is. Het grootste verschil is de ruimte om je te ontwikkelen en niet te vergeten de snelheid waar je als jeugd mee te maken hebt..
Ik weet zeker dat die Fam Vis die tegen over ons woonden doodziek is geworden van het constanten gedreun van een bal die met grote regelmaat tegen die blinden muur werd gepeerd. Nooit heeft hij er iets van gezegd. Nu in deze tijd zou ik lastpak zijn en naar de halt winkel gestuurd worden. Het was voor meneer Vis onmogelijk om een schilderij tegen die muur aan te hangen
Vaak lees je dat het vroeger beter was ook in het verenigings leven, ik zet daar vraagtekens bij. Als ik in mijn geheugen graaf dan neem ik de voetbalclub J.O.S als voorbeeld. Als het 15 personen zijn die de club leiden dan is het veel. Neem je vader ome Lex hoeveel taken had hij wel niet. Zo kan ik nog wel een paar namen noemen waar zo`n club op draaiden. Als ik nu naar de site van J.O.S ga zie nog steeds die patronen alleen in een andere snelle wereld.. De leden zijn consumenten geworden.( met weinig zelf kritiek ) genoeg hierover.
Ik las in een stukje dat we niet snel in een ander straat speelden dat is waar ik kan me ook weinig herinneren van aktivieteiten. Wel het asfalteren en nieuwe rioleringen en daarna de rolschaats manie.
Wel dat zomers het sportpark op geknapt werd en een staan tribune onder leiding van ome Jaap door de jeugd werd aan gelegd.
Groet Jos Dijkstra

r

Re: Niets te veel

Jos Dijkstra:
Ik heb in mijn leven weinig mensen me gemaakt die zo gedreven waren als ome Joop en tante Miep.
Altijd vrolijk en energiek.

Jos er komen mooie herinneringen bovendrijven,de woensdagmiddag competitie,Jaap Knol,
Teveel op te noemen.Kampioenschap op het AFC Michels als trainer werden we kampioen
door AFC met 1-0 te verslaan.Groet.Rene Parree

jos dijkstra

Re: Re: Niets te veel

toine roestenburg:
Jos Dijkstra:Ik heb in mijn leven weinig mensen mee gemaakt die zo gedreven waren als ome Joop en tante Miep.Altijd vrolijk en energiek.
Hoi neef...alles ok daar? Ik vond nog een paar foto's bij mijn moeders spullen....wellicht vind je het leuk als ik ze naar je toe mail. Groetjes Toine

hallo Toine alles goed en gezond, deze rubriek is niet geschikt om fam zaken op te rakelen. ik heb mijn e-mail aan deze site door moeten geven. ik denk dat jij er wel achter kan komen.

toine roestenburg

Re: Niets te veel

Jos Dijkstra:
Ik heb in mijn leven weinig mensen me gemaakt die zo gedreven waren als ome Joop en tante Miep.
Altijd vrolijk en energiek.

Hoi neef...alles ok daar? Ik vond nog een paar foto's bij mijn moeders spullen....wellicht vind je het leuk als ik ze naar je toe mail. Groetjes Toine

Jos Dijkstra

Niets te veel

Ik heb in mijn leven weinig mensen me gemaakt die zo gedreven waren als ome Joop en tante Miep.
Altijd vrolijk en energiek.