Wat roeiers varen onder de brug door. Ik blijf staan om over de Amstel uit te kijken. Wat is het hier mooi. Als ik de Eerste Oosterparkstraat inloop blijf ik verbaasd staan. Op de etalageruit van het tweede huis links staat ‘La Gondola - Ristorante Italiano’. Een leuke verrassing, voor mij: een Italiaan die nog niet zolang in Nederland is. Ik besluit die avond te gaan eten in dit nieuwe restaurant.
Stefano, de eigenaar, komt uit Sardinië. Hij is zanger geweest. Samen met zijn vriend-pianist trad hij overal in Europa op. In Parijs, in Amsterdam en in de zomermaanden aan de Italiaanse Riviera. Nu de kinderen volwassen zijn betekent het restaurant de verwerkelijking van een gekoesterde droom. Stefano staat in de keuken en de Maestro bedient. Het eten is heerlijk Als het niet zo druk is kunnen de twee hun oude liefde voor het Italiaanse lied niet verbergen. Stefano komt dan uit de keuken. Zij zingen en spelen Napolitaanse liederen als ‘O sole mio’, ‘Santa Lucia’ en ‘Torna a Surriento’. De vergunning om alcohol te schenken is nog niet binnen, daarom serveert Stefano voor vrienden en goede bekenden zijn stevige Cannonau (14,5%) uit zijn eigen Sardijnse wijngaard in theekopjes.
Op een avond komt hij uit de keuken in een witte doktersjas bevlekt met het rood van tomatensaus. Smekend zingt hij: "Cosa hai trovato in lui che io non ho?" Melodieus klinkt het liefdesliedje: "Wat zie je toch in hém, dat ík niet heb?" Zijn witte jas is rood besmeurd.
Later is ‘Ristorante La Gondola’ verkocht.